Zgodnie z piętnastoletnią tradycją Szkoły Podstawowej w Księginicach koło Lubina tuż przed świętami Narodzenia Pańskiego nauczyciele i uczniowie przygotowują jasełka. Tegoroczna premiera odbyła
się 17 grudnia 2002 r.
We wsi Księginice zamieszkuje ok. 630 osób. Są to ludzie z różnych stron Polski, o różnych tradycjach, poglądach i mentalności. W roku 2000 osiedliły się tu trzy rodziny z Kazachstanu. "Środowisko - jak
wspomina proboszcz ks. Ryszard Dąbrowski - nie było łatwe, w wielu wypadkach nie mające nic wspólnego z Kościołem, obojętne religijnie. Ostatnie lata pokazały, że nastąpiła ogromna zmiana wobec Kościoła.
Aktywna działalność ludzi świeckich doprowadziła do zakupu i remontu kaplicy, wyjazdów dzieci na kolonie letnie (przede wszystkim dzięki stałej współpracy z Caritas Diecezji Legnickiej), utworzenia świetlicy
parafialnej i wielu innych wspólnie podejmowanych inicjatyw".
Przez okres Adwentu niemal cała wieś była zaangażowana w prace przygotowawcze do jasełek. Najpierw dzieci samodzielnie przygotowały kartki świąteczne i ozdoby choinkowe, które zaniosły do mieszkańców
wsi. Pod bacznym okiem nauczycieli i rodziców zaczęły uczyć się ról. Tekst napisała wicedyrektor szkoły Janina Sidelec. Przygotowane zostały cudowne stroje. Ojcowie młodych aktorów zrobili wspaniałe dekoracje
zaprojektowane przez Dorotę Ćwik. Natomiast uczennice Liceum Salezjańskiego z Lubina śpiewały podczas występów.
Każdego roku na przedstawienie przybywa bardzo wielu zaproszonych gości. Tak było i tym razem. Do księginickiej szkoły przybyli: przedstawiciel Biura Poselskiego Tadeusza Maćkały - Arkadiusz Gierałt,
wicestarosta Powiatu Lubińskiego Mirosław Gójdź, radny Powiatu i nadleśniczy Piotr
Cybulski, wójt Gminy Wiesław Szostak, przewodniczący Rady Gminy Roman Komarnicki, kierownik Referatu Oświaty Grażyna Matkowska-Rudomino, radni Miasta i Gminy Lubin, pracownicy Urzędu Gminy, Siostry
Karmelitanki z legnickiej Caritas, z przełożoną s. Felicytą na czele, proboszcz parafii Siedlce, ks. Ryszard Dąbrowski, dawni dyrektorzy i grono pedagogiczne szkoły, przedstawiciele Policji i Straży Pożarnej,
sołtysi i rady sołeckie oraz dzieci, młodzież i ich rodzice.
Po godzinnym spektaklu była też możliwość nabycia stroików, sianka i świątecznych ozdób, które wykonały dzieci. Następnie wszyscy przeszli do sali na wieczerzę wigilijną z tradycyjnymi potrawami przygotowanymi
przez nauczycieli. Było wspólne śpiewanie kolęd, łamaniem się opłatkiem i składanie życzeń.
Zjawisko niepamięci stanowi życiową wartość. Gdy wspominamy dawne czasy, niejednokrotnie idealizujemy przeżyte wydarzenia. Uczucia, jakie im wtedy towarzyszyły, wydają się dziś przyjemniejsze, niż były wówczas, okoliczności zdają się bardziej sprzyjające, a dalekosiężne skutki – owocniejsze.
Zdarza się także, że odczuwany wówczas ból dzisiaj jawi się jako mniejszy, niż był w rzeczywistości, a porażka straciła swą gorycz. Z perspektywy czasu nawet przykre przeżycia potrafimy ocenić jako potrzebne. Post factum okazywało się, że dzięki nim dojrzeliśmy, ujrzeliśmy siebie czy sprawy we właściwym świetle i proporcjach. Uświadomiliśmy sobie konieczność zmian, dostrzegliśmy nieznaną nam wcześniej rzeczywistość. Staliśmy się uważniejsi, wrażliwsi, bardziej wyrozumiali i empatyczni. Niepamięć bywa jednak także wadą. Potrafimy zapomnieć o dobru, którego doświadczyliśmy od innych, przypisywać wyłącznie własnej mocy przeróżne osiągnięcia, podczas gdy faktycznie przyczyniali się do nich także inni. Jeszcze gorzej byłoby, gdybyśmy zapomnieli o łaskawości, dobru, hojności czy miłosierdziu Boga. Grożą nam wtedy zatwardziałość serca i duchowa ślepota. Postawy żywej pamięci uczy u progu Wielkiego Postu Księga Powtórzonego Prawa, dając modlitwę wdzięczności Bogu za otrzymane od Niego dary, teraz i w przeszłości, w życiu osobistym i narodowym.
Diabeł, jak mówił Fulton Sheen, udaje Chrystusa i czyni pozorne dobro, ale nie jest zdolny do prawdziwej ofiary. Współczesna kultura często podsyca w nas fałszywe ambicje i dążenie do pozornego sukcesu, które mogą prowadzić do duchowego zagubienia.
Istnieje tylko jedno niezawodne kryterium odróżniające Boga od szatana – miłość i zdolność do poświęcenia. Bez modlitwy i głębokiego rozeznania duchowego, łatwo jest popaść w pułapki zastawione przez zło.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni/ Mt 5,6.
Pracuję jako świecki misjonarz w Mozambiku. Zbliża się pora głodu. Niedługo pod naszymi drzwiami będzie coraz więcej kobiet o wyschniętych piersiach. Ludzie są głodni, a my nie pomożemy wszystkim.
W „darmowym”, publicznym szpitalu bez łapówki nie ma szans na zabieg. Biedny odchodzi i umiera w
domu. Pracodawca w fabryce sizalu nie wypłaca pensji na czas. Na każde miejsce ma trzydziestu
chętnych. Pocieszam moich braćmi słowami św. Pawła: „nasze obecne niewielkie i przemijające
utrapienie prowadzi nas do niewysłowionej chwały wiecznej, gdzie ani oko nie widziało, ani ucho nie
słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go
miłują”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
