Jakubowa Droga jest drogą dla pielgrzymów. To średniowieczni pątnicy wytyczali jej szlak i uświęcali ją cierpliwym znoszeniem trudów i niebezpieczeństw wędrówki, połączonym z modlitwą i pokutą
Obecnie, niestety, nie wszyscy wędrujący Drogą Jakubową są autentycznymi pielgrzymami. Dlatego warto tu sobie bliżej uświadomić, czym jest pielgrzymka, a ściślej, czym różni się ona od innych rodzajów wędrówek.
Istotne znaczenie ma tutaj motywacja i cel, jaki sobie zakładamy. U podstaw pielgrzymki zawsze znajduje się motyw religijny, pragnienie wewnętrznego wyjścia z siebie i nawiązania kontaktu z Bogiem, spotkania z Nim samym czy z Matką Jezusową lub ze Świętymi. Celem zaś pielgrzymki jest jakieś dobro duchowe: przebaczenie grzechów, umocnienie wiary, wieczne zbawienie, a także dobra doczesne (np. zdrowie), które pątnik pragnie dla siebie lub innych osób uprosić. Warto te intencje pielgrzymki jasno sprecyzować jeszcze przed wyruszeniem w drogę. Powinny one być w miarę liczne, tworzyć swoisty duchowy bagaż. On będzie uskrzydlał nasze kroki oraz dopingował do pokuty i wytrwałej modlitwy.
W pielgrzymowaniu spotykają się i splatają nieodłącznie dwa wymiary: widzialny (przestrzenny) i duchowy. Toteż już samo wyjście na pielgrzymkę rozumie się nie tylko w sensie fizycznym (geograficznym), ale także duchowym, jako kroczenie ku Bogu w poszukiwaniu Jego łaski. Najdoskonalszą drogą jednoczenia się pątnika z Bogiem jest modlitwa i przystępowanie do sakramentów. Dokument Stolicy Apostolskiej o pielgrzymowaniu, wydany z okazji Wielkiego Jubileuszu Roku 2000, wskazuje, że pielgrzymka powinna być „namiotem spotkania z Bogiem” oraz że pątnik od samego początku jest zapraszany do rozmowy z Bogiem i trwania w bliskości z Nim.
Pielgrzymka przyjmuje także formę duchowej drogi ku własnemu wnętrzu. Pątnik wgłębia się w swoje serce; ponownie odkrywa samego siebie przez refleksję, medytację, rachunek sumienia, modlitwę. Treści te uwydatnia określenie pielgrzymki jako rekolekcji w drodze. Im poważniej człowiek zastanawia się nad sobą w świetle wiary, tym bliżej jest Boga.
W czerwcu trzeci etap Niedzielnego Pielgrzymowania na Podkarpackiej Drodze św. Jakuba, na odcinku Tuligłowy – Jarosław, odbędzie się 4 czerwca. Rozpocznie się Mszą św. w kościele parafialnym w Tuligłowach o godz. 7.00. Natomiast pielgrzymowanie Lwowską i Podkarpacką Drogą św. Jakuba od granicy polsko-ukraińskiej przez Medykę do Przemyśla (V etap) odbędzie się w dniach 17-18 czerwca.
Ostatnia niedziela roku liturgicznego, nazywana Niedzielą Chrystusa Króla, opisuje scenę ukrzyżowania Jezusa. To musi dziwić. Nie widzimy Chrystusa królującego w chwale, potężnego, wszechmogącego, Sędziego żywych i umarłych, ale ukrzyżowanego.
Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. A członkowie Sanhedrynu szydzili: «Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli jest Mesjaszem, Bożym Wybrańcem». Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: «Jeśli Ty jesteś Królem żydowskim, wybaw sam siebie». Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: «To jest Król żydowski». Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono, urągał Mu: «Czyż Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas». Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież – sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił». I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa». Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś będziesz ze Mną w raju».
Wspomnienie Ofiarowania Matki Bożej jest obchodzone w Kościele jako Dzień Życia Kontemplacyjnego. W tym roku dzień 21 listopada - jest obchodzony w sposób szczególny jako Jubileusz Życia Kontemplacyjnego, który wpisuje się w kalendarz obchodów Roku Świętego 2025.
Jak zauważa siostra Maria Magdalena od Jezusa Zmartwychwstałego - 21 listopada jest świętem Ofiarowania Matki Bożej. Jest to tradycja związana z tym, że Maryja jako młoda była ofiarowana Bogu na służbę w świątyni. Tego dnia jest obchodzony w Kościele Dzień Życia Kontemplacyjnego, pro orantibus, to znaczy za modlących się. Taki dzień był ustanowiony po to, żeby przypomnieć ludziom, że są w Kościele mniszki, które całe swoje życie poświęcają Bogu w modlitwie, w ofierze, w pokucie, w różnych intencjach. Duch Święty wzbudził bardzo wiele charyzmatów w Kościele i też mniszki żyjące w klasztorach kontemplacyjnych żyją różnymi charyzmatami. Pewnie najbardziej znane to są Wizytki, Klaryski czy Benedyktynki, ale też Karmelitanki Bose. Naszym głównym powołaniem i życie nasze poświęcamy szczególnie modlitwie za kapłanów, za Ojca Świętego, we wszystkich intencjach, które On nosi w sercu. - podkreśla przeorysza łódzkiego Karmelu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
