Parafia Narodzenia NMP w Szczercowie to kolejny kościół stacyjny jubileuszu 100-lecia diecezji łódzkiej. Rozpoczęcie jubileuszu ogłosił tu biskup Krzysztof Nitkiewicz, ordynariusz diecezji sandomierskiej.

W homilii biskup Nitkiewicz odniósł się do przypowieści o winnicy Pana.- Winnica to dobro, które powierzył nam Bóg. W jej dzieje od Edenu do współczesnego Kościoła, wpisuje się także Wasza szczercowska parafia. To Zmartwychwstały Chrystus jest największym skarbem tej winnicy, jej Korzeniem i Głową. Tylko relacja z Panem, utożsamiającym się aż po nazwanie Kościoła „Swoim Ciałem”, może uchronić nas od laicyzacji wartości i traktowania wiary jako znanego, ale nie mającego zastosowania w życiu, systemu.

Tylko spotkanie z Chrystusem, zjednoczenie z Nim, rodzi świętość, taką jaką jaśniał patron dnia – św. Franciszek, czy św. Jan Paweł II. W zawrotnym tempie życia, pośród chaosu codzienności, musimy się zatrzymać. Zastanówmy się nad stanem naszej wiary. Niech to będzie raport, który nie stanie się statystyką, ale naszą osobistą, duchową refleksją nad tym gdzie jesteśmy i co mamy czynić. Pierwszym owocem tej refleksji powinna być wdzięczność najpierw za dar chrztu, a także za archidiecezję, za Kościół lokalny – kapłanów, siostry, matki, ojców, dzieci, chorych, samotnych, opuszczonych, za całą wspólnotę. Jednak skarb wiary musi być pomnażany, a my jesteśmy przecież zobowiązani do troski o Kościół zgodnie z naszym powołaniem. Nie możemy ograniczyć się do świętowania, nawet tak ważnego jubileuszu, ale musimy słuchać co Duch Święty mówi do Kościoła, czyli także do nas – mówił bp Nitkiewicz.

Średniowieczne losy parafii

Parafia postała przy istniejącym od ok. 1360 r. kościele Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Świątynia ta ufundowana przez Kazimierza Wielkiego spłonęła w roku 1642. Parafia w Szczercowie została erygowana 8 września 1367 roku przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Jarosława Bogorię Skotnickiego. Przemysł leśny i położenie w punkcie wypoczynku dla koni po przebyciu piaszczystej drogi, stały się podstawą bytu i rozwoju drobnej osady, jaką był Szczerców. Należała ona pierwotnie do parafii w Widawie. Po utworzeniu w XIII w. parafii w pobliskim Restarzewie, przyłączono tam osadę. Założenie miasta na obszarze przyległych do wsi lasów nastąpiło zapewne za króla Kazimierza Wielkiego. W 1867 r. Szczerców stał się osadą rzemieślniczo-rolniczą, która doszczętnie spłonęła w 1880 r. Obecny, murowany kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny został wybudowany w latach 1870-72 w stylu neoromańskim. We wrześniu 1939 r. został poważnie zniszczony z powodu toczonych w jego okolicy ciężkich walk z niemieckim agresorem. Ze świątyni pozostał tylko front, który stał się podstawa do odbudowy budowli w latach 1945-53. Nowy kościół został konsekrowany przez biskupa Bohdana Bejze 4 listopada 1972 r.

We wnętrzu znajduje się ołtarz główny drewniany odbudowany w latach 1950–1959, ozdobiony kolumnami i figurami apostołów św. Piotra i św. Pawła. W ołtarzu głównym umieszczone jest ogniotrwałe tabernakulum, powyżej obraz MB Częstochowskiej, a na zasuwie obraz św. Józefa. W kaplicy bocznej ołtarz z obrazem św. Teresy, kaplica św. Anny ołtarz z obrazem Świętej, dwa dzwony – Józef (663 kg) i Matki Boskiej Częstochowskiej (426 kg), organy – 10-głosowe oraz stacje Drogi Krzyżowej wykonane z gipsu. Na miejscowym cmentarzu znajduje się drewniana kaplica św. Barbary, konstrukcji zrębowej. Dawniej kaplica ta pełniła funkcję kościoła parafialnego nie istniejącej już parafii Osińska Puszcza. Kiedy erekcja tej parafii wygasła, a kościół został zamknięty, mieszkańcy Szczercowa zakupili go, przewieźli i ustawili go w Szczercowie. Po ukończeniu budowy obecnego kościoła został przeniesiony na cmentarz, gdzie po dzień dzisiejszy pełni funkcję kaplicy cmentarnej. Abp Grzegorz Ryś 3 listopada 2019 roku poświęcił nowy kamienny ołtarz i odnowione prezbiterium., staraniem proboszcza ks. Zenona Miksy, który objął parafię w 2016 roku.

Parafia Szczerców liczy około 5100 mieszkańców. Odpust parafialny przeżywa 8 września w uroczystość Narodzenia NMP, połączony z dożynkami, zaś 4 grudnia obchodzony jest odpust ku czci drugiej patronki – św. Barbary. Bardzo budująca jest liczba powołań księży diecezjalnych i zakonnych – po II wojnie światowej było ich już 14! Od pięciu lat w parafii posługują także siostry Franciszkanki Misjonarki Miłości FMM. Parafianie mogą zaangażować się w kilka grup: ministranci, koło różańcowe, asystę, chór parafialny oraz scholę młodzieżowa „Boże Nutki”.