8 grudnia 2001 r. w Gnieźnie odbyło się IX już Spotkanie Opłatkowe dla Rodziców i Krewnych Misjonarzy Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Tradycyjnie przybyli oni na zaproszenie abp. Henryka Muszyńskiego. Mszy św. w pałacu arcybiskupim przewodniczył bp Bogdan Wojtuś, koncelebrowali: ks. Zygmunt Zaborowski (pracujący w Sankt Patersburgu) oraz ks. Franciszek Jabłoński, dyrektor diecezjalny Papieskich Dzieł Misyjnych. Uczestniczyło w niej 20 rodziców i krewnych misjonarzy. W homilii Ksiądz Biskup podkreślił rolę, jaką odgrywają misjonarze w głoszeniu Dobrej Nowiny na całym świecie. Po Mszy św. przyszedł czas na łamanie się opłatkiem i składanie życzeń świątecznych. Przy tej okazji bp Bogdan Wojtuś powiedział m.in.: "Kochani Rodzice! Prawda, że gdy przeżywaliście pierwsze Święta bez syna, pojawiło się pytanie: jak wyglądają jego Święta z dala od rodzinnego domu, od tych wspaniałych tradycji, czy nie jest samotny? Może te pytania ciągle wracają? On nigdy nie jest naprawdę sam. Zawsze jest z nim Pan Bóg i ludzie, wśród których pracuje. Przecież Pan Jezus obiecał mu, że opuszczając rodzinny dom, zyska wielu ojców i wiele matek".

W imieniu rodziców misjonarzy świąteczne życzenia Księdzu Arcybiskupowi, bp. Bogdanowi Wojtusiowi i wszystkim zgromadzonym złożył pan Pejka. Po życzeniach miała miejsce wyjątkowa uroczystość. Matce jednego z misjonarzy, Annie Czerwińskiej, Metropolita Gnieźnieński przyznał medal "Zasłużony dla Archidiecezji Gnieźnieńskiej" za przykład życia matki wielodzietnej rodziny, z której Pan Bóg powołał do kapłaństwa trzech synów. Jeden z nich pracuje od 1987 r. na Papui-Nowej Gwinei. Okazją do wręczenia medalu stały się 70. urodziny pani Anny. Choroba uniemożliwiła jednak pani Czerwińskiej osobiste odebranie odznaczenia, które w jej imieniu z rąk Księdza Biskupa odebrał ks. Jabłoński.

Tradycyjnie też w czasie spotkania rodzice dzielili się najnowszymi wiadomościami o pracy swoich synów. Oto, co powiedzieli: Mama ks. Piotra Schewiora - Mój syn pracuje na peryferiach stolicy Brazylii. Objął parafię, której nikt nie chciał przyjąć i choć nie było łatwo, pobudował już kościół i kaplicę. Obecnie wyposaża wnętrze kościoła; Ojciec ks. Pawła Kiejkowskiego (Rosja) - Nasz syn jest dość skryty. Przez długi czas nie zdradzał się ze swoim misyjnym powołaniem, było więc ono dla nas dużym zaskoczeniem. Obecnie Paweł jest ojcem duchownym w seminarium w Sankt Petersburgu. Często przyjeżdża do Krakowa na kurs dla formatorów seminaryjnych, stąd też częściej jest z nami w domu; Ojciec ks. Dariusza Pejki (Kamerun) - W pobliżu jego parafii wybudowano autostradę, wykupując przy tym część ziemi od Kościoła. Uzyskane pieniądze umożliwiły Dariuszowi rozpoczęcie budowy świątyni; Siostra ks. Włodzimierza Dziadka (Wenezuela) - Mój brat pracuje w parafii liczącej 25 tys. ludzi, w której aktywnie działają dość liczne grupy apostolskie. Obecnie buduje nowe kaplice; Siostra ks. Eugeniusza Bednarka (Kamerun) - Eugeniusz rozbudowuje seminarium. Obecnie kończy budowę kaplicy seminaryjnej; Rodzice ks. Marcina Wojtaszka (Kazachstan) - Marcin jest bardzo zadowolony ze swojej placówki. Ludzie są mu bardzo życzliwi. Rozpoczął wydawanie gazetki parafialnej. Umieścił w niej m.in. przepis na rogale marcińskie i... ludzie zaczęli je wypiekać. Przygotowuje się też do wyjazdu na spotkanie z młodzieżą do Lednicy, na które zamierza zabrać kilku młodych ludzi; Ojciec ks. Andrzeja Marmurowicza (Kazachstan) - Syn pracuje w miasteczku 30-tysięcznym. Wykupił salę gimnastyczną, którą pragnie przebudować na kaplicę. Od swoich nawróconych parafian słyszy często: Ojcze, jak mogliśmy wcześniej tak żyć - bez Boga i Kościoła?; Rodzice ks. Pawlaczyka - Grzegorz jest właśnie po operacji, ale wrócił już do Rumunii. Cieszy się, że na misje wyjeżdżają już jego uczniowie, czego przykładem jest ks. Marcin Wojtaszek; Mama i siostra ks. Jerzego Nowaka (Argentyna) - Jurek jest bardzo zadowolony ze swojej pracy i parafii. Ostatnio otworzył przedszkole dla dzieci i salę spotkań dla wiernych, gdzie raz w tygodniu odbywają się spotkania. Pobudował także plebanię. W kościele codziennie odmawiany jest Różaniec, a raz w miesiącu odbywa się poświęcenie chleba. Wierni przychodzą do swojego kapłana z wieloma problemami, nawet tymi najdrobniejszymi. Przebywający w kraju na urlopie zdrowotnym ks. Zygmunt Zaborowski dał świadectwo swojej pracy. Podkreślił m.in.: "W Rosji życie duchowe podnosi się powoli z gruzów. W Sankt Petersburgu, na 5-milionowe miasto jest 6 kościołów - już 6. W seminarium kształci się 80 kleryków, w tym 40 diecezjalnych".

Na zakończenie ks. Zygmunt podziękował Księdzu Arcybiskupowi za organizowanie takich spotkań. "Jest to wielka radość dla naszych rodziców, że mogą nawzajem się poznać, spotkać, a szczególnie modlić się razem za swoich synów. Korzystając z okazji, pragnę także w imieniu wszystkich misjonarzy podziękować za pomoc duchową i materialną, jakiej doświadczamy od abp. Henryka Muszyńskiego. Słowa podziękowania składam również bp. Bogdanowi Wojtusiowi oraz ks. Franciszkowi Jabłońskiemu. Rodziców proszę, abyście nie byli smutni, ale pełni dumy z tego, że Wasi synowie sieją ziarno Słowa Bożego w krajach misyjnych. Niech radość misjonarza będzie Waszą radością".