Reklama

Wiara

Najświętsze Serce Pana Jezusa

Serce Jezusa, dobroci i miłości pełne…

Dziś chcemy rozważyć trzy następujące po sobie wezwania: Serce Jezusa, dobroci i miłości pełne…; Serce Jezusa, cnót wszelkich bezdenna głębino… i Serce Jezusa, wszelkiej chwały najgodniejsze…

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Skąd to połączenie tych trzech wezwań? Zdecydowałem się na wspólne ich rozważenie przede wszystkim dlatego, że pięknie się razem komponują. Przecież od najmłodszych lat ukazywano nam Pana Jezusa jako kochającego Zbawiciela. Każdy z nas doświadczył Jezusowej dobroci i miłości. Wiemy o nich tak wiele i tak dobrze je znamy, że…. pozostawiają nas one całkowicie zimnych… Szkoła Jezusowego Serca zakłada, że cnoty jakimi cechuje się Serce Zbawiciela, staną się naszą drogą, będą tym, co chcemy naśladować i wcielać w nasze życie. Wymieniłem tylko dobroć i miłość, a przecież Serce Jezusa jest głębiną wszelkich cnót! Jak wiele możemy nauczyć się od Jezusa, który poprzez Sakrament Eucharystii zamieszkuje w naszych sercach, który w Sakramencie pokuty i pojednania przebacza nam grzechy…

Dobroć i miłość – te dwa przymioty Chrystusowego Serca wołają dziś o nasze przebudzenie! Trzeba na nowo odkryć dobroć i Miłość Najświętszego Serca Jezusowego. To przejawia się przede wszystkim w Jego czułym szacunku do człowieka. Żadna z potrzeb człowieka, zarówno te cielesne jak i duchowe nie były Jezusowi obojętne. Źródłem takiej postawy było kochające Serce, Serce, któremu należy się największa chwała. Serce Jezusa stanowi dla nas niezwykłe źródło szczęścia, ale nie możemy zapomnieć, że warunkiem naszego życia jest Jego Miłość. Nie poddawajmy się nigdy uczuciu rezygnacji, ale odkrywajmy w sobie potrzebę naśladowania cnót Boskiego Serca. I choć może naśladowanie Chrystusowego Serca nie przyniesie nam chwały, to pamiętać musimy, że tylko Jego Serce jest bezwzględnie godne chwały bez stawiania jakiegokolwiek warunku. Jezus czyni dobro całkowicie swą własną mocą, my sami ze swej mocy nie uczynimy dobra, jeśli nie będziemy współpracować z Jego łaską.

Panie Jezu, Twoje Serce jest źródłem wszelkich cnót, prosimy cię abyś nauczył nas tylko dwóch: miłości i dobra; resztę zawierzamy Twojej łaskawości. Oddając Ci należną chwałę prosimy, uchroń nas przed pychą gdy inni będą nas chwalili i obdarz łaską pokory, która da szacunek drugiemu człowiekowi.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2021-06-10 21:30

Ocena: +7 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Jezu Chryste, ulecz nas ze wszystkiego, co jeszcze dzieli nas od Ciebie!

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Karol Porwich/Niedziela

Rozważania do Ewangelii Mk 1, 40-45.

Czwartek, 12 stycznia 2023

CZYTAJ DALEJ

Zwykła uczciwość

2024-04-23 12:03

Niedziela Ogólnopolska 17/2024, str. 3

[ TEMATY ]

Ks. Jarosław Grabowski

Piotr Dłubak

Ks. Jarosław Grabowski

Ks. Jarosław Grabowski

Duchowni są dziś światu w dwójnasób potrzebni. Bo ludzie stają się coraz bardziej obojętni na sprawy Boże.

Przyznam się, że coraz częściej w mojej refleksji dotyczącej kapłaństwa pojawia się gniewna irytacja. Pytam siebie: jak długo jeszcze mamy czuć się winni, bo jakaś niewielka liczba księży dopuściła się przestępstwa? Większość z nas nie tylko absolutnie nie akceptuje ich zachowań, ale też zwyczajnie cierpi na widok współbraci, którzy prowadzą podwójne życie i tym samym zdradzają swoje powołanie. Tylko czy z powodu grzechów jednostek wolno nakazywać reszcie milczenie? Mamy zaprzestać nazywania rzeczy w ewangelicznym stylu: tak, tak; nie, nie, z obawy, że komuś może się to nie spodobać? Przestać działać, by się nie narazić? Wiem, że wielu z nas, księży, stawia sobie dziś podobne pytania. To stanie pod pręgierzem za nie swoje winy jest na dłuższą metę nie do wytrzymania. Dobrze ujął to bp Edward Dajczak, który w rozmowie z red. Katarzyną Woynarowską mówi o przyczynach zmasowanej krytyki duchowieństwa, ale i o konieczności zmian w formacji przyszłych kapłanów, w relacjach między biskupami a księżmi i między księżmi a wiernymi świeckimi. „Wiele rzeczy wymaga teraz korekty” – przyznaje bp Dajczak (s. 10-13).

CZYTAJ DALEJ

Stań przed Bogiem taki, jaki jesteś

2024-04-24 19:51

Marzena Cyfert

O. Wojciech Kowalski, jezuita

O. Wojciech Kowalski, jezuita

W uroczystość św. Wojciecha, biskupa i męczennika, głównego patrona Polski, wrocławscy dominikanie obchodzą uroczystość odpustową kościoła i klasztoru.

Słowo Boże podczas koncelebrowanej uroczystej Eucharystii wygłosił jezuita o. Wojciech Kowalski. Rozpoczął od pytania: Co w takim dniu może nam powiedzieć św. Wojciech?

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję