Są ważniejsze sprawy niż błoto! – śmieje się Dominika Janest z parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Kielcach. – Na pewno brudne buty nie są przeszkodą w modlitwie! – dodaje jej koleżanka Jadwiga Dyk.

Chętnie pozują do zdjęcia. – Hurra! Będziemy w „Niedzieli”!

Radość bije z ich flag, czyli z ozdobionych biało-czerwonymi paskami twarzy.

– Robimy raban, tak jak nawoływał Franciszek! – mówi młody Francuz i macha rękami. Koledzy z jego grupy tańczą wokół nas.

– To niesamowite, że tutaj możemy swobodnie przyznawać się do wiary – dodaje 25-letnia mieszkanka Syrii, która przysłuchuje się naszej rozmowie.

– Czuję tu przedsmak nieba! – podkreśla 22-letnia Weronika z Wrocławia.

Po sekundzie stoją już przy mnie dwie inne dziewczyny i krzyczą: – Nazaret! Też chcemy zdjęcie!. Inna grupa podbiega i sympatycznie wrzeszczy: – Hiszpania!.

I tak jest za każdym razem, gdy do kogoś podchodzę. Po sekundzie natychmiast zjawiają się inni, chcą dzielić się swoimi wrażeniami, chcą by ich fotografować, niemal wchodzą w obiektyw aparatu. Chcą mówić o Bogu, o Jezusie, o Duchu Świętym. Bardzo wzniośle, głęboko. Ale taka właśnie atmosfera panuje na Błoniach kilka godzin przed Drogą Krzyżową.

Krzyż z ciał

Powoli jednak nastrój robi się poważniejszy. W rytm piątku – kolejnego dnia papieskiej pielgrzymki.

Wychodzi słońce. Na Błoniach robi się cieplej, choć nadal jest mokro i ci, którzy siedzą na ziemi, to na mokrej od deszczu trawie. A siedzą wszyscy, bo zmęczenie mocno daje już o sobie znać.

Atmosfera zmienia się diametralnie, gdy na Błoniach pojawia się Papież. Czyni znak krzyża. Rozpoczyna się nabożeństwo.

Młodzi są przejęci. Zdarza się, że po ich twarzach płyną łzy. Rozważania, do których inspiracją było 14 uczynków miłosierdzia co do ciała i co do duszy, ułożone przez bp. Grzegorza Rysia, robią na młodych wrażenie: „Skąd bierze się w świecie głód? Nie z braku chleba, lecz z braku solidarności. W naszym świecie nie brakuje chleba – 1/3 produkowanej żywności jest marnowana. Jednocześnie co 6 sekund umiera z głodu dziecko, a dzisiaj – tego wieczoru, blisko miliard ludzi na świecie nie wie, czy jutro będzie miało co jeść” – słyszą przy stacji „Drugi upadek Pana Jezusa”.

Kolejna stacja. Padają słowa o modlitwie: „Modlitwa jest niezwykle istotna, «jest bowiem taki rodzaj zła, jest taki rodzaj demonów i pokus, które można wyrzucić jedynie modlitwą». Każde inne «narzędzie» jest nieskuteczne. Zostaje modlitwa i post”.

Uczestnikom nabożeństwa kłaniają się olbrzymie dęby, które później staną na pamiątkę przy sanktuarium św. Jana Pawła II w Centrum „Nie lękajcie się!” na Białych Morzach. A całej medytacji sprzyja wyjątkowa oprawa. Jedna stacja – to za każdym razem inna forma artystyczna. Są zarówno taniec czy malarstwo, jak i akrobacja powietrzna, animacja komputerowa albo sztuka ulicy. Duże wrażenie na uczestnikach robi krzyż, który utworzyli z własnych ciał młodzi – grupa 400 wolontariuszy z Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży i z oazy.

Wśród artystów, którzy biorą udział w etiudach artystycznych, są m.in. Białorusin Maksim Woitiul, Julita Gumulak, tancerka, Alexey Talko z Ukrainy, artysta malarz , specjalizujący się w malarstwie muralowym i graffiti. Kierownictwo muzyczne nad całością projektu objął prof. dr hab. Wiesław Delimat. Oprawę muzyczną zaś zapewniają: orkiestra smyczkowa, chór oraz trójka solistów: Anna Pehlken – sopran, Paweł Tomaszewski – fortepian i Adam Bałdych – skrzypce. Autorem i reżyserem jest Mateusz Polit.

Życie nowe i pełne

Każda stacja Drogi Krzyżowej dotyka problemów, z którymi boryka się dzisiejszy młody człowiek: szacunek do życia, bieda, głód, cierpienie, śmierć, uwolnienie od grzechu, odwaga i heroizm wiary, samotność. Zaprezentowane też zostały różne wspólnoty, które na co dzień świadczą miłosierdzie innym ludziom: od Cenacolo, przez Dzieło Pomocy św. Ojca Pio, Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Miłości z Kalkuty czy Katolicką Wspólnotę Chleb Życia, po Hospicium św. Łazarza i L’Arche. Po nabożeństwie w absolutnej ciszy młodzi słuchali słów Franciszka, który na koniec zabrał głos.

– W obliczu wielu niesprawiedliwości często pytamy, „gdzie jest Bóg?”, skoro na świecie istnieje zło, są ludzie głodni, spragnieni, bezdomni, wygnańcy, uchodźcy – mówił Papież. I odpowiadał: – Istnieją takie pytania, na które nie ma żadnych ludzkich odpowiedzi. Możemy tylko spojrzeć na Jezusa i Jemu zadać te pytania. A odpowiedź Jezusa jest następująca: Bóg jest w nich.

Ojciec Święty skierował do młodych przesłanie, w którym podkreślił, że Bóg pragnie ich uczynić konkretną odpowiedzią na potrzeby i cierpienia ludzkości. – Chce, abyście byli znakiem Jego miłosiernej miłości dla naszych czasów! Aby wypełnić tę misję, wskazuje On wam drogę osobistego zaangażowania i poświęcenia samych siebie: jest to Droga Krzyżowa – mówił Papież.

Po nabożeństwie niektórzy zostają jeszcze na Błoniach. Inni powoli wracają. Kraków tej nocy żyje modlitwą, skupieniem i nadzieją. W myśl słów Papieża, że Droga Krzyżowa otwiera „horyzonty życia nowego i pełnego”.

Droga Krzyżowa nie od początku stanowiła stały element Światowych Dni Młodzieży. Po raz pierwszy miała miejsce w 1993 r., ale wtedy jeszcze została odprawiona bez udziału Ojca Świętego. Po raz pierwszy papież wziął w niej udział na Światowych Dniach Młodzieży w 2011 r. (uczynił to Benedykt XVI). Teraz nabożeństwo to zostało odprawione na wzór Wielkopiątkowej Drogi Krzyżowej w Colosseum, podczas której Papież stoi w jednym miejscu, a przedstawiciele poszczególnych środowisk niosą krzyż i czytają rozważania.