Reklama

Święci i błogosławieni

Bp Nitkiewicz: św. Barbara żyła w świecie pogańskim lecz się z nim nie utożsamiała

Św. Barbara żyła w świecie pogańskim lecz się z nim nie utożsamiała – mówił bp Krzysztof Nitkiewicz podczas uroczystości „barbórkowych”, które odbyły się w parafii świętującej 30–lecie 4 grudnia w Tarnobrzegu.

[ TEMATY ]

św. Barbara

barbórka

Bożena Sztajner/Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Przed rozpoczęciem Mszy św. w kościele pw. św. Barbary delegacje górników złożyły kwiaty pod tablicą upamiętniającą wszystkich górników, którzy ponieśli śmierć na stanowisku pracy. Ordynariusz złożył życzenia górnikom z racji święta patronki oraz wspólnocie przeżywającej jubileusz 30–lecia istnienia parafii.

W homilii bp Krzysztof Nitkiewicz nawiązał do życia św. Barbary, która mimo życia w świecie pogańskim potrafiła zachować ideały zawarte w Ewangelii i bronić ich aż do męczeńskiej śmierci.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

- Bohaterowie świata pogańskiego, moralność, ideały i zwyczaje były dla niej obce, dlatego szukała czegoś innego. Tamten pogański świat obumierał, a w niej tętniło pragnienie prawdziwego życia. W Jezusie Chrystusie znalazła prawdę, która ją wyzwoliła, a zarazem nadała sens jej egzystencji. Zjednoczona z Nim przez chrzest i postawę kształtowaną zgodnie z Ewangelią, nie uległa ani presji ojca, ani swojego środowiska. Wieża, w której została uwięziona jest symbolem wewnętrznej wolności św. Barbary, a Najświętsza Eucharystia, którą trzyma w ręce razem z gałązką palmową, mówi o jej uczestnictwie w zwycięstwie Chrystusa nad śmiercią i grzechem – mówił biskup.

Zdaniem ordynariusza, wydawać by się mogło, że dzisiejszy świat ukazuje ludziom nieograniczony wybór sprawdzonych recept na życie, miliony przepisów na szczęście.

- Zdaje się mówić: „Wybierz sobie drogę, formę, środki, jakie ci odpowiadają”. Tymczasem pomimo różnych opakowań mamy do czynienia z tą samą zawartością, z tym samym antychrześcijańskim sposobem myślenia, propagowanym i chronionym przez cenzurę politycznej poprawności. Nieraz narzucamy ją sobie sami, żeby nie mieć problemów. Globalizacja owocuje niestety także globalnym myśleniem, jakże ubogim w wartości - mówił kaznodzieja.

Hierarcha zwrócił uwagę na to, że podobnie jak w czasach św. Barbary trzeba stale wybierać pomiędzy Chrystusem i światem.

Reklama

-Ten wybór staje się coraz trudniejszy nie tylko dla osób świeckich ale i dla duchownych. Czy jednak warto zdobyć nawet cały świat, a zgubić siebie i stracić życie wieczne ? Wyrzec się wewnętrznej wolności za cenę świętego spokoju i kilku znajomych lub dóbr więcej. I nie chodzi tutaj o jakieś upadki, kryzysy czy wątpliwości, bo one przecież mogą się zdarzyć. Styl życia bez Boga nawet jeśli niewypłukany jeszcze do końca z praktyk religijnych, staje się niestety coraz bardziej powszechny – wskazywał kaznodzieja.

Dlatego, zdaniem biskupa, musimy mieć stale przed oczami jasny cel, do którego zmierzamy.- Nie osiągniemy go jednak sami bez Bożej pomocy. „Nie polegaj na swoich bogactwach i nie mów: Jestem samowystarczalny” (Syr 5, 1) – ostrzega Pismo św. Pan Jezus stał się w Eucharystii pokarmem dla wszystkich, którzy chcą za Nim podążać. „On nam się daje cały, z nami zamieszkał tu”, aby w nas żyć, być obecnym w naszym sercu, myślach i czynach. Pamiętajmy o tym w każdą niedzielę, a także w dni powszednie kiedy chociażby przechodzimy obok kościołów i kaplic – podkreślał bp Krzysztof Nitkiewicz.

We wspólnej modlitwie uczestniczyli m.in.: ks. prałat Stanisław Bar – proboszcz parafii, księża z dekanatu, samorządowcy na czele z prezydentem Tarnobrzega Dariuszem Bożkiem oraz górnicy, którzy od początku istnienia parafii spotykają się w dzień wspomnienia św. Barbary w tarnobrzeskiej świątyni.

Na zakończenie Mszy św. odśpiewano uroczyście hymn Te Deum przed wystawionym Najświętszym Sakramentem.

Parafia pw. św. Barbary powstała 21 czerwca 1989 r. na podstawie dekretu biskupa przemyskiego Ignacego Tokarczuka, który jako proboszcza skierował do niej ks. Stanisława Bara. Ośrodek duszpasterski rozpoczął jednak działalność już dwa lata wcześniej. Budowa kościoła rozpoczęła się rok później, a jego poświęcenie przez ordynariusza sandomierskiego bp Wacława Świerzawskiego odbyło się 26 października 1996 roku.

W chwili, gdy powstawała parafia zakładano, że będzie ona liczyć ok. 10 tys. wiernych. Był to jeszcze czas prosperity „Siarkopolu”. Upadek przemysłu siarkowego, zmiany administracyjne, w związku z którymi Tarnobrzeg utracił status miasta wojewódzkiego, spowodowały zastój w jego rozwoju i obecnie parafia liczy ok. 6 tys. osób.

2019-12-04 15:25

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

O kulcie św. Barbary

Niedziela toruńska 48/2004

[ TEMATY ]

św. Barbara

Archiwum parafii w Trzebini

Obraz św. Patronki

Obraz św. Patronki

Pośród szerokiej rzeszy świętych męczenników pierwszych wieków chrześcijaństwa spotykamy postać św. Barbary. Należy ona, niestety, do grona tych świętych, o których życiu oraz śmierci nie posiadamy żadnych pewnych przekazów. Chociaż jej żywoty były znane od średniowiecza w całej Europie, to jednak pozostają one jedynie legendarnymi przekazami.
Poddanie w wątpliwość historyczności św. Barbary spowodowało, że została ona w 1969 r. wykreślona wraz z innymi dwustoma świętymi z „Martyrologium Romanum”. Obecnie jej wspomnienie znajdujemy tylko w niektórych kalendarzach lokalnych i to z zastrzeżeniem, że wspomnienie ma charakter dowolny.

Przypomnijmy, że według legend hagiograficznych św. Barbara była córką bogatego poganina Dioskura z Nikomedii (lub Heliopolis) w Bitynii. Ojciec nie chciał się zgodzić na przyjęcie przez nią chrześcijaństwa. Kiedy dowiedział się, iż mimo zakazu przyjęła wiarę, zamknął ją w wieży, a następnie sam pozbawił życia. Został za to ukarany nagłą śmiercią, poniesioną od pioruna. Wydarzenia te miały miejsce w 306 r.
Trudno uchwycić początki kultu św. Barbary. Pierwsze ślady w Kościele wschodnim pochodzą już z IV w. Na zachodzie oddawano jej cześć na pewno od VII w. Dynamiczny jego rozkwit nastąpił jednak w pełnym średniowieczu, szczególnie w okresie wypraw krzyżowych. Wtedy to osiągnął on swoje apogeum. Przejawem rozwiniętego kultu było między innymi powstanie szeregu różnego rodzaju utworów poświęconych męczennicy.
W kalendarzu liturgicznym jej wspomnienie przypadało najczęściej 4 grudnia (czasami 16 grudnia). Teksty liturgiczne o św. Barbarze pojawiają się w księgach od końca XI w. Do spopularyzowania legendy o św. Barbarze przyczynili się poprzez swoje dzieła: na wschodzie pod koniec X w. Szymon Metafrast, na zachodzie w XIII w. Jakub de Voragine. Początki kultu św. Barbary w Polsce sięgają XIII w. W przedstawieniach ikonograficznych jej atrybutami są: korona, palma oraz wieża i kielich.
Św. Barbarę należy zaliczyć do grona najbardziej popularnych świętych. Co o tym zadecydowało? Wydaje się, że wskazując na jej życie, chciano dokonać uosobienia bardzo ważnej idei, mianowicie powszechnej drogi do osiągnięcia świętości. W osobie św. Barbary mamy obraz niewykształconej kobiety (tak wynika przynajmniej z niektórych przekazów), poganki, która zdecydowała się zmienić swoje dotychczasowe życie poprzez przyjęcie chrześcijaństwa. Broniąc swoich decyzji życiowych, osiągnęła wieniec chwały, tzn. świętość. Zapewne godny podkreślenia był także fakt konfliktu rodzinnego, który miał podłoże religijne. Być może istniało ogromne zapotrzebowanie na taką właśnie drogę do świętości. Największą popularność zawdzięcza jednak św. Barbara przeświadczeniu, że jest ona patronką dobrej śmierci. Być może wpłynęło na to tak drastycznie zakończone życie. Uważano, że chroni ona od nagłej i niespodziewanej śmierci oraz że jej wstawiennictwo pozwala zakończyć życie pojednaniem z Bogiem. To przeświadczenie sprawiło z kolei, że św. Barbara stała się bliska ludziom uprawiającym niebezpieczne zawody, które narażały na niespodziewaną śmierć. Za swoją opiekunkę obierali ją: górnicy, marynarze, murarze, architekci, ludwisarze, kowale, więźniowie, artylerzyści i minerzy.
Już w średniowieczu niektórych świętych czczono szczególnie, czyniąc z nich wyjątkowych pośredników, uważając za niezwykle wiarygodnych. Do tego grona należała św. Barbara. Czczono ją samą, jak i w gronie najbardziej popularnych 14 świętych wspomożycieli, którzy „pełnili stały dyżur ratowniczy nad światem”. Postawiono ją obok tak popularnych świętych, jak: św. Jerzy, św. Katarzyna, św. Mikołaj, św. Krzysztof i św. Wit.
Jak zauważono, kult św. Barbary był związany ze środowiskami trudnych i niebezpiecznych zawodów. Do grupy tej zaliczano od wieków zawody, które miały styczność z żywiołami. W Europie i w Polsce św. Barbarę szczególnie upodobały sobie środowiska górnicze. Bardzo dobrym przykładem na naszym obszarze był dynamiczny rozwój kultu tej Świętej od XIII w. na Śląsku.
Do grupy niebezpiecznych zawodów zaliczano także prace związane z wodą. Przy czym dotyczyło to nie tylko morza, ale w dużej mierze także prac na wodach śródlądowych. Dobrym przykładem, ilustrującym istnienie takiego związku był położony nad Wisłą średniowieczny ośrodek kultu św. Barbary w kaplicy zakonu krzyżackiego w Starogrodzie. Pośród różnorodnych wotów, które tam się znajdowały w połowie XV w., spotykamy m.in.: srebrne wizerunki śledzi, sideł, ryb i statków.
Związek św. Barbary z utrzymującymi się z pracy na wodzie widoczny był do współczesności. Dla przykładu w 1909 r. w Płocku zatwierdzono kanonicznie Bractwo św. Barbary. Zrzeszało ono osoby, których profesja związana była z Wisłą. Wydaje się, że dopiero w ostatnich latach widzimy jego drastyczny upadek.
W granicach patrymonium średniowiecznego Torunia, niedaleko przedmieść, już w średniowieczu spotykamy informacje o kaplicy poświęconej św. Barbarze. Z biegiem czasu od kultu tej Świętej w tym miejscu została utworzona nazwa własna tej części obecnych przedmieść Torunia, tzw. Barbarka. Geneza kultu św. Barbary w tym miejscu związana była prawdopodobnie z położeniem przy ważnym szlaku komunikacyjnym do Starogrodu, w którym to, przypomnijmy, znajdował się główny ośrodek kultu św. Barbary w państwie zakonu krzyżackiego.
Pierwotna kaplica poświęcona Świętej została prawdopodobnie wybudowana na Barbarce już w drugiej połowie XIII w. Za posługi bp. Wincentego Gosławskiego (1466-79) wzniesiono na Barbarce nową kaplicę, nad którą patronat objęła Rada Miasta Torunia. Nie wiemy nic o relikwiach św. Barbary, które tam miałyby się znajdować. Głównym obiektem kultu była więc zapewne figura Świętej, która znajdowała się w ołtarzu głównym.
O rozwijającym się tam kulcie św. Barbary świadczy najlepiej fakt, że 15 listopada 1475 r. w Rzymie trzej kardynałowie: Stefan, Ausias i Jan Michał oraz bp Angelus obdarzyli kaplicę przywilejem indulgencyjnym. Każdy, kto nawiedził to miejsce we wspomnienie św. Barbary, Zielone Świątki oraz uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, mógł otrzymać przywilej 100 dni odpustu. Przywilej ten potwierdził 4 października 1488 r. biskup chełmiński Stefan z Niborka, dodając jeszcze mocą swojej władzy pasterskiej 40 dni odpustu.
Barbarka była od średniowiecza głównym miejscem pielgrzymkowym dla mieszkańców Torunia i najbliższych okolic. O jej historii wiemy jednak bardzo mało, jak do tej pory historycy nie zajmowali się szczegółowo jej dziejami.

CZYTAJ DALEJ

Mikołów: Dziecko w Oknie Życia

2024-05-01 11:12

[ TEMATY ]

okno życia

Pixabay.com

W Oknie Życia znajdującym się na terenie Ośrodka dla Osób Niepełnosprawnych Miłosierdzie Boże w Mikołowie Borowej Wsi we wtorek 30 kwietnia 2024 r. znaleziono dziewczynkę. Na miejsce, wezwano pogotowie i policję. Dziewczynka została przebadana przez personel medyczny, który określił, że jest zdrowa. Niemowlę zostało zabrane przez pracowników służby zdrowia na dalszą obserwację i opiekę. To już drugie dziecko, które znalazło się w mikołowskim Oknie Życia.

Okno życia to specjalnie przygotowane miejsce, w którym matka może anonimowo zostawić swoje nowonarodzone dziecko. Zlokalizowane jest zawsze w dostępnym, a zarazem dyskretnym miejscu, otwartym przez całą dobę. Jest ostatecznością w tych wypadkach, gdzie nie doszło do zrzeczenia się praw rodzicielskich i przekazania dziecka do adopcji drogą prawną. Z jednej strony ma zapobiegać porzuceniom niemowląt, a z drugiej, być nieustannym głosem za życiem oraz alternatywą dla wyboru śmierci i aborcji.

CZYTAJ DALEJ

Od babci do mamy

2024-05-01 18:12

Wiktor Cyran


CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję