Każdego roku Liturgia Niedzieli Palmowej wraz z odczytywaniem Męki naszego Zbawiciela staje się dla nas „zwierciadłem wiary”. W nim każdy z nas może się zobaczyć, aby rozpoznać prawdę o sobie samym i osobistej relacji do Chrystusa. Przeżycia Niedzieli Palmowej są również rodzajem „bramy”, która prowadzi nas w głębię Wielkiego Tygodnia. Z kolei wydarzenia zbawcze Wielkiego Tygodnia uczą nas przechodzenia z wiarą ku kontemplacji podwójnego oblicza tajemnicy paschalnej: cierpienia i śmierci Jezusa oraz Jego zmartwychwstania. To wówczas moc Chrystusa Zmartwychwstałego sprawia, że na Jego imię zegnie się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i każdy język wyzna, że Jezus jest Panem, ku chwale Boga Ojca.
Jezus od początku swej działalności był świadomy, że idzie ku Jerozolimie, aby spełniła się Jego godzina. Wiedział, że Jerozolima będąca symbolem wybrania i umiłowania Bożego, jest również miejscem zabijania proroków i kamienowania tych, których Bóg posyła. Jerozolima była miastem, ku któremu Jezus szedł, aby wypełnić wolę Ojca: ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stając się podobnym do ludzi. A w zewnętrznej postaci uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stając się posłusznym aż do śmierci – i to śmierci krzyżowej. Dlatego też wjazd Jezusa do Jerozolimy na osiołku nie był tryumfem ziemskiego władcy, lecz mówiąc za prorokiem Izajaszem – wejściem Sługi Jahwe. Tego, który jest świadom wzgardzenia i odrzucenia, nieosłaniającego swej twarzy przed zniewagami i opluciem... Choć wcześniej ludzie z tłumu witali Chrystusa, wołając: „Hosanna! Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie...”. Musimy to zauważyć, że „Hosanna” rozlegające się na ulicach Jerozolimy – wbrew żądaniu faryzeuszów, którzy uciszali krzyczących – było wołaniem o prawdę. Wołaniem o Boga posyłającego swego Syna na świat...
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Syn Boży pouczył nas, że ten głód prawdy, jeśli ma być prawdziwym wyznaniem wiary w Boga, winien mieć przede wszystkim charakter religijny. Inaczej bowiem staje się głosem „okaleczającym Ewangelię i sprowadzającym jej przesłanie do obrazu Jezusa jako polityka i rewolucjonisty, zaangażowanego w walkę klas” (Jan Paweł II).
Owo „hosanna” jest wstępem do tych wszystkich tajemnic wiary, które nawet wobec sprzeciwu będą ukazywały Boży sposób widzenia rzeczy i kierowania całego stworzenia na powrót ku Bogu, za cenę Krwi Jezusa jako Niepokalanego Baranka.
