Przygotowania do rocznicowych uroczystości trwały od kilku lat. Przed rokiem w murach klasztoru odbyło się sympozjum poświęcone rodzinie Ossolińskich, której świetność i magnacką potęgę zapoczątkował wojewoda Jan Zbigniew Ossoliński - fundator budowli. W 2011 r., podczas podobnej konferencji, wspominano historię klimontowskiego zgromadzenia dominikanów, przez prawie trzy wieki nierozerwalnie związanego z miasteczkiem nad Koprzywianką. Ostatni zakonnik - o. Korneli Mikusiński zmarł w opustoszałym klasztorze w 1901 r. Cenny obiekt stopniowo zaczął popadać w coraz większą ruinę. Mieścił się tu sąd, a później siedziba władz gminnych i areszt. Pomieszczenia na parterze spełniały rolę stajni, chlewów i kurników. W refektarzu od czasu do czasu odbywały się przedstawienia amatorskiego teatru, który stworzył urodzony w Klimontowie jeden z czołowych przedstawicieli polskiego futuryzmu, Bruno Jasieński. Po I wojnie światowej północne skrzydło klasztoru zajęła szkoła powszechna, która później przez wiele lat funkcjonowała wspólnie z Liceum Ogólnokształcącym. Ta ostatnia placówka wyprowadziła się z historycznych wnętrz przed ośmioma laty.

W 2006 r. podominikańska świątynia zyskała miano kościoła rektoralnego. Funkcję rektora pełnili kolejno: ks. Władysław Jabłoński, ks. Wojciech Zasada i ks. Czesław Gumieniak, którego zastąpił ks. Robert Capała. Wkrótce potem powołane zostało do istnienia Stowarzyszenie na rzecz Klasztoru Podominikańskiego „Wspólne dobro”, które podjęło działania mające na celu odrestaurowanie i powtórne zagospodarowanie zabytkowego kompleksu. Dzięki unijnym środkom został zakończony niedawno remont wschodniego skrzydła klasztoru z przeznaczeniem na dom pielgrzyma.

- Kapitalnego, szybkiego remontu wymagają ciągle skrzydła północne i zachodnie, a także wnętrze świątyni - zaznacza Anna Szczypińska, członek zarządu Stowarzyszenia „Wspólne dobro”.

Tegoroczne uroczystości jubileuszowe, mają na celu uczczenie 400-setnej rocznicy założenia dominikańskiego konwentu, a także 380. rocznicy konsekracji klasztornego kościoła.

Obchody rozpoczęły się już w piątek 24 maja. Tego dnia, przez całe popołudnie, toczyły się rozgrywki sportowe dla młodzieży o Puchar Rektora Klasztoru. Odprawiono nabożeństwo majowe, a pół godziny później Mszę św. Po jej zakończeniu odbyło się otwarcie wystawy fotograficznej „Klasztor wczoraj i dziś”.

- Chcemy zaprezentować na niej m.in. najstarsze znane zdjęcia obiektu, pochodzące z końca XIX i początków XX wieku - mówi Jan Prokop, wiceprezes Stowarzyszenia „Wspólne dobro”. - Poza tym na wystawie znajdą się również fotografie przedstawiające uczniów oraz nauczycieli szkół działających w murach klasztoru zarówno przed wojną, jak i w czasach bardziej współczesnych.

W sobotę 25 maja, na przyklasztornych błoniach miał miejsce I Festiwal Życia Monastycznego, którego celem była prezentacja zgromadzeń zakonnych, pracujących na terenie diecezji sandomierskiej.

Imprezę rozpoczęła podniosła ceremonia powitania cudownego obrazu Matki Bożej Różańcowej. Obraz ten kilka lat temu trafił do renowacji. W trakcie prac konserwatorskich, które ciągle trwają, okazało się, że pod XVI-wiecznym malowidłem znajduje się dużo starsza, średniowieczna ikona. Fakt ten, zdaniem badaczy stawia klimontowski obraz pod względem wartości historycznej niemal w jednym szeregu z wizerunkiem Madonny Jasnogórskiej.

- Specjalnie na czas naszych jubileuszowych uroczystości, sprowadziliśmy obraz z pracowni konserwatorskiej w Lublinie, gdzie wróci po zakończeniu obchodów - tłumaczy ks. Robert Capała.

Sobotni Festiwal Życia Monastycznego zakończył koncert popularnej grupy „Dom o Zielonych Progach”.

W niedzielę 26 maja uroczystej Sumie w klasztornej świątyni przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz, który objął honorowym patronatem rocznicowe uroczystości w Klimontowie.