Reklama

Niedziela Zamojsko - Lubaczowska

Życie bez kawy z pianką

Kamila Maśluszczak pochodzi z Hrubieszowa i jest wolontariuszką Międzynarodowego Wolontariatu Don Bosco. 27 lipca z rąk ks. Marka Giergiela, proboszcza parafii pw. Ducha Świętego, otrzymała krzyż misyjny. – To Duch Święty pokierował mnie na roczną misję do Zambii – powiedziała wówczas Kamila. We wrześniu, wraz z wolontariuszką Klaudią Kołodziej, wyjechała na misję długoterminową do Zambii na placówkę salezjańską. Wolontariuszki pełnią misję w wiosce Lufubu, oddalonej od stolicy Zambii, Lusaki, o 1000 km. Pracują z dziećmi i młodzieżą w przedszkolu, szkole i oratorium. Jak wygląda tam codzienne życie? Zapraszamy na pierwszą część relacji Kamili Maśluszczak

Niedziela zamojsko-lubaczowska 45/2014, str. 4-5

[ TEMATY ]

misje

Archiwum Kamili Maśluszczak

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Kiedy wychodzę z naszego domku, nigdy nie wiem, co mnie czeka. Mogę spotkać węża na drodze. Z dachu może spaść skorpion. Wczoraj, przez otwarte okno, wskoczył nam kot o afrykańskim kolorze. Prąd, niczym czarodziej, pojawia się i znika niespodziewanie, a ja boję się ciemności. Co powinnam zrobić, kiedy się czegoś obawiam? No właśnie…

Reklama

Ludzie w Europie wszystko sobie planują. Kierunek studiów, edukację swoich dzieci, ścieżkę zawodową. Urządzają mieszkania, umawiają się na spotkania, planują wakacje. Ja nic nie mogę tu zaplanować. Afrykańczycy mają swoje poczucie czasu. Kiedy umawiam się z nimi na jakąś godzinę, z góry mogę założyć, że nie będą punktualni. Chodzimy do szkoły razem z dziećmi, żeby nauczyć się ich lokalnego języka. W zeszłym tygodniu zajęłyśmy z Klaudią miejsca w ostatniej ławce. Nauczyciel poinformował nas, że dzisiaj mamy wolne. Tego dnia był dzień nauczyciela. Czy nie mógł nam powiedzieć o tym dzień wcześniej? Taka już ich natura. Powoli się do tego przyzwyczajam. Razem z drugą wolontariuszką Klaudią prowadzimy tutaj oratorium, czyli taką świetlicę dla dzieci w różnym wieku. Codziennie po południu organizujemy gry i zabawy, które w duchu św. Jana Bosko kończą się modlitwą. Przychodzą dzieci w różnym wieku i w różnym stanie. Jedne z grzybicą, inne w porwanych ubraniach, jeszcze inne bez butów. Ze starszymi rozmawiamy po angielsku, a do młodszych trzeba mieć więcej cierpliwości. Na przykład kiedy mnie uszczypną. Nie na złość, ale z ciekawości, bo przecież jestem Muzungu (czyli biały człowiek)!

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Piękna w swoim uroku Afryka przestaje zachwycać, kiedy trzeba jeść zimny obiad, bo znów nie ma prądu, a zza kuchenki muszę wyrzucić kolejną jaszczurkę. W Lufubu nie ma kina, do którego mogę pójść, by zagłuszyć myśli. Nie ma kawiarni, gdzie napiłabym się pysznej kawy z pianką, gdy mam na to ochotę. Nie ma komunikacji miejskiej, kiedy za daleko, by iść pieszo.

A jednak Pan Bóg dostrzegł tę odległą wioskę pośród buszu. Sprowadził tu salezjanów, a potem nas, wolontariuszy. A teraz do nas należy bojowe zadanie. Pokazać mieszkańcom, że pomimo tego głodu, chorób i biedy Pan Bóg się o nich troszczy. Zaczynam się zastanawiać, czy naprawdę to kino jest takie niezbędne? Czy mikrofalówka jest tak bardzo potrzebna do życia? Czy odtwarzacz mp3 i słuchawki na uszach są konieczne, by przetrwać?

W Zambii komunikacja miejska to pospawany rower z drutami zamiast pedałów. Można przewieźć na nim nawet materac lub kilkoro dzieci na ramie. Zamiast kina – czasem dla rozrywki mogę włączyć jakiś film na laptopie. Pod warunkiem, że starczy mi baterii, bo prądu nie ma w każdy wtorek i sobotę. Plus niespodziewane przerwy w inne dni. Zamiast kawy cieszę się czystą wodą z urządzenia z filtrem. Jak dobrze, że je mamy! Afryka jest dla mnie szkołą życia. Uczy wszystkiego najprostszymi sposobami. A na moje obawy mam jeden prosty sposób. Zaczynam się modlić! Tutaj nic mi nie zagłusza Pana Boga...

Ciąg dalszy w kolejnych numerach

2014-11-06 07:51

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Misje – zmaganie się o człowieczeństwo

Niedziela wrocławska 6/2025, str. IV

[ TEMATY ]

misje

Oblaci Maryi Niepokalanej

Archiwum prywatne

Podczas posługi w Aszchabadzie

Podczas posługi w Aszchabadzie

Wiele osób nie wie, gdzie ten kraj jest na mapie. Mieszka tam ponad 90% muzułmanów, a wspólnota katolicka liczy ok. stu osób. W Turkmenistanie jest tylko dwóch kapłanów katolickich: Andrzej Madej i Paweł Kubiak, Oblaci Maryi Niepokalanej.

Turkmenistan powstał jako niezależne państwo w 1991 r., po rozpadzie Związku Radzieckiego. – Dlatego też wiara w Boga i w tym regionie świata jest bardzo osłabiona. Zamknięte były cerkwie, kościół i kilka kaplic katolickich. Pozostało dużo ateistów. Po upadku ZSRR w całym kraju było tylko kilka meczetów. Ich liczba w ostatnich 30 latach wzrosła do pół tysiąca. Widać większe zainteresowanie religią, rośnie potrzeba wyznawania wiary – podkreśla o. Andrzej i dodaje: – Nasza katolicka wspólnota liczy w całym kraju trochę więcej niż stu wiernych. Codziennie odprawiamy Mszę św. w wynajętym domu, a z dużej kuchni zrobiliśmy kaplicę Przemienienia Pańskiego. Jesteśmy w Aszchabadzie, też jako dyplomatyczni przedstawiciele Stolicy Świętej. Posługę rozpocząłem tam wraz z ojcem Zmitrowiczem, dzisiaj biskupem na Ukrainie. Historia ta jest niesamowita: w 1996 r. papież Jan Paweł II otrzymał list od małej wspólnoty katolickiej, pochodzenia niemieckiego z Turkmenistanu, z prośbą o kapłana. Zatroskany o ich los, święty papież, poprosił nuncjusza apostolskiego abp. Mariana Olesia z Almaty, by znalazł misjonarzy i wysłał ich na misję nad brzeg pustyni Karakum. Nasz ówczesny przełożony generalny Oblatów Maryi Niepokalanej zgodził się, byśmy podjęli się tam założenia Kościoła. Ewangelizowałem już od paru lat w Kijowie i byłem trochę zorientowany w sytuacji katolików na Wschodzie. Prosił mnie, bym udał się do Turkmenistanu. Jak mogłem nie przyjąć tego wezwania skoro jako zakonnik ślubuję posłuszeństwo? Dopiero później zacząłem się zastanawiać, co to będzie, czy damy radę? Zaufaliśmy Panu Bogu i On nam dopomógł postawić pierwsze kroki na tej misji.
CZYTAJ DALEJ

Zmiany kapłanów 2025 r.

Maj i czerwiec to miesiąc personalnych zmian wśród duchownych. Przedstawiamy bieżące zmiany księży proboszczów i wikariuszy w poszczególnych diecezjach.

Biskupi w swoich diecezjach kierują poszczególnych księży na nowe parafie.
CZYTAJ DALEJ

65. rocznica święceń kapłańskich ks. prał. Stanisława Kardasza

2025-07-20 12:09

Ewa Melerska

W kościele pw. Matki Bożej Zwycięskiej w Toruniu wspólnota parafialna dziękowała za 65 lat kapłaństwa ks. prał. Stanisława Kardasza.

W homilii ks. kan. Dariusz Żurański, proboszcz parafii, nawiązał do liturgii Słowa i zauważył, że Bóg jest zawsze blisko człowieka. Wybór należy do nas – czy Go przyjmiemy czy nie, czy będzie On wyczekiwanym i chcianym czy może niepożądanym gościem w naszym życiu.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję