Mszę św. jubileuszową sprawował Metropolita Przemyski w asyście wszystkich księży rodaków, w tym dwóch misjonarzy: michaelity Zdzisława Urbanika, od 30 lat misjonarza najpierw w Paragwaju a następnie w Argentynie, od wielu lat proboszcza parafii w Buenos Aires i delegata Ojca Generała na Paragwaj i Argentynę, michaelity Adama Gąsiora pracującego na Ukrainie oraz miejscowego proboszcza a zarazem dziekana dekanatu sieniawskiego ks. prał. Edwarda Piekło, który w tym roku obchodzi też swoje jubileusze – 40-lecia kapłaństwa i 30-lecia proboszczowania w Majdanie Sieniawskim. W koncelebrze znaleźli się również księża rodacy: dominikanin Eugeniusz Pokrywka, pracujący na Pomorzu, ks. prał. Franciszek Goch, dziekan dekanatu w Brzozowie, ks. Jan Mazurek, proboszcz parafii w Przemyślu, diecezjalny opiekun RAM-u oraz ks. Tomasz Sieradzki i Krzysztof Zwoliński. Obecni byli również niektórzy księża wikarzy tutaj pracujący, jak też księża z dekanatu, którzy dojechali po odprawieniu Mszy św. w swoich parafiach. W uroczystej Sumie wzięli udział licznie zgromadzeni parafianie oraz wierni z parafii sąsiednich.

Tuż po powitaniu przybyłych ks. proboszcz Edward Piekło przedstawił krótką historię parafii podkreślając, że mimo mieszkających tutaj przez minione wieki ludzi biednych, zawsze posiadali oni wielki skarb w sercu – silną wiarę, czemu wielokrotnie dawali i dają wymowny wyraz. Prosił też arcypasterza aby pomodlił się za wszystkich tu zgromadzonych, aby zawsze kroczyli drogami zbawienia.

Zdjęcie ze zbiorów Jana Marczaka

Misja Chrystusowego Kościoła

Rozpoczynając Mszę św. abp Michalik nadmienił, że 300 lat to piękny jubileusz, a 10 procent tego czasu stanowi proboszczowanie w Majdanie Sieniawskim ks. prał. Edwarda Piekło. Mszę św. ofiarował w jego intencji, wszystkich kapłanów pracujących w majdańskiej parafii, jak też parafian, również ich przodków i tych być może nieco oddalonych od Kościoła. W homilii nawiązał do Ewangelii mówiącej o upominaniu ludzi błądzących. Zachęcał, aby to czynić. Taka też jest misja Kościoła, również majdańskiego od początków jego istnienia po dzień dzisiejszy. Metropolita Przemyski nie zapomniał też wspomnieć poprzedniego proboszcza, śp. ks. prał. Antoniego Pankiewicza, za czasów którego powstała obecna świątynia. Podziękował również mieszkańcom Majdanu Sieniawskiego, którzy tak hojnie wspierają wszystkie inwestycje przy kościele, nie żałując również grosza na budowę sąsiednich i innych świątyń. Ucieszyło go, że przy parafii jest tyle katolickich stowarzyszeń wiernych, którzy tworzą Kościół bardziej żywym. Mówiąc o godności kapłańskiej podkreślił, że to nie tylko modlitwa, ale i upominanie wiernych jeśli jest taka potrzeba. „Kapłan działa jak Chrystus, on się utożsamia z Chrystusem. Kapłan musi trwać w zjednoczeniu z Chrystusem. Musi być ubogi, pokorny, czysty, cierpliwy, łagodny, dobry, przebaczający, a jest to możliwe dzięki łasce Chrystusowej i modlitwie wiernych za kapłanów”. Życzył Księdzu Jubilatowi, aby był jak najbardziej upodobniony do Chrystusa, a wszystkich zachęcał do gorliwej służby Bogu.

Wspólnota wiernych i świętych

W modlitwie wiernych nie zapomniano o poprzednich kapłanach, jak też wiernych, w tym o słudze Bożej Julii Buniowskiej, której beatyfikacji majdaniacy z upragnieniem oczekują. Natomiast po Komunii św. Ksiądz Proboszcz, dziękując za udział w uroczystości tak głównemu Celebransowi, jak i pozostałym kapłanom i wiernym, wyraził przekonanie, iż pośród zgromadzonych jest również obecny tak umiłowany przez abp. Józefa Michalika św. Jan Paweł II, którego wizerunek od niedawna znajduje się w ołtarzu głównym.

Czas dziękczynienia

Dziękowali również księża rodacy majdańscy. O. Eugeniusz Pokrywka, dziękując Księdzu Arcybiskupowi pogratulował również tak pięknego jubileuszu Księdzu Proboszczowi. Ks. Adam Gąsior, który na Ukrainie, nad Morzem Azowskim, wybudował kościół, w swoim wystąpieniu wspomniał nieżyjącego już o. Adama Gąsiora, który wraz z Mikołajem Marczakiem wielokrotnie jeździli do Warszawy, do rodaka prof. Adama Grucy, aby ten dopomógł im w staraniach o zezwolenie na budowę kościoła, co stało się faktem w 1956 r. W podobnym tonie mówiła przedstawicielka sióstr zakonnych pochodzących z Majdanu – michaelitka Domicela Dyndał. Natomiast ks. prał. Franciszek Goch, także rodak, dziekan dekanatu w Brzozowie życzył Księdzu Proboszczowi, aby Chrystus przytulił go do swojego serca tak, jak to zrobił będąc na krzyżu wobec św. Franciszka. Wspominano też wspaniałych kapłanów – wikarych tutaj pracujących, jak np. śp. ks. Stanisława Ostrowskiego, śp. ks. Czesława Piotrowskiego oraz żyjącego ks. prał. Kazimierza Wójcikowskiego, do niedawna kustosza sanktuarium w Jodłówce koło Jarosławia, oraz innych.

Na zakończenie uroczystości nastąpiło uroczyste błogosławieństwo abp. Józefa Michalika.

Prośmy dobrego Boga, aby w dalszym ciągu miał wszystkich majdańskich parafian oraz ich pasterzy w swojej opiece; a Matkę Najświętszą, aby wypraszała dla nas wszystkich tak potrzebne łaski.