Wy wszyscy, dziewczynki i chłopcy, będący radością waszych rodziców i rodzin, jesteście także radością ludzkości i Kościoła - napisał w orędziu do dzieci papież Franciszek.
Ojciec Święty zaprosił do Rzymu dzieci z całego świata. Majowa pielgrzymka może rozpocząć nową epokę globalnego duszpasterstwa dzieci, kształtującego ewangeliczne postawy od najmłodszych lat.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Nowe święto
W grudniu ubiegłego roku papież Franciszek zaskoczył inicjatywą Światowego Dnia Dziecka i zaproszeniem do Rzymu najmłodszych ze wszystkich kontynentów. Tym samym kalendarz Kościoła Katolickiego wzbogacił się o kolejne święto. Epokę wychodzenia do określonych grup wiernych i akcentowania ich roli w Kościele zapoczątkował św. Jan Paweł II, ustanawiając prawie 40 lat temu Światowe Dni Młodzieży, kontynuowane do dzisiaj i wzbogacone o wielkie spotkania papieży z młodzieżą. Nasz rodak wprowadził także obchody dnia chorych (11 lutego) oraz osób konsekrowanych (2 lutego).
W trakcie swojego 11-letniego pontyfikatu papież Franciszek najpierw ogłosił światowy dzień ubogich, potem dzień dziadków i osób starszych, a teraz dzieci. Dwudniowe spotkanie dzieci i rodziców odbędzie się w dniach 25-26 maja w Rzymie. Przypuszcza się, że weźmie w nim udział 100 tys. dzieci. Inauguracja nastąpi na stadionie olimpijskim, a punktem kulminacyjnym będzie Eucharystia na Placu Świętego Piotra. Inicjatywie tej towarzyszy orędzie Franciszka, wzorowane na słynnym „Liście do dzieci” św. Jana Pawła II z 1994 roku.
Opieka nad dziećmi
Kto przyjmuje jedno z tych dzieci w imię moje, Mnie przyjmuje (Mk 9,37) - słowa Chrystusa wyznaczały przez wieki i nadal wyznaczają zaangażowanie Kościoła na rzecz dzieci. W przeszłości, kiedy nie istniały instytucje państwowe zajmujące się opieką nad sierotami czy dziećmi porzuconymi, troskę nad nimi obejmowały klasztory i przytułki usytuowane przy kościołach. Szczególną rolę odgrywały szpitale Ducha Świętego, przyjmujące podrzucone niemowlęta czy sieroty wojenne, na terenie naszej diecezji znajdujące się w Lublinie, Kraśniku i Markuszowie.
Reklama
Współcześnie głównie zgromadzenia zakonne otaczają opieką niechciane dzieci. Piękną kartę zapisały służebniczki starowiejskie w Tuligłowach, prowadzące placówkę wychowawczą dla dziewcząt i chłopców do 18 roku życia. Inny ośrodek, cieszący się renomą, utworzyły siostry kapucynki w Lublinie, a wkrótce także i w Wąwolnicy, opiekując się dziewczynkami.
Spektakularnym przypadkiem są losy ks. Grzegorza Pawłowskiego, kapłana z naszej diecezji. Jako kilkuletnie dziecko żydowskie, Jakub Hersz Griner został uratowany z holocaustu i zamieszkał w sierocińcu prowadzonym przez siostry benedyktynki w Puławach. Wielokrotnie przyznawał, że został tam otoczony taką miłością i troską, jakiej nigdy nie doświadczył. - Szybko w moim sercu narodziło się przekonanie, że choć moja rodzona mama nie żyje, Pan Bóg dał mi nową w postaci siostry Klary Staszczak - mawiał zmarły w 2021 r. kapłan.
Wiara przeżywana wspólnie
Obecnie trudno jeszcze przewidzieć, jakie będą dalsze losy papieskiego pomysłu w postaci dnia dziecka. Być może wzorem dni młodzieży jego obchody odbywać będą się także na poziomie diecezji. Zresztą, pewne formy wspólnotowego duszpasterstwa najmłodszych są już u nas wypracowane, jak choćby odbywający się cyklicznie Archidiecezjalny Kongres Misyjny Dzieci w Pliszczynie, czy Archidiecezjalny Dzień Rodzin w Wąwolnicy. Liczny i entuzjastyczny udział dzieci i całych rodzin w Orszaku Trzech Króli i lubelskim Orszaku św. Mikołaja, wskazuje, że dzieci chętnie przeżywają razem wydarzenia religijne.
