To bodaj jedyna grupa stowarzyszenia Matki Bożej Patronki Dobrej Śmierci, zwana także Apostolstwem Dobrej Śmierci, która działa w diecezji kieleckiej. ADŚ to zrzeszenie modlitewne, które przypomina o pilnej konieczności dobrego przygotowania się na śmierć i spotkanie z Bogiem. W październiku Apostolstwo Dobrej Śmierci w Górnie świętowało 20 lat istnienia. – Naszą wspólną modlitwą w kościele, Koronką do Miłosierdzia Bożego, Różańcem do Siedmiu Boleści Matki Bożej wypraszamy wszelkie potrzebne łaski dla naszych członków i całej parafii – mówi zelatorka Krystyna Mochocka, która zaszczepiła apostolstwo w Górnie.

Co to za stowarzyszenie?

Jest to grupa modlitewna, której członkowie przez swoje modlitwy i ofiary pragną wyjednać dla siebie i bliźnich wytrwanie w łasce uświęcającej, dla obojętnych religijnie i dla grzeszników – łaskę nawrócenia oraz dla wszystkich – dobrą i szczęśliwą śmierć. Starają się żyć, pamiętając o wieczności, wystrzegając się grzechu, by być w każdej chwili gotowym na śmierć. Grupy apostolstwa żywią szczególne nabożeństwo do Matki Bożej Bolesnej i św. Józefa. Mają udział w zasługach płynących ze wspólnych modlitw, uczestniczą w przywilejach i łaskach, będących owocami odprawianych każdego dnia Mszy św. w ich intencji.

ADŚ jest stowarzyszeniem uniwersalnym. Wystarczy wyrazić zgodę na wpisanie do Księgi, aby tym samym powierzyć ostatnią chwilę życia Maryi – Matce Bolesnej. Jako potwierdzenie otrzymuje się maleńką książeczkę ze zbiorem modlitw oraz niezbędnymi informacjami (jak ta o trzech stopniach przynależności, które są niczym innym jak wzrastaniem w modlitwie i ćwiczeniami sumienia). Nie ma żadnych zobowiązań, zachęca się jednak do codziennego rachunku sumienia lub udziału w dniach skupienia czy rekolekcjach.

Patronuje Matka Boża Bolesna

To szczególna Patronka stowarzyszenia. Jej kult ma swoje uzasadnienie w Ewangelii św. Łukasza (Łk 2 33-35) i św. Jana (J 19, 25-27), w nauce Ojców Kościoła i wielkich czcicieli Maryi, m.in. św. Efrema, św. Augustyna, św. Sofroniusza, św. Anzelma, św. Bernarda. Do rozkwitu kultu Mtki Bożej Bolesnej przyczynił się w szczególny sposób Zakon Serwitów, powstały w XIII wieku. Stowarzyszenie Matki Bożej Patronki Dobrej Śmierci zostało w obecnej formie zatwierdzone przez Piusa X, 22 lipca 1908 r. z główną siedzibą Tinchebray we Francji. W Polsce opiekunami stowarzyszenia są Misjonarze Świętej Rodziny z siedzibą w Górce Klasztornej – miejscu objawienia się Matki Bożej w 1079 r. (wizerunek Matki Bożej Góreckiej ukoronował w 1965 r. kard. Stefan Wyszyński). W Polsce od 1999 r. odprawiana jest codzienna Msza św. za żyjących i zmarłych członków stowarzyszenia. Szeregiem informacji oraz umacnianiem więzi służy członkom ADŚ biuletyn stowarzyszenia pn. „Nadzieja i życie”. Pomocnym i cennym narzędziem jest także broszurka pn. „Metoda asystowania umierającym” ks. Jana Berthiera (1840 – 1908), który pisał: „Od chwili śmierci zależy wieczność. Jakie nieszczęście zatem, gdy biedni umierający nie mają pomocy religijnej od nikogo, nie mówię o trosce cielesnej, jakiej domaga się ich wiek, ale o trosce duchowej, tysiąc razy bardziej koniecznej”.

20 lat w Górnie

Jakie były początki? – Do naszej wiejskiej parafii w Górach Świętokrzyskich apostolstwo zostało przeniesione z Lublina, z parafii pw. Dobrego Pasterza, za pośrednictwem moich kuzynów Stefanii i Albina Kędziorów – opowiada Krystyna Mochocka. W lipcu 1999 r. jako zelatorka rozpoczęła tworzenie wspólnoty, a pierwszym członkiem został ks. proboszcz Edward Kupis, który do chwili obecnej jest duchowym opiekunem ADŚ w Górnie. Do jubileuszu ADŚ przygotowywało się przez misje parafialne i konsekrację kościoła – te wydarzenia poprzedziły jubileusz stowarzyszenia.

4 października 2015 r. w kościele św. Wawrzyńca w Górnie została odprawiona Msza św. z okazji 20. rocznicy istnienia w parafii Apostolstwa Dobrej Śmierci. Przewodniczył jej ks. Bogdan Kulig MSF – opiekun Apostolstwa Dobrej Śmierci z Górki Klasztornej w koncelebrze z ks. kan. Edwardem Kupisem, proboszczem parafii. Uroczystość, z udziałem władz samorządowych odbywała się w obecności sztandaru apostolstwa z wizerunkiem Matki Bożej Bolesnej, który towarzyszy wspólnocie w każdym ważnym momencie, aż po „asystowanie” przy trumnie. W ciągu 20 lat ponad 80 członków stowarzyszenia odeszło do wieczności.

Obecnie Apostolstwo liczy ok. 330 członków i należą do niego głównie parafianie, ale i mieszkańcy sąsiednich parafii, m.in. ze Skorzeszyc, Leszczyn, Krajna, zapraszane są także osoby z terenu diecezji kieleckiej i spoza. W dniu jubileuszu wspólnota poszerzyła się o nowych członków.

– W naszej parafii jest praktykowana comiesięczna Msza św. za żyjących i zmarłych członków ADŚ, Różaniec do Siedmiu Boleści Matki Bożej, Koronka do Bożego Miłosierdzia oraz inne formy modlitwy w ciągu roku liturgicznego – wyjaśnia Krystyna Mochocka. Członkowie są zobowiązani uczestniczyć w patronalnych Mszach św. – Co się udało, to na pewno zaszczepić sakrament chorych nie tylko dla osób starszych czy obłożnie chorych oraz zainteresować naszym stowarzyszeniem ludzi młodych – mówi Krystyna Mochocka.

Ks. Mariusz Kałka, który sam należy do stowarzyszenia, przyznaje, że niełatwo dzisiaj „oswajać śmierć”, gdy liczy się kult wiecznej młodości, urody, estetyka zewnętrzna, a o śmierci chętnie się zapomina, jakby nigdy nie miała nadejść… – Wiem na pewno, że nasza modlitwa pozwoliła uratować niejedną duszę przed śmiercią – uważa zelatorka z Górna.

„Dobrze żyć – to wiele, dobrze umrzeć – to wszystko…” – wierni temu mottu członkowie Apostolstwa Dobrej Śmierci otwierają nasze serca i oczy na sprawy pozostające poza granicą śmierci.

Zainteresowanym stowarzyszeniem podajemy nr tel. Krystyny Mochockiej: 41 302-37-82.