Matkę Najświętszą możemy nazywać Matką Wieczernika Kościoła. Po wniebowstąpieniu Jezusa Chrystusa znalazła się bowiem w jerozolimskim Wieczerniku razem z Apostołami, dla których zawsze była kimś niezwykłym i bardzo potrzebnym, teraz także jako ich Matka. Maryja jest także Matką dla nas, Polaków, dla polskiego Kościoła, który czci Ją od wieków i zasięga Jej rady w najważniejszych sprawach narodowych.
Reklama
W Wieczerniku rodzi się Kościół. Tutaj przychodzi Duch Święty, tutaj dzieją się wielkie Boże rzeczy, których rzeczniczką staje się Maryja. W Credo wyznajemy na początku: „Wierzę w jednego Boga”, a pod koniec wypowiadamy: „Wierzę w Kościół powszechny”, który założył Jezus Chrystus – Kościół apostolski, hierarchiczny, w którym jest miejsce dla biskupów, kapłanów, diakonów i wszystkich wiernych. Kościół Jezusa Chrystusa jest oparty na tych, którzy nazywają się „episkopoi”. Nie ma Kościoła bez papieża i biskupów. Dzisiaj chcemy to mocno podkreślić, że biskupi są najważniejszym głosem w Kościele, co wyraziście objawiło się m.in. w czasie trwania II Soboru Watykańskiego, kiedy wszystkie najważniejsze dokumenty budujące życie wspólnoty kościelnej podpisywał papież i biskupi całego Kościoła. Toteż gdy słyszymy dzisiaj głosy „prezbiteroi” przeciwne głosowi Kościoła, to musimy powiedzieć naszym braciom, że prezbiterium nie istnieje bez biskupów. W kwestiach kluczowych dotyczących wiary i moralności chrześcijańskiej głos biskupów zawsze był wyrażany jasno i wyraźnie. Nie może więc być wątpliwości np. w sprawie stanowiska polskiego Kościoła wobec przyjętej ustawy o in vitro. Trzeba przypomnieć prezbiterom, że nie wolno braci utwierdzać w złej świadomości, w fałszu, obłudzie i zakłamaniu. Decyzje, które podejmują biskupi, objaśniają Dekalog i prawo naturalne, odwołują się zawsze do stanowiska papieża Franciszka, a wcześniej – św. Jana Pawła II.
Kościół jest jeden, święty, powszechny i apostolski, bo przyświeca mu blask prawdy. Tylko w oparciu o tę prawdę można tworzyć cywilizację mającą przyszłość, bo budującą na miłości. Na straży tej prawdy nie stoi prezbiter z mizernie uformowaną świadomością czy dziennikarz, który tak często jest po prostu sługą kłamstwa, ale Kościół święty, wyrażający się poprzez głos Piotra i świadomość Episkopatu.
Zawierzamy Matce Bożej, Królowej Polski, nasz ojczysty Wieczernik, nasz katolicki dom, a w nim rodzinę, która – jak mawiał sługa Boży kard. Wyszyński: winna być Bogiem silna. I można by dodać: winna być silna Kościołem.
Czytania z dzisiejszej niedzieli przypominają mi pewien osobisty „cud eucharystyczny”. Mój pierwszy pobyt we Włoszech. Kolacja. Czekamy na dania, które mają wyjechać z kuchni. Ale na stole jest świeży chleb i białe wino prosto z chłopskiej piwniczki. Zaczynam łamać chleb, jeść go i popijać winem. Jakie to było dobre! Zrozumiałem wtedy, że rzeczywiście chleb i wino są w klimacie śródziemnomorskim podstawowymi owocami pracy rąk ludzkich. Jeśli dodamy jeszcze oliwę i sól, to doprawdy nic więcej nie potrzeba. Nic dziwnego, że chleb, wino, oliwa i sól pojawiają się często na kartach Biblii, że Bóg związał swoją sakramentalną obecność z chlebem i winem. Bóg jest dobry jak chleb. Daje się ludziom, by się nasycili, wzmocnili. Nigdy się nie nudzi. Każdego dnia powinniśmy odmawiać modlitwę „Ojcze nasz”: „(...) Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj (...)”. I każdego dnia powinniśmy Bogu dziękować. Powinniśmy też pamiętać o tych, którym chleba brakuje. Jedna z interpretacji dzisiejszej Ewangelii o rozmnożeniu chleba mówi, że cud, którego Jezus dokonał, polegał w gruncie rzeczy na otwarciu serc ludzi. Otóż większość ze słuchaczy Mistrza z Nazaretu miała jakieś jedzenie schowane w zanadrzu. Zachęceni postawą i słowami Chrystusa zaczęli wyciągać to, co mieli, i dzielić się z innymi. Tak oto obudzona w ludziach solidarność sprawiła, że wszyscy się najedli i zebrali jeszcze 12 koszów ułomków. To tylko możliwa interpretacja, ale nawet jeśli tak nie było, to z całą pewnością cud rozmnożenia jest z jednej strony zapowiedzią Eucharystii, a z drugiej – wezwaniem do solidarności w gospodarzeniu dobrami materialnymi. Zauważmy, że cud, czyli Boża interwencja, i ludzkie działanie nie wykluczają siebie nawzajem. Wręcz przeciwnie, łaska bazuje na naturze. Jezus prowokuje uczniów do myślenia, skąd wziąć jedzenie. Wówczas Andrzej zauważa, że „jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby”. Tu zaczyna się cudowne działanie Jezusa, który łączy to, co ludzkie, z tym, co Boskie. Czyni to przede wszystkim we wspólnocie Kościoła, o której w II czytaniu pisze Paweł Apostoł: Jedno Ciało, jeden Duch, jeden Pan, jeden Ojciec, „bo też zostaliście wezwani w jednej nadziei”. W czasie letnim Kościół proponuje różnego rodzaju rekolekcje zamknięte, pielgrzymki, warsztaty... Tego rodzaju wydarzenia budują naszą relację z Bogiem, ale też pozwalają doświadczyć Kościoła, który jest wielką wspólnotą złożoną z małych wspólnot, poczynając od wspólnot rodzinnych. Dzielmy się więc chlebem, budujmy wspólnoty.
Msza dziękczynna za beatyfikację bł. ks. Jana Merliniego
Święci są po to, by świadczyć o powołaniu, jakie człowiek ma w Chrystusie. Jan był świadomy tej godności, tego powołania i swojej drogi ku Bogu. I ta świadomość kształtowała jego życie oraz posługę kapłańską. Wiedział, kim jest i dokąd zmierza – mówił abp Józef Kupny o bł. ks. Janie Merlinim.
Metropolita wrocławski przewodniczył Mszy św. dziękczynnej za beatyfikację włoskiego kapłana, współpracownika św. Kaspra del Bufalo. Wspólna modlitwa we wrocławskiej katedrze zgromadziła kapłanów archidiecezji, siostry Adoratorki Krwi Chrystusa, które przygotowały uroczystość, siostry misjonarki Krwi Chrystusa, misjonarzy klaretynów, przyjaciół i dobroczyńców zgromadzeń oraz czcicieli Przenajdroższej Krwi Chrystusa.
„Córka Głosu” – pod takim hasłem w sanktuarium w Otyniu odbyło się wielkopostne czuwanie dla kobiet.
Był czas na konferencję, modlitwę wstawienniczą, adorację Najświętszego Sakramentu i oczywiście Eucharystię. Czuwanie, które odbyło się 5 kwietnia, poprowadziła Wspólnota Ewangelizacyjna „Syjon” wraz z zespołem, a konferencję skierowaną do pań, które wyjątkowo licznie przybyły tego dnia na spotkanie, wygłosiła Justyna Wojtaszewska. Liderka wspólnoty podzieliła się w nim osobistym doświadczeniem swojego życia. – Konferencja jest zbudowana na moim świadectwie życia kobiety, która doświadczyła nawrócenia przez słowo Boże i która każdego dnia, kiedy to słowo otwiera, zmienia przez to swoją rzeczywistość. Składając swoje świadectwo chciałam zaprosić kobiety naszego Kościoła katolickiego do wejścia na tą drogę, żeby nauczyć się życia ze słowem Bożym i tak to spotkanie dzisiaj przygotowaliśmy, żeby kobiety poszły dalej i dały się zaprosić w tą zamianę: przestały analizować, zamartwiać się, tylko, żeby uczyły się tego, że głos Boga jest pierwszym źródłem życia, z którego czerpiemy każdego dnia. Taki jest zamysł tego spotkania, dlatego nazywa się ono „Córka Głosu” – mówi liderka Wspólnoty Ewangelizacyjnej „Syjon”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
