Reklama

Aspekty

Odpowiedź świeckich na potrzebę wspierania kapłanów

Z ks. Mieczysławem Łęckim rozmawia ks. Adrian Put

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 14/2017, str. 6

[ TEMATY ]

wywiad

Archiwum ks. Mieczysława Łęckiego

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

KS. ADRIAN PUT: – Bp Tadeusz Lityński powołał Księdza na moderatora apostolatu „Margaretka” w naszej diecezji. Proszę nam przybliżyć, czym jest to dzieło?

KS. MIECZYSŁAW ŁĘCKI: – Apostolat Modlitwy za Kapłanów „Margaretka” to dzieło, które zrodziło się w sercu Margaret z Kanady, dotkniętej w wieku 18 lat ciężką chorobą Heinego-Medina. Unieruchomiona, sparaliżowana dziewczyna została przez los przykuta do łóżka, ale doświadczenie krzyża nie zamknęło jej serca. Odnalazła swoje powołanie w miłości i szacunku do Boga i człowieka. Postanowiła swoje cierpienie ofiarować za innych, szczególnie za kapłanów. Jej życie stało się inspiracją dla Louise Ward, która jest założycielką ruchu. Wiele osób przyłączyło się do rozwoju tego dzieła, szczególnie o. Jozo, franciszkanin z Medjugorie, który, otrzymawszy „Margaretkę”, bardzo szybko złożył świadectwo o jej wielkiej sile i wsparciu, równocześnie zachęcając innych do włączenia się w to dzieło.

– Jakie są więc założenia tego ruchu?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Jest to przede wszystkim odpowiedź świeckich na potrzebę wspierania kapłanów, podtrzymywania ich rąk wzniesionych do Boga. Każdego dnia jesteśmy posłani do pracy w winnicy Pana i każdego dnia jedna z osób tworzących „Margaretkę” modli się z potrzeby serca w jego intencjach. Zawsze w ten sam dzień tygodnia ofiarowuje np. cząstkę Różańca lub Koronkę Pokoju w podjętej intencji. Nie ma ustalonej jednej modlitwy, to tworząca się grupa sama ją wybiera. Najistotniejsza jest ciągłość modlitwy, przez siedem dni w tygodniu, a więc zawsze. Intencją może być także wspieranie powołań do kapłaństwa i życia zakonnego.

– Czy wcześniej zetknął się Ksiądz z tą formą modlitwy?

– Tak, od dawna sam doświadczam jej niezwykłej siły. Osobiście otrzymałem już kilkakrotnie taki piękny dar. „Margaretki” modlitwy są trwalsze od kwiatów. Pamiętam, miałem kiedyś wyjątkowo trudny dzień. Następnego dnia, kiedy spotkałem panią Romkę Łyszega ze Świebodzina, która modli się za mnie w grupie „Margaretki”, sama zapytała mnie, jak spędziłem wczorajszy dzień, bo jej było bardzo trudno skupić się na modlitwie. To jeden z prostych znaków, jak szczera codzienna modlitwa wspiera w codziennym życiu kapłanów.

Reklama

– Każdy kto zajrzy na stronę internetową apostolatu „Margaretka” przekona się, że prowadzone są bardzo rożne formy działalności. Jakie konkretne dzieła chciałby Ksiądz rozwinąć w naszej diecezji?

– Te najistotniejsze i najprostsze – modlitwę za kapłanów, za duchownych, w intencji powołań. Tak wielki dar, jakim jest modlitwa, nie może pozostać bez odpowiedzi. Trzeba więc, aby i kapłani odpowiadali modlitwą, wspierali jedność tych grup i ich formację duchową, gromadząc grupy na przykład dorocznie w sanktuarium w Rokitnie na wspólnej modlitwie, wspierali uczestnictwo w inicjatywach wspólnotowych „Margaretek” apostolatu w naszej ojczyźnie.

– A jak apostolat jest zorganizowany w naszej diecezji? Są jakieś konkretne wspólnoty w parafiach, czy też jakieś osoby odpowiedzialne obok Księdza?

– Osoby, które modlą się za kapłanów w apostolacie „Margaretka” składają się z małych siedmioosobowych grup. I to jest podstawa, na której możemy budować. Chcemy zachęcić także te osoby, by aktywnie włączały się w pracę na rzecz całej parafii, byśmy mogli tworzyć wspólnoty parafialne, w których będziemy się czuli wzajemnie odpowiedzialni za siebie. Czasem przyjęcie „Margaretki” za konkretnego kapłana staje się pierwszym krokiem do pełnego wzrastania w wierze i wspólnocie, do zamieniania uśpionej i biernej postawy na rzecz aktywnej służby bliźniemu. Każdy na miarę talentów otrzymanych od Boga, czasami i tą drogą przychodzi impuls.

– Czy są już jakieś konkretne plany na najbliższy czas?

– Pragniemy zaprosić osoby modlące się za kapłanów na wspólne spotkanie w maju do sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie. Na to spotkanie zapraszamy także i tych, którzy jeszcze takiego zobowiązania nie przyjęli. Może świadectwa ludzi zaangażowanych będą mogły pomóc w podjęciu decyzji. Planujemy też wspólny wyjazd na pielgrzymkę apostolatu do Kalwarii Zebrzydowskiej.

– Gdyby ktoś chciał się włączyć w dzieło apostolstwa „Margaretka”, to co powinien zrobić?

– Jeśli ktoś czuje się odpowiedzialny za Kościół, może wybrać właśnie modlitwę za kapłanów jako swój wkład w jej budowanie. Wystarczy wybrać kapłana i zachęcić 7 osób, by podjęło takie zobowiązanie. Zachęcam także, by nie czekać z tak pięknym darem do np. imienin księdza, im szybciej zostanie otoczony modlitwą, im szybciej poczuje dobro i siły z niej płynące, tym większa radość dla niego i całej parafii. Oczywiście, bardzo wiele informacji można znaleźć na stronie www.apostolatmargaretka.pl, można się także skontaktować ze mną. Ale najważniejsze jest obudzenie w swoim sercu pragnienia modlitwy.

2017-03-30 09:37

Ocena: +1 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Abp Depo: Starajmy się wciąż na nowo odkrywać Maryję

[ TEMATY ]

wywiad

abp Wacław Depo

Bożena Sztajner

Starajmy się wciąż na nowo odkrywać Maryję, bo Ona odnawia nasze życie i prowadzi nas ku Chrystusowi - powiedział w rozmowie z KAI mówił abp Wacław Depo. Przewodniczący Komisji Maryjnej KEP mówił m.in. o znaczeniu „Roku Maryjnego” w Polsce, a także orędziu fatimskim jako przesłaniu nadziei i aktualności Fatimy dla Kościoła, świata oraz człowieka dzisiejszych czasów.

Ks. Mariusz Frukacz: – W Polsce i w Kościele przeżywamy szczególny czas, który możemy określić jako „Rok Maryjny”. Obchodzimy bowiem 300. rocznicę koronacji obrazu Matki Bożej Częstochowskiej, stulecie objawień fatimskich i 140. rocznicę objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie. Jakie przesłanie niosą te trzy rocznice dla Polski dzisiaj?

CZYTAJ DALEJ

Wy jesteście przyjaciółmi moimi

2024-04-26 13:42

Niedziela Ogólnopolska 18/2024, str. 22

[ TEMATY ]

homilia

o. Waldemar Pastusiak

Adobe Stock

Trwamy wciąż w radości paschalnej powoli zbliżając się do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Chcemy otworzyć nasze serca na Jego działanie. Zarówno teksty z Dziejów Apostolskich, jak i cuda czynione przez posługę Apostołów budują nas świadectwem pierwszych chrześcijan. W pochylaniu się nad tajemnicą wiary ważnym, a właściwie najważniejszym wyznacznikiem naszej relacji z Bogiem jest nic innego jak tylko miłość. Ona nadaje żywotność i autentyczność naszej wierze. O niej także przypominają dzisiejsze czytania. Miłość nie tylko odnosi się do naszej relacji z Bogiem, ale promieniuje także na drugiego człowieka. Wśród wielu czynników, którymi próbujemy „mierzyć” czyjąś wiarę, czy chrześcijaństwo, miłość pozostaje jedynym „wskaźnikiem”. Brak miłości do drugiego człowieka oznacza brak znajomości przez nas Boga. Trudne to nasze chrześcijaństwo, kiedy musimy kochać bliźniego swego. „Musimy” determinuje nas tak długo, jak długo pozostajemy w niedojrzałej miłości do Boga. Może pamiętamy słowa wypowiedziane przez kard. Stefana Wyszyńskiego o komunistach: „Nie zmuszą mnie niczym do tego, bym ich nienawidził”. To nic innego jak niezwykła relacja z Bogiem, która pozwala zupełnie inaczej spojrzeć na drugiego człowieka. W miłości, zarówno tej ludzkiej, jak i tej Bożej, obowiązują zasady; tymi danymi od Boga są, oczywiście, przykazania. Pytanie: czy kochasz Boga?, jest takim samym pytaniem jak to: czy przestrzegasz Bożych przykazań? Jeśli je zachowujesz – trwasz w miłości Boga. W parze z miłością „idzie” radość. Radość, która promieniuje z naszej twarzy, wyraża obecność Boga. Kiedy spotykamy człowieka radosnego, mamy nadzieję, że jego wnętrze jest pełne życzliwości i dobroci. I gdy zapytalibyśmy go, czy radość, uśmiech i miłość to jest chrześcijaństwo, to w odpowiedzi usłyszelibyśmy: tak. Pełna życzliwości miłość w codziennej relacji z ludźmi jest uobecnianiem samego Boga. Ostatecznym dopełnieniem Dekalogu jest nasza wzajemna miłość. Wiemy o tym, bo kiedy przygotowywaliśmy się do I Komunii św., uczyliśmy się przykazania miłości. Może nawet katecheta powiedział, że choćbyśmy o wszystkim zapomnieli, zawsze ma pozostać miłość – ta do Boga i ta do drugiego człowieka. Przypomniał o tym również św. Paweł Apostoł w Liście do Koryntian: „Trwają te trzy: wiara, nadzieja i miłość, z nich zaś największa jest miłość”(por. 13, 13).

CZYTAJ DALEJ

#PodcastUmajony (odcinek 5.): Ile słodzisz?

2024-05-04 22:24

[ TEMATY ]

Ks. Tomasz Podlewski

#PodcastUmajony

Mat. prasowy

W czym właściwie Maryja pomogła Jezusowi, skoro i tak nie mogła zmienić Jego losu? Dlaczego warto się Jej trzymać, mimo że trudności wcale nie ustępują? Zapraszamy na piąty odcinek „Podcastu umajonego”, w którym ks. Tomasz Podlewski opowiada o tym, że czasem Maryja przynosi po prostu coś innego niż zmianę losu.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję