Strój Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Miłości, założonego przez św. Matkę Teresę z Kalkuty, jest od niedawna własnością intelektualną zgromadzenia i jest chroniony prawem autorskim. Przypomnijmy, że charakterystyczny strój zgromadzenia to wybrane przez samą Matkę Teresę białe sari z trzema niebieskimi pasami. Święta założyła je po raz pierwszy, gdy w 1948 r. wyszła na ulice Indii, aby służyć najuboższym.

Misjonarki Miłości złożyły wniosek o ochronę praw autorskich stroju już w 2013 r. Miało to związek ze spotykanymi na świecie nadużyciami. Procedura prawna wszczęta przez indyjski urząd patentowy trwała 3 lata. Już przed rokiem pojawiły się głosy, że została zakończona, a decyzja miała się zbiec z datą kanonizacji Świętej z Kalkuty. Na oficjalne ogłoszenie decyzji trzeba było jednak czekać jeszcze rok.

Matka Teresa wybrała taki, a nie inny strój, aby jak najbardziej upodobnić się do najuboższych. Ubiór jest prosty, ale pełen symboliki. Kolor biały oznacza prawdę i czystość, którym to wartościom siostry chcą służyć. Niebieski kolor pasów na sari – to kolor Matki Bożej, ale jednocześnie ma przypominać każdej siostrze i zewnętrznemu światu o trzech składanych przez zakonnice ślubach: ubóstwa, posłuszeństwa i dziewictwa.

Pierwsze stroje w latach 40. i 50. ubiegłego wieku kosztowały raptem 4 centy. Później, gdy do zakonu wstępowało coraz więcej kandydatek, przez pewien czas siostry miały problem z nabyciem odpowiedniego materiału. Postanowiły szyć stroje we własnym zakresie. Szyli je np. trędowaci w jednym z ośrodków prowadzonych przez zakonnice.