Tylko jedno świadectwo ma wartość – to o miłości, którą Bóg umiłował świat, tak bardzo, że swojego Syna nam i za nas dał – mówił o. Waldemar Linke CP, prowincjał zgromadzenia pasjonistów. – Nie możemy więc wyrzec się krzyża, bo on jest naszym, chrześcijan, świadectwem, znakiem, który musimy stawiać przed oczyma innych – dodał. Przełożony zgromadzenia wygłosił homilię w kościele pw. Matki Bożej Bolesnej, podczas uroczystości 150-lecia kanonizacji św. Pawła od Krzyża, założyciela zgromadzenia. Uroczystej Mszy św. transmitowanej przez Radio Maryja i TV Trwam przewodniczył bp Marek Marczak. Wzięli w niej udział zakonnicy z wielu zgromadzeń oraz kapłani diecezjalni. W świątyni zgromadzili się wierni z łódzkich i spoza łódzkich parafii, harcerze, dzieci, przedstawiciele szkół i grup działających przy parafii pasjonistów.
Przybliżając zgromadzonym postać św. Pawła od Krzyża, o. Linke podkreślił, że ten święty stawiał znak równości między krzyżem a Bożą miłością. Bo ona wypowiada się w męce. Dlatego tam, gdzie trzeba uśmierzyć niepokój, wobec pustki, jaka często ogarnia człowieka, potrzeba więcej krzyża, tzn. miłości. I trzeba dać ją każdemu, kto jej potrzebuje, kto o nią prosi, ale także temu, kto o nią nie prosi – tłumaczył.
Przed Eucharystią historię łódzkiej parafii przedstawił o. Artur Kiliszek, a młodzi ludzie zaprezentowali program słowno-muzyczny poświęcony św. Pawłowi od Krzyża.
Kościół Ojców Pasjonistów na łódzkim Teofilowie wybudowany został w połowie lat siedemdziesiątych. Po wielu zabiegach zgromadzenie w 1971 r. dostało pozwolenie na budowę kościoła. To pierwsza wydana po wojnie zgoda na wybudowanie świątyni. I choć pasjoniści są obecni w Łodzi już od 1956 r., to parafia w tym miejscu została erygowana dopiero w 1972 r., a pierwszym jej proboszczem był o. Jan Wszędyrówny.
Św. Teresa Wielka z Ávila – piękna kobieta, „teolog życia kontemplacyjnego”
Czy czytali Państwo „Drogę doskonałości” św. Teresy z Avila, reformatorki żeńskich klasztorów karmelitańskich, mistyczki i wizjonerki? A jej listy pisane do osób duchownych i świeckich? To zaskakująca literatura. Autorka, święta i doktor Kościoła, żyjąca w XVI w. w Hiszpanii, ujawnia w niej nadzwyczajną trzeźwość umysłu oraz wiedzę o świecie i człowieku. Jej znajomość ludzkiej, a szczególnie kobiecej natury, z pewnością przydaje się i dziś niejednemu kierownikowi duchowemu. Trapiona chorobami, prawie nieustannie cierpiąca, św. Teresa zwraca się do swoich sióstr językiem miłości, wolnym od pobłażania, ale świadczącym o głębokim rozumieniu i nadprzyrodzonym poznaniu tego, co w człowieku słabe, i może stanowić pożywkę dla szatańskich pokus.
Po latach pobytu w klasztorze św. Teresa podjęła trudne dzieło reformy żeńskich wspólnot karmelitańskich. Dostrzegła niedogodności i zagrożenia wynikające z utrzymywania dużych zgromadzeń, zaproponowała więc, aby mniszki całkowicie oddane na służbę Chrystusowi mieszkały w małych wspólnotach, bez stałego dochodu, zdane na Bożą Opatrzność, ale wolne od nadmiernej troski o swe utrzymanie. Zadbała także o zdrowie duchowych córek, nakazując, aby ich skromne siedziby otoczone były dużymi ogrodami, w których będą pracować i modlić się, korzystając ze świeżego powietrza i słońca. Te wskazania św. Reformatorki pozytywnie zweryfikował czas i do dziś są przestrzegane przy fundacji nowych klasztorów.
Oczywiście, główna troska św. Teresy skierowana była na duchowy rozwój Karmelu. Widziała zagrożenia dla Kościoła ze strony proponowanych przez świat herezji. Cóż może zrobić kobieta? - pytała świadoma realiów. Modlitwa i ofiara jest stale Kościołowi potrzebna. Kobieta, przez daną jej od Boga intuicję i wrażliwość, potrafi zaangażować nie tylko swój umysł, ale i serce na służbę Bożej sprawy. W życiu ukrytym i czystym, przez modlitwę i ufność może ona wyprowadzić z Serca Jezusa łaski dla ludzi. Jak korzeń schowany w ziemię czerpie soki nie dla siebie, ale dla rośliny, której część stanowi, tak mniszka za klauzurą Karmelu podtrzymuje duchowe życie otaczającego świata. Dąży do zażyłości z Panem nie dla zaspokojenia własnych pragnień, lecz dla Królestwa Bożego, aby Stwórca udzielał się obficie stworzeniu, karmiąc je łaską i miłością. Tak widziała to św. Teresa i tak postrzegają swe zadanie dzisiejsze karmelitanki. Modlą się za Kościół, za grzeszników i ludzi poświęconych Bogu, narażonych na potężne i przebiegłe zasadzki złego, aby wytrwali i wypełnili swoje powołanie. Szczęśliwe miasto, w którym Karmel znalazł schronienie. Szczęśliwa Łódź.
Pełne wiary, wolne od strapień doczesnych, mieszkanki Karmelu potrzebują wszakże naszego wsparcia, materialnej ofiary, dziękczynnej modlitwy. W przededniu święta Założycielki Karmelu terezjańskiego, w roku poprzedzającym 80. rocznicę obecności Karmelitanek Bosych w Łodzi przy ul. św. Teresy 6, ku nim zwracamy spojrzenie. Niech trwa wymiana darów.
Papież Leon XIV otrzymał w środę białego konia czystej krwi arabskiej ze stadniny w Kołobrzegu-Budzistowie. Przekazanie tego daru odbyło się przed audiencją generalną w Watykanie. Papież jeździł konno podczas swej wieloletniej posługi w Peru.
Leon XIV sprawnym ruchem chwycił wodze konia i wyraźnie zadowolony zaczął go prowadzić po watykańskim dziedzińcu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.