W Polsce głównymi punktami uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej są Eucharystia i procesja z Najświętszym Sakramentem, ale coraz częściej świętowanie ma swój dalszy ciąg
Mamo, tato, uwielbiam siedzieć Ci na kolanach. Przytul mnie. Kocham Cię”! Czy którykolwiek rodzic może być obojętny na taki wyznanie swego dziecka? Nie. Takie słowa otwierają serce taty czy mamy tak szeroko, że dziecko wręcz nie musi samo o nic już prosić, żeby otrzymać. Tak też jest z uwielbieniem Boga, który wydaje się być bezsilny wobec dziecka, które po prostu okazuje Mu miłość tylko za to, że On jest. Koncerty Uwielbienia, które odbywają się w coraz większej liczbie polskich miast podczas uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, dają możliwość wyśpiewania Bogu Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu miłości i radości z tego, jak wspaniałym jest Bogiem.
Koncerty Uwielbienia odbywają się na wzór pierwszego takiego koncertu zatytułowanego „Jednego Serca, Jednego Ducha”, który odbywa się co roku w Rzeszowie. W diecezji zielonogórsko-gorzowskiej po raz pierwszy podobny koncert miał miejsce w 2015 r. w Gorzowie, następny rok później w Zielonej Górze, a w tym roku również w Głogowie.
Niezwykłość tych koncertów polega przede wszystkim na tym, że na scenie jest obecny... sam Jezus Chrystus w Najświętszym Sakramencie. – Na próbie generalnej wszyscy byliśmy załamani tym, że nasze głosy nie brzmią tak, jak podczas wcześniejszych prób. Jednak w czasie samego koncertu byliśmy świadkami obecności żywego Boga, ponieważ Duch Święty dał moc, jakiej sami z siebie jeszcze dwie godziny wcześniej nie mogliśmy wydobyć – wspomina moment wniesienia Najświętszego Sakramentu na scenę jeden z zielonogórskich chórzystów. Uwielbienie jest prowadzone przez profesjonalny zespół i chór wolontariuszy, przygotowujących koncert podczas warsztatów, ale widownia także stanowi wspólnotę ludzi modlących się. Każdy tego wieczoru ma możliwość spotkania z Panem przez śpiew, muzykę i taniec.
Być może Koncerty Uwielbienia, zwane także Wieczorami Chwały, wpiszą się na stałe w krajobraz naszej pobożności jako współczesna forma kultu eucharystycznego, znakomicie uzupełniając znacznie starszą tradycję procesji Bożego Ciała. Miłość jest przecież wciąż twórcza, a uwielbienie jest tego wyrazem.
Costanza Miriano pochodzi z Perugii, ale mieszka w Rzymie. Pracuje w telewizji publicznej RAI; najpierw pracowała w dzienniku telewizyjnym „TG3”, a teraz zajmuje się informacją religijną w RAI oraz współpracuje z różnymi czasopismami. Ale – jak podkreśla – jest przede wszystkim żoną i matką czworga dzieci. Jest gorliwą katoliczką i nie ukrywa swoich uczuć religijnych ani w życiu osobistym, ani zawodowym. Należy do Komitetu „Brońmy naszych dzieci”, który organizował we Włoszech manifestacje Dzień Rodziny – „Family Day” . Wśród wielu zajęć Costanza Miriano znajduje jeszcze czas, by po nocach pisać książki, które budzą wiele emocji. Pierwsza, zatytułowana „Sposati e sii sottomessa”, stała się wydarzeniem nie tylko literackim we Włoszech i we wszystkich krajach, gdzie się ukazała. W Polsce nosi tytuł: „Wyjdź za mąż i poddaj się. Ekstremalne przeżycia dla nieustraszonych kobiet” (Wydawnictwo Esprit). Jest to seria oryginalnych, błyskotliwych, ironicznych i rozśmieszających do łez listów, w których Costanza pisze o miłości, małżeństwie i rodzinie. W Hiszpanii feministki i lewicowi politycy nie chcieli dopuścić do dystrybucji tej książki, gdyż – w ich opinii – „broni kobiecego podporządkowania” i jest „podżeganiem do przemocy wobec kobiet”; inni twierdzili, że „narusza konstytucję”. Dyskutowano na jej temat również w parlamencie hiszpańskim i próbowano przekazać sprawę jej publikacji do prokuratury. A przecież tytuł książki to po prostu słowa zaczerpnięte z Listu św. Pawła do Efezjan. Po tak gwałtownych reakcjach na pierwszą książkę autorka zdała sobie sprawę, że trzeba napisać kolejną, aby wyjaśnić kobietom, jak rozmawiać z mężczyznami. I tak powstała książka: „Poślub ją i bądź gotów za nią umrzeć” – w tym przypadku tytuł nawiązuje do innego fragmentu Listu: „A wy, mężowie, kochajcie żony z takim oddaniem, z jakim Chrystus pokochał Kościół. On oddał za niego życie...”. Pomimo ostrej krytyki feministek z różnych środowisk i ataków laickich mediów książki stały się bestsellerami – wydrukowano ok. 100 tys. egzemplarzy każdego z tytułów.
W parny letni ranek spotkałem Costanzę Miriano w rzymskim barze – tematem naszej rozmowy nie były jednak jej książki, ale zbliżające się Światowe Spotkanie Rodzin w Dublinie.
WŁODZIMIERZ RĘDZIOCH: – W dniach 22-26 sierpnia br. odbędzie się IX Światowe Spotkanie Rodzin, tym razem w Dublinie w Irlandii. To ważne wydarzenie dla wszystkich, którym leży na sercu los rodziny we współczesnym świecie...
Michael Leopold Willmann – wizerunek Świętej Rodziny (XVII wiek). Kośćiół św. Józefa w Krzeszowie/Fot. Grażyna Kołek
W Polsce 23 czerwca obchodzony jest Dzień Ojca. Bez wątpienia wzorem ojca jest św. Józef – mąż Najświętszej Maryi Panny oraz opiekun Pana Jezusa. Warto może zatem z tej okazji przypomnieć jego postać
Kościół, nasza Matka, troszczy się o podtrzymanie, ze wszystkich sił, obecności dobrej i szczodrobliwej ojców w rodzinach. Ojcowie są dla nowych pokoleń stróżami i pośrednikami niezastąpionymi w przekazie wiary w dobro, wiary w sprawiedliwość, wiary w Opatrzność Bożą – na wzór św. Józefa”. Tak o przybranym ojcu Chrystusa mówił papież Franciszek 4 lutego 2015 r. podczas audiencji generalnej.
Ojciec duchowny, przyjaciel i przewodnik. 60-lecie kapłaństwa ks. Wojciecha Tokarza
2025-06-22 19:30
Marzena Cyfert
Marzena Cyfert
Ks. prał. Wojciech Tokarz wśród parafian
– Drogi Jubilacie, Bóg zna Twoje imię. Po imieniu wezwał Cię i powołał do kapłaństwa. Dzisiejsza uroczystość jest sposobnością dla Ciebie i dla nas wszystkich, by za to kochającemu Bogu podziękować – mówił abp Józef Kupny podczas uroczystej Eucharystii sprawowanej w intencji jubilata w parafii św. Bonifacego.
Z tą parafią związana jest większość kapłańskiego życia ks. Tokarza. Jak przypomniał metropolita wrocławski, ks. Wojciech przybył tutaj jako wikariusz po święceniach kapłańskich w 1965 r. i tylko na kilka lat opuścił parafię, gdy pełnił posługę w parafii katedralnej. Podkreślali to też przedstawiciele parafii. – Tutaj, do naszej parafii przyszli również Twoi bracia – śp. ks. Wincenty i śp. ks. Jan. Ale oni poszli swoją drogą do innych parafii a Ty zostałeś z nami. Ten Kościół to Twoje dzieło. Ty przez wszystkie lata dbałeś o niego i starałeś się, by było w nim jak najpiękniej. Dziękujemy Ci za to. To Twój Kościół i Twój dom – mówili parafianie podkreślając, że na podziękowanie za wszystkie dobre rzeczy, które ksiądz jubilat czynił, jako ojciec duchowny, przyjaciel i przewodnik nie starczyłoby czasu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
