Czwarty Diecezjalny Konkurs Wiedzy pt. „Wielkie osobowości Kościoła” już za nami. Tegoroczną edycję poświęcono życiu i działalności bł. Matki Teresy z Kalkuty. Organizatorzy - nauczyciele Zespołu Szkół „Sztygarka” w Dąbrowie Górniczej - wypożyczyli nawet relikwie Błogosławionej.
Do finałowych zmagań przystąpiło 74 uczestników - 37 ze szkół gimnazjalnych i 37 ze szkół ponadgimnazjalnych z terenu całej diecezji. Otuchy finalistom dodał bp Grzegorz Kaszak, który przybył na rozpoczęcie konkursu. - Bł. Matka Teresa z Kalkuty jest dla nas wszystkich wzorem. Przyjmowała i otaczała opieką ludzi, których żaden szpital nie chciał leczyć. Niewątpliwie należy do bogactwa Kościoła i świata. Miałem możliwość spotkania się z tą świętą niewiastą w Rzymie. Kontakt z nią pozostawił w mojej pamięci żywe ślady, bo była niesłychanie autentyczna. To co myślała, co mówiła to czyniła. A wszystko dlatego, że całkowicie zaufała Panu Bogu - powiedział do finalistów konkursu bp Kaszak. Dr Aneta Kempa-Bańka, współorganizatorka konkursu, wręczyła Pasterzowi Kościoła sosnowieckiego list do kapłanów, jaki przed laty napisała Matka Teresa z Kalkuty.
Przed ogłoszeniem wyników uczestnicy konkursu wysłuchali wykładu na temat bł. Matki Teresy z Kalkuty, który wygłosił ks. dr Henryk Niemiec, proboszcz parafii św. Andrzeja Boboli w Zawierciu, wykładowca częstochowskiego Seminarium i Wyższej Szkoły Biznesu w Dąbrowie Górniczej.
Pierwsze miejsce w konkursie, w kategorii „szkoły gimnazjalne” zajęła Karolina Majewska z Gimnazjum nr 4 w Dąbrowie Górniczej. W kategorii „szkoły ponadgimnazjalne” zwyciężył Karol Skóra z Zespołu Szkół w Pilicy.
Warto zaznaczyć, że konkurs wymyśliła i 1. edycję przeprowadziła Anna Zawadzka, jeszcze w Zespole Szkół Budowlanych. Po przeprowadzce szkoły do „Sztygarki” jest on już organizowany w murach tej najstarszej w Dąbrowie szkoły. Dziś konkurs to wspólne dzieło grona nauczycieli z Zespołu Szkół „Sztygarka”: Ewy Zakrzewskiej, Katarzyny Kaczmarskiej, Marzeny Czech, Bożeny Szczygieł, Krystyny Wolny, Elżbiety Doniec, Anety Kempy-Bańki.
Gdy mówiono o jej sukcesach, powtarzała skromnie, że jest tylko „ołówkiem w ręku Boga”.
Nie zabiegała o sławę. Chciała czynić dobro bez rozgłosu, ale stała się jedną z najbardziej znanych świętych w historii świata. Założyła Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Miłości, uhonorowano ją Pokojową Nagrodą Nobla. Poniżej publikujemy fragment wywiadu z kard. Stanisławem Dziwiszem.
Krzysztof Tadej: Jaka była Matka Teresa z Kalkuty?
Kard. Stanisław Dziwisz: Cechowała ją wielka prostota. Nigdy nie sprawiała żadnych trudności. Była zwyczajna i konkretna. Kiedy spotykała się z Janem Pawłem II, nie mówiła zbyt dużo. Przechodziła od razu do tego, co istotne.
Widok pustej Bazyliki św. Piotra robi duże wrażenie
Siostra Francesca Battiloro przeżyła największą niespodziankę swojego życia w wieku 94 lat, z których 75 lat spędziła jako wizytka za klauzurą. „Poprosiłam Boga: 'Chcę spotkać się z papieżem'. I tylko z Nim! Nikt inny... Myślałam, że to niemożliwe, ale to Papież przyszedł się ze mną spotkać. Wygląda na to, że kiedy Go o coś proszę, Pan zawsze mi to daje...”. Podczas pielgrzymki z grupą z Neapolu, s. Francesca Battiloro, siostra klauzurowa modliła się dzisiaj w Bazylice św. Piotra, gdy nagle spotkała papieża.
Zakonnica, która wstąpiła do klasztoru w wieku 8 lat, złożyła śluby w wieku 17 lat, w czasie, gdy jej życie było zagrożone z powodu niedrożności jelit. Dziś opuściła Neapol wczesnym rankiem z jednym pragnieniem: przeżyć Jubileusz Osób Chorych i Pracowników Służby Zdrowia w Watykanie. Wraz z nią przyjechała grupa przyjaciół i krewnych. Poruszająca się na wózku inwalidzkim i niedowidząca siostra Francesca - urodzona jako Rosaria, ale nosząca imię założyciela Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny św. Franciszka Salezego, który, jak mówi, uzdrowił ją we śnie - chciała przejść przez Drzwi Święte Bazyliki św. Piotra. Biorąc pod uwagę jej słabą kondycję, pozwolono jej przeżyć ten moment całkowicie prywatnie, podczas gdy na Placu św. Piotra odprawiano Mszę św. z udziałem 20 000 wiernych.
Przeprowadziłam eksperyment i zadałam pytanie Chatowi GPT: Czy masz świadomość, gdzie jesteś? Odpowiedział: Ciekawe pytanie... Nie mam świadomości w takim sensie, w jakim mają ją ludzie — nie czuję, nie mam własnego „ja” ani poczucia miejsca. Działam w cyfrowym środowisku, odpowiadając na Twoje pytania i analizując dane, ale nie „jestem” fizycznie nigdzie. Można powiedzieć, że jestem tu, gdzie mnie używasz — teraz akurat w Twoim urządzeniu lub przeglądarce.
Sam Chat GPT podpowiada, że sztuczna inteligencja tylko analizuje dane, nie jest zaś inteligencją podobną do ludzkiej. Nie ma ona świadomości istnienia, nie ma też… inteligencji! Dlatego należy ją postrzegać nie jako sztuczną formę inteligencji, tylko jako jeden z jej produktów. Właśnie na takie różnice między sztuczną inteligencją a świadomością ludzką zwrócili kilka dni temu uwagę uczestnicy konferencji w Sekretariacie Episkopatu, prezentując polskie tłumaczenie watykańskiego dokumentu nt. sztucznej inteligencji „Antiqua et nova” – adresowanego, co ciekawe, m.in. do duszpasterzy. I właśnie na ten aspekt pragnę zwrócić uwagę: w jaki sposób i w jakich granicach można zastosować sztuczną inteligencję w Kościele.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
