Zambia jest krajem, który odnotowuje duży wzrost liczby zachorowań na COVID-19 - obecnie jest to ponad 6 tys. przypadków. Aby wprowadzone obostrzenia i związane z nimi wysokie ceny środków dezynfekujących i produktów spożywczych nie uniemożliwiły salezjanom prowadzenia działalności misyjnej, uruchomili oni inicjatywę „COVID-19 Response”.
Jak informuje br. Walter Thyrniang z zambijskiej Lusaki, rygorystyczne wytyczne spowodowały, że najbardziej cierpią ludzi najubożsi. “Najbiedniejsi doświadczają dużych trudności z powodu braku i wysokich cen żywności oraz podstawowych potrzeb, takich jak środki ochronne i lekarstwa. Skutki pandemii są bezpośrednio odczuwalne przez wszystkich, również salezjanów i pracowników. Rząd Zambii nie oferuje wsparcia organizacjom prywatnym” - opisuje na stronie www.misjesalezjanie.pl.
Zakonnik dodaje, że według przewidywań szczyt zachorowań ma nastąpić pod koniec roku. Istotne jest przy tym, że w Zambii panuje zima, a więc temperatura znacznie spada i wielu ludzi choruje na grypę i kaszel - to kolejne wyzwanie dla misjonarzy.
Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa i zająć się najbardziej dotkniętymi salezjanami i pracownikami, Prowincjonalne Biuro Rozwoju uruchomiło projekt „COVID-19 Response”. “Celem pomocy jest wsparcie i zapewnienie środków ochrony salezjanom i personelowi w zapobieganiu rozprzestrzeniania się koronawirusa oraz wsparcie rozwoju społeczno-gospodarczego, aby salezjanie mogli nadal wspierać osoby starsze i wszelkie osoby dotknięte przez Covid-19” - wyjaśnia br. Thyrniang.
Reklama
Opracowana strategia reagowania na obecną sytuację obejmuje również docieranie do uczniów i młodych ludzi, którzy nie mogą uczęszczać do szkół i nie są przygotowani na długie pozostanie w trudnej sytuacji. Zapewnione zostaną środki ochrony osobistej i przygotowane zostanie wsparcie w przypadku potwierdzonych przypadków zakażenia COVID-19.
Reklama
“Salezjanie, pracownicy, goście, młodzież będą mieli zapewnione środki dezynfekujące. Przygotowane i wydrukowane zostaną materiały informujące i podnoszące świadomość. Pomoc przeznaczona będzie również na zakup jedzenia dla mieszkańców placówki oraz dystrybucję żywności i leków dla pracowników” - podsumowuje br. Thyrniang.
Podziel się cytatem
Więcej danych na temat sytuacji epidemicznej w krajach misyjnych, gdzie posługują salezjanie, i sposobów wsparcia kampanii „COVID19 - POMOC. Nie zostawmy ich samotnie” można znaleźć na stronie www.misjesalezjanie.pl/covid19-pomoc/.
Salezjański Ośrodek Misyjny powstał w 1981 r. w związku z posłaniem pierwszej grupy polskich misjonarzy salezjańskich do Zambii w ramach „Projektu Afryka”. Motywacją założycieli było stworzenie miejsca, do którego misjonarze mogliby wrócić i nabrać sił po trudach pracy misyjnej.
Z czasem placówka stała się nie tylko domem dla misjonarzy, ale także zapleczem na rozwijanie ich działalności misyjnej. W ramach działalności ośrodka prowadzonych jest wiele projektów, w tym „Adopcja na Odległość” czy ostatnio „COVID19 - POMOC. Nie zostawmy ich samotnie”.
Cały świat toczy teraz walkę z czasem. Trwa wyścig do szczepień. Papież Franciszek w orędziu na Dzień Chorego idzie w kontrze do tego i apeluje o braterską solidarność.
W ostatnich miesiącach nasze myślenie zdominowała choroba, choć każdy miał nadzieję, że koronawirus nie zaatakuje akurat jego. Przez ten niemal rok każdego dnia wyczekiwaliśmy i nadal wyczekujemy kolejnych komunikatów o liczbie zachorowań, liczbie zgonów, liczbie osób hospitalizowanych, leżących pod respiratorami i ozdrowieńców. Od kilku tygodni dochodzi jeszcze jedna rubryka – liczba osób zaszczepionych. To nadzieja spanikowanego świata. Może się jednak okazać płonna, jeżeli zapomnimy o czymś równie ważnym – o braterskiej solidarności. Pewnie niedługo – o ile szczepionka rzeczywiście zacznie działać tak, jak się spodziewamy – to myślenie o chorych, chorobie i śmierci zejdzie na drugi plan, nie możemy jednak powiedzieć, że pokonaliśmy już szczyt pandemii i mamy z górki. Jeszcze długo przed osiągnięciem tego globalnego chorobowego peaku przychodzi nam przeżywać XXIX Światowy Dzień Chorego. 11 lutego 2021 r. nie będzie jeszcze pielgrzymki do Lourdes. Inne sanktuaria, w których chorzy szukają duchowej i fizycznej pomocy, też będą świecić pustkami, choć modlitwy zanoszone tam przez nielicznych pielgrzymów będą tym gorętsze. Duchowni, poza kapelanami, nie będą mogli odwiedzić szpitali, co było już zwyczajem w tym dniu, z powodu ścisłego reżimu sanitarnego, który nadal obowiązuje. W czasie utrudnionej – i to bardzo – bliskości papież Franciszek swoje orędzie na Światowy Dzień Chorego poświęcił właśnie bliskości. Być może prowokacyjnie. Być może wyprzedzająco, po to, byśmy do izolacyjnych baniek się nie przyzwyczaili, bo takie ryzyko jest całkiem realne, ale byśmy przygotowywali się już – co najmniej – do żwawego wychodzenia z nich. „Doświadczenie choroby sprawia, że odczuwamy naszą bezradność, a jednocześnie wrodzoną potrzebę drugiego człowieka” – czytamy w najnowszym orędziu papieża. Pandemia pokazała, jak bardzo potrzebujemy siebie. Potrzebujemy przede wszystkim własnej odpowiedzialności, która wyraża się w postępowaniu według zasad DDM, ale i w przypadku choroby czy kwarantanny. Potrzebujemy lekarza, żeby leczył, oraz członka rodziny czy wolontariusza (zapotrzebowanie na taką służbę to też sygnał samotności jako znaku naszych czasów), który kupi i przyniesie oraz załatwi najpotrzebniejsze do życia sprawy. „To milcząca rzesza mężczyzn i kobiet, którzy postanowili spojrzeć na te oblicza, troszcząc się o rany pacjentów, których odczuwali jako bliskich z racji wspólnej przynależności do rodziny ludzkiej” – napisał o nich wszystkich Ojciec Święty. Jeżeli z pandemii mamy wynieść coś wartościowego, to właśnie to – świadomość konieczności braterskiej solidarności, która jest jednym z najcenniejszych skarbów.
Relikwiarz św. Gemmy Galgani w kościele na wrocławskich
Partynicach
Pierwszą świętą, która zmarła i została kanonizowana w XX wieku, była Gemma Galgani. Święty Ojciec Pio wyznał kiedyś, że codziennie modlił się za jej wstawiennictwem, ucząc się od niej pokory i umiejętności przyjmowania cierpienia. I nie był to jedyny święty, który zafascynował się ufnym podejściem do życia i cierpienia tej młodziutkiej włoskiej dziewczyny. Święty papież Paweł VI powiedział o niej: „Córka męki i zmartwychwstania, umiłowana córka Kościoła, który sama czule miłowała”.
Jej życie było przykładem i inspiracją również dla polskich świętych. Wspomnę tu tylko Świętego Maksymiliana Kolbego, który obrał ją sobie (obok świętej Teresy z Lisieux) za nauczycielkę życia wewnętrznego, i to zanim jeszcze została wyniesiona na ołtarze. W jego krakowskiej celi znajdowała się figura Niepokalanej oraz obrazki Gemmy Galgani i Teresy od Dzieciątka Jezus. Napisał też w liście do matki, iż lektura Głębi duszy (duchowego pamiętnika Gemmy) przyniosła mu więcej pożytku niż seria ćwiczeń duchowych.
W ostatni piątek Wielkiego Postu br. z wielu miejsc w Polsce wyruszy Ekstremalna Droga Krzyżowa. Także z czterech łódzkich parafii wyruszą wierni, by poprzez nocny marsz, rozważać tajemnicę męki i śmierci Pana Jezusa.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
