My nie potrafimy leczyć ludzkich chorób (to czynią lekarze), ale możemy tych, którzy się źle mają, na nowo przyjąć do życia wspólnoty. Gdy mamy oczy otwarte, to zawsze i wszędzie.
Światowy Dzień Chorego zaprasza nas do tego, abyśmy czynili tak jak Pan Jezus. Obojętność, ucieczka od człowieka chorego, aby mieć święty spokój, to nie jest Jezusowa postawa. Niekiedy sami przyłapujemy się na tym, iż mówimy albo tylko myślimy: odejdź, teraz nie mam czasu, znowu przyszedł ten zrzęda, idź sobie, tu nie ma miejsca dla ciebie, z tobą nie chcemy mieć nic wspólnego.
Czynić podobnie jak Jezus, to znaczy mieć współczucie dla drugiego, zainteresować się bliźnim, wyciągnąć dłoń z pomocą, ująć pod rękę, pogłaskać tego, na którego nikt spośród ludzi, którzy z zewnątrz obserwują, nawet nie chce patrzeć.
Powołanie do kapłaństwa lub życia zakonnego jest wielką łaską i prawdziwym darem od Boga danym za darmo. Jest to dar, który osoba w zupełności zawdzięcza Bogu, bez żadnych jej zasług. Pan Bóg, wybierając daną osobę do stanu kapłaństwa, objawia swoją wolę przez rozmaite fakty życia. Są to osoby lub wydarzenia, które osoba powołana napotyka na swej drodze, a które za każdym razem tylko potwierdzają konieczność wyboru tej właśnie drogi. O wielkim szczęściu może mówić osoba rozeznająca swe powołanie, gdy etap ten wsparty jest kierownictwem duchowym połączonym z modlitwą i lekturą Pisma Świętego. Tajemnica powołania ściśle wiąże się z Trójcą Przenajświętszą i Kościołem. Powołanie to swoisty dialog, który odbywa się między Bogiem a człowiekiem, między miłością Boga, który wzywa, a wolnością osoby, która z miłością Mu odpowiada. Najdoskonalszymi wzorami oddania się Bogu z miłością oraz osobowego przylgnięcia do Niego jest Jezus Chrystus i Jego Najświętsza Matka – Maryja.
Papież Paweł VI w piśmie "Misterium paschalne" z 14 II 1969 r. zapowiadającym reformę kalendarza liturgicznego (od 1970 r.) postanowił włączyć do niego świętych z tzw. nowego świata, czyli spoza Europy, aby w ten sposób ukazać powszechność Kościoła katolickiego. W ten sposób w odnowionym kalendarzu kościelnym znaleźli się nasi święci patronowie pochodzący z Afryki, z Ugandy.
Życie Karola Lwangi i jego towarzyszy przypada na czasy, kiedy ich ojczyzna Uganda, odkryta w XIX wieku przez angielskich podróżników, stała się przedmiotem kolonialnych zainteresowań Anglii. W roku 1877 na wezwanie sławnego podróżnika i odkrywcy Henryka Stanley'a przybyli do Ugandy misjonarze anglikańscy. W dwa lata później przybyli tu katoliccy misjonarze, ojcowie biali, wysłani przez algierskiego kardynała Lawigerie. Szybko pozyskali uznanie na dworze królewskim, nawracając wielu na wiarę katolicką. Liczba wyznawców Chrystusa wzrosła do kilkunastu tysięcy. Jednakże król Ugandy Mutesa I nie chcąc rezygnować z licznych swoich żon przeszedł na islam. Zaczęło się wówczas prześladowanie, misjonarze anglikańscy i katoliccy musieli opuścić Ugandę. Wspomagali jednakże młodych ugandyjskich chrześcijan, przebywając poza ich krajem na terenie Afryki.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1748635398.jpg)
