Kalendarz Pszczelarza Polskiego 2019 jest adresowany przede wszystkim do pszczelarzy, ale oprócz tekstów o pszczołach i pasiekach są w nim również artykuły dotyczące naszego zdrowia.
Kalendarz otwierają słowo redaktora i modlitwa pszczelarza. Na życzenie pszczelarzy w kalendarzu zamieszczono szczegółowe porady dotyczące tego, co w danym okresie, miesiąc po miesiącu, należy wykonać przy pszczołach w pasiece. Rozdział poświęcony apiterapii zawiera artykuły na temat leczenia dolegliwości przy użyciu pszczelich wytworów: miodu, pyłku, pierzgi, propolisu, mleczka, jadu, wosku, a także ulowego powietrza. „Około uli” – taki tytuł nosi rozdział, który zawiera m.in. wypowiedź ministra rolnictwa Jana Krzysztofa Ardanowskiego na temat przyszłości rolnictwa, w tym także pszczelarstwa. Ważne treści pomieszczone są w artykule prof. Szymona Dziamby i dr. Joanny Dziamby, w którym autorzy wyjaśniają, jak istotną rolę odgrywają pszczoły w produkcji żywności. Ten artykuł dedykujemy ogrodnikom, sadownikom i rolnikom, zwłaszcza tym, którzy nie doceniają roli pszczół w zapylaniu. Kolejny rozdział również zawiera artykuły dotyczące zdrowia, profilaktyki chorób i stosowania w leczeniu naturalnych produktów, m.in. powszechnie dostęp-nego, a często niedocenia-nego czosnku. W publikacji zamieszczono także ponad sto porad ułatwiających życie codzienne, prowadzenie gospodarstwa, domu i kuchni. W myśl zasady: „Śmiech to zdrowie” w zakończeniu kalendarza znajdziemy garść dowcipów.akw
Kalendarz Pszczelarza Polskiego 2019 i inne książki można zamawiać telefonicznie: 694 475 695, 694 475 693, 56 651 40 46, mailowo: humana.divinis@op.pl , lub pod adresem: Fundacja Pomocy Człowiekowi i Środowisku „Humana Divinis”, ul. Biała 1 A, 87-100 Toruń.
Dusze czyśćcowe, płaskorzeźba z kościła Herz Jesu w Wiedniu
Każdy z nas ma chwile, w których zadaje sobie pytanie: co będzie po śmierci? Od razu niebo, a może najpierw czyściec? Jeśli tak, to jak tam jest? To aż tak bolesna rzeczywistość? Poznaj kilka cytatów z Dzienniczka św. Faustyny mówiących o wizji czyśćca.
Ujrzałam Anioła Stróża, który mi kazał pójść za sobą. W jednej chwili znalazłam się w miejscu mglistym, napełnionym ogniem, a w nim całe mnóstwo dusz cierpiących. Te dusze modlą się bardzo gorąco, ale bez skutku dla siebie, my tylko możemy im przyjść z pomocą. Płomienie, które paliły je, nie dotykały się mnie. Mój Anioł Stróż nie odstępował mnie ani na chwilę. I zapytałam się tych dusz, jakie ich jest największe cierpienie? I odpowiedziały mi jednozgodnie, że największe dla nich cierpienie to jest tęsknota za Bogiem. Widziałam Matkę Bożą odwiedzającą dusze w czyśćcu. Dusze nazywają Maryję „Gwiazdą Morza”. Ona im przynosi ochłodę. Chciałam więcej z nimi porozmawiać, ale mój Anioł Stróż dał mi znak do wyjścia. Wyszliśmy za drzwi tego więzienia cierpiącego. [Usłyszałam głos wewnętrzny], który powiedział: Miłosierdzie moje nie chce tego, ale sprawiedliwość każe (Dz. 20).
Żeby zobaczyć głębszy sens tego, co mnie spotyka, naprawdę dostrzec ludzi, którzy mnie otaczają, trzeba prosić o pomoc Boga. To właśnie znaczy „spojrzeć w górę”, czyli modlić się. Na modlitwie proszę Boga, aby nauczył mnie właściwie patrzeć na siebie i ludzi, na całe moje życie, i dostrzegać we wszystkim, co mnie spotyka, nawet w trudnościach i lękach, coś szczególnego, co może być dla mnie dobre, co może mnie uczy nić lepszym, bardziej wrażliwym na otoczenie.
Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek. Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: «Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego». Po tych słowach wyzionął ducha. A był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Rady. On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany. W pierwszy dzień tygodnia niewiasty poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. Kamień zastały odsunięty od grobu. A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa. Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężów w lśniących szatach. Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: «Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał».
„Łączy nas historia”. Plenerowa wystawa u redemptorystów
2025-11-02 18:30
Marzena Cyfert
Marzena Cyfert
Wystawa "Łączy nas historia" u wrocławskich redemptorystów
Ekspozycja w parafii NMP Matki Pocieszenia przygotowana została przez o. Tomasza Marcinka, redemptorystę z okazji 75-lecia parafii, 100-lecia obecności sióstr służebniczek przy ul. Czarnoleskiej oraz 50-lecia DA „Redemptor”.
Uroczystość inauguracji wystawy rozpoczęła się Eucharystią, której przewodniczył o. Mariusz Mazurkiewicz, wikariusz prowincjała Prowincji Warszawskiej Redemptorystów.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
