Dzieje Sanktuarium sięgają czasów, kiedy to Śląsk należał do Austrii, a ludność Ziemi Kłodzkiej pielgrzymowała do austriackiego sanktuarium Matki Bożej w Mariazell. W 1742 roku, w wyniku działań wojennych hrabstwo kłodzkie przechodzi pod panowanie Prus. Dla ówczesnych mieszkańców tego regionu Kotliny Kłodzkiej pojawiają się trudności z przekroczeniem granicy austriacko – pruskiej, celem pielgrzymowania do sanktuarium w Mariazell. Wówczas to mieszkaniec wioski Wilkanów, miejscowości u podnóża Góry Iglicznej, Krzysztof Veit, wracając w 1750 r. z pielgrzymki do Mariazell, przyniósł jako pamiątkę, wykonaną z drewna lipowego, ludową kopię figury Matki Bożej z alpejskiego sanktuarium. Za zgodą swojego brata, mężczyzna mieścił figurę na stoku Góry Iglicznej, gdzie znajdowało się ich pole. Nikt wtedy nie myślał o budowie sanktuarium. Ustawiona pod konarem rozłożystego buka figurka, miała jedynie przypominać austriackie sanktuarium w Mariazell.
Jacek Halicki
Reklama
Piętnaście lat później wichura zrywająca dachy w Wilkanowie, przewracająca drzewa w miejscowości i na stoku Góry Iglicznej, przewróciła również stary buk, ze znajdującą się na nim figurą Matki Bożej. Gdy spod tego drzewa bracia wyjęli nawet niezadraśniętą figurę, widzieli w tym znak Opatrzności Bożej. Nieuszkodzona figurka została przeniesiona w inne miejsce, niezniszczone przez wichury i burze. W 1776 roku, w miejscu obecnej plebanii, wybudowano wolnostojącą, drewnianą kaplicę, w której 26 czerwca 1777 roku wyproszono pierwsze potwierdzone uzdrowienie. Było nim przywrócenie wzroku mieszkańcowi Siennej, synowi Wawrzyńca Franke, który wpadł do dołu z wapnem i stracił wzrok. Rodzice modląc się przed figurą, za pośrednictwem Matki Bożej, wyprosili u Boga przywrócenie wzroku. Następny cud to uzdrowienie zmiażdżonej przez tryby młyńskie ręki synowi młynarza z Wilkanowa. Liczne uzdrowienia sprawiły, że na Górę Igliczną coraz częściej zaczęli przybywać pielgrzymi, a drewniana kaplica szybko okazała się zbyt mała.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
archiwum prywatne
18 czerwca 1781 roku poświęcono kamień węgielny, rozpoczynając budowę obecnej świątyni. Prace murarskie prowadził Andrzej Jäger z Międzylesia, a ciesielskie Józef Knietig z Wilkanowa. Pod ich nadzorem budowlę wznosili przybywający pielgrzymi. W dniu 22 października 1782 roku kościół poświęcił wikariusz biskupi arcybiskupa Pragi, dziekan kłodzki, proboszcz parafii Międzylesie, ks. Karol Winter. Świątynia otrzymała wezwanie „Maria Śnieżna”. Dwa lata później ukończono budowę wieży, a w latach 1821-23 dobudowano krużganki otaczające nawę kościoła. Wystrój wnętrza wykonano na przełomie wieków XIX/XX w Monachium.
diecezja świdnicka
Reklama
21 czerwca 1983 roku Ojciec Święty Jan Paweł II dokonał koronacji cudownej figury Matki Bożej we Wrocławiu na Partynicach, nadając jej wezwanie „Przyczyna Naszej Radości”. – Pragnę wyrazić radość, że (…) jest mi dane ukoronować cudowną figurę Matki Bożej Śnieżnej, która w Sudetach króluje i hojnie rozdaje swe łaski: szczególna Opiekunka ludzi dotkniętych chorobą oczu, niewiast pragnących potomstwa, turystów i sportowców – Przyczyna Naszej Radości” – mówił papież Polak podczas koronacji. Wcześniej Karol Wojtyła w latach 60. ubiegłego wieku wielokrotnie bywał w sanktuarium jako ksiądz, jako biskup i jako kardynał. Sam powiedział, że był tutaj siedem razy. Po tym uroczystym akcie koronacji sanktuarium na Górze Iglicznej, nabrało jeszcze większego znaczenia. Pielgrzymi i turyści nie tylko z Polski, ale i z Czech, i Słowacji chętnie nawiedzają kościół Matki Bożej Śnieżnej.
archiwum prywatne
Uroczystości odpustowe odbywają się dwa razy do roku. Pierwsza związana z tytułem Maryi - Przyczyny Naszej Radości, który przypada 21 VI – uroczysta Msza św. sprawowana jest w przedostatnią niedzielę czerwca. Druga uroczystość związana jest z tytułem Marii Śnieżnej, która przypada 5 VIII, a w sanktuarium uroczysty odpust obchodzony jest w pierwszą niedzielę sierpnia. W sanktuarium jest możliwość przyjmowania świętych sakramentów: m.in. małżeństwa czy chrztu św. po wcześniejszych uzgodnieniach z kustoszem. Codziennie w samo południe sprawowana jest Msza św. Dodatkowo w soboty, niedziele i uroczystości o godz. 16. W uroczystość odpustową Msza św. tylko o 13.
archiwum prywatne
Na Górę Igliczną można dotrzeć w następujący sposób: - samochodem do Kłodzka, a następnie drogą krajową nr 33 w kierunku Bystrzycy Kłodzkiej i drogą wojewódzką nr 392, prowadzącą do Stronia Śląskiego, dalej trasa oznakowana jest drogowskazami; - pociągiem można dojechać do Bystrzycy Kłodzkiej albo do Domaszkowa, dalej autobusem do Międzygórza, a ostatni odcinek około 3,5 km pieszo; - do sanktuarium prowadzą także piesze szlaki turystyczne z Bystrzycy Kłodzkiej, Długopola-Zdroju, Międzygórza i Stronia Śląskiego.
archiwum prywatne