Reklama

Aspekty

Czy w parafii można kisić ogórki?

Miało to być centrum spotkań sąsiedzkich, miejsce wyróżniające się na osiedlu, pozwalające spotkać się oraz poznać bardziej swoich sąsiadów i parafię

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 43/2019, str. 5

[ TEMATY ]

parafia

inicjatywa

projekt

Archiwum parafii

Wśród wielu parafialnych inicjatyw są zajęcia dla najmłodszych

Wśród wielu parafialnych inicjatyw są zajęcia dla najmłodszych

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Pierwsze skojarzenia z parafią? Msza św. Nabożeństwa. Droga Krzyżowa w Wielkim Poście. Różaniec. W maju Komunie św. Latem zazwyczaj śluby. Koniec skojarzeń. Dla większości – parafia jako miejsce życia religijnego skupiona na celebrowaniu czynności sakralnych. A czy w parafii można kisić ogórki, sadzić truskawki albo robić bombki? Otóż można. Parafia św. Stanisława Kostki w Zielonej Górze tętni życiem sakralnym i jednocześnie prowadzi działania dedykowane rodzinom z dziećmi, młodzieży oraz seniorom w ramach projektów obywatelskich finansowanych ze środków publicznych. Wkrótce zaczyna się kolejna edycja i odsłona unijnych działań na terenie osiedlowym. Zajęcia są otwarte dla wszystkich.

Projekty

Projekty rodzą się na bazie spotkań i rozmów z uczestnikami, powstają w odpowiedzi na ich potrzeby. Spiritus movens inicjowanych projektów są dwie parafianki: Iwona Szablewska i Agnieszka Sułtanowska. – Chciałyśmy stworzyć tutaj centrum spotkań sąsiedzkich, żeby parafia żyła, była miejscem wyróżniającym się na osiedlu i żeby pozwałała różnym osobom spotkać się oraz poznać bardziej swoich sąsiadów. Zazwyczaj ten kontakt jest ograniczony. Póki co bardzo fajnie się to udaje. Zawiązują się bliższe znajomości – mówi p. Agnieszka. – A jednocześnie możemy zrobić coś pożytecznego. Zawsze staramy się robić takie rzeczy, które uczestnicy zajęć zabierają ze sobą do domu – dodaje Iwona Szablewska. – Było już kiszenie ogórków czy wykonywanie prac plastycznych. Za nami realizacja dużego projektu postawienia altanki z grillem i ogródkiem, w którym dzieci sadziły drzewka, truskawki, pomidory.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

A jaka jest propozycja dla młodzieży w parafii? Czy bez komórki da się spędzić czas? Owszem, popularnością wśród młodzieży cieszył się Klub Filmowy, Wieczór Planszówkowy oraz Akademia Młodzieżowego Lidera prowadzona w ramach projektu „#obywatel_lokalnie” współfinansowanego ze środków przekazanych przez Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego. – To, co chcemy zaszczepić, to żeby chciało się chcieć i żeby chcieć się angażować – mówi p. Iwona. – Zapraszamy więc młodzież do wymyślania tematów i do prowadzenia zajęć z młodszymi dzieciakami.

Reklama

Też dla seniorów

Projekty mają na celu aktywizować również seniorów. Starsi parafianie w ramach projektu „Aktywne osiedle Obywatelska 1” również współfinansowanego z tego samego źródła zwiedzali Park Mużakowski oraz Szlak Kościołów Drewnianych Regionu Kozła. Oprócz zwiedzania naszego regionu seniorzy w ramach projektu wybrali się do teatru na komedię Moliera „Chory z urojenia” oraz do kina Newa na seans „Tajemnica Ojca Pio”. – Cieszy mnie to, że panie bardzo celebrują te spotkania, pojawiają się w umówionym miejscu godzinę wcześniej, aby się nie spóźnić, a niektóre z nich od bardzo, bardzo długiego czasu w takich miejscach nie były. Dzięki tym spotkaniom nawiązują się przyjaźnie.

Co dalej?

Przed nami czas jesienno-zimowy. Tym razem kolejne ciekawe inicjatywy pojawią się w parafii i na osiedlu w ramach projektu dedykowanego tematyce ekoligicznej. Inspiracją jest encyklika papieża Franciszka „Laudato si’ ” poświęcona trosce o środowisko naturalne człowieka. – Będziemy zmieniać mentaność i swoją postawę wobec naszej ziemi – zapowiada p. Iwona. – Sztandarowy pomysł to torby z recyklingu i woreczki do ważenia warzyw, w które wkrótce będzie się można w parafii zaopatrzyć. Będziemy też wychodzić z tą inicjatywą na osiedle, na zewnątrz do naszych lokalnych sklepików.

* * *

Dzięki koordynowaniu projektów przez panie Iwonę oraz Agnieszkę parafianie mają możliwość uczestniczenia w ciekawych inicjatywach. – Cieszymy się, że jako parafia możemy być dobrą praktyką. Widzimy, że to mocno integruje społeczność. W środowisku lokalnym parafia jest już inaczej postrzegana. Nie tylko przez sferę sakrum, która jest oczywiście podstawą jej życia. Czasem łatwiej najpierw przyjść na zajęcia z dziećmi w altance pod kościołem i zobaczyć, że tutaj dzieją się różne fajne rzeczy, aby później zechcieć wejść do kościoła – zauważa p. Iwona.

2019-10-22 13:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Koronka na lądach, morzach i w przestworzach

Zespół „Iskra Bożego Miłosierdzia”, działający przy kościele Księży Jezuitów w Łodzi, wraz z ks. Zbigniewem Stefaniakiem, kapelanem lotniska im. Chopina w Warszawie, oraz o. Edwardem Praczem, koordynatorem Regionalnego Apostolstwa Ludzi Morza dla Europy zapraszają do niecodziennej inicjatywy pielgrzymowania obrazów Jezusa Miłosiernego (formatu A-4) drogą lądową, lotniczą i morską wśród załóg samolotów, statków morskich i pojazdów lądowych.

CZYTAJ DALEJ

Św. Florian - patron strażaków

Św. Florianie, miej ten dom w obronie, niechaj płomieniem od ognia nie chłonie! - modlili się niegdyś mieszkańcy Krakowa, których św. Florian jest patronem. W 1700. rocznicę Jego męczeńskiej śmierci, właśnie z Krakowa katedra diecezji warszawsko-praskiej otrzyma relikwie swojego Patrona. Kim był ten Święty, którego za patrona obrali także strażacy, a od którego imienia zapożyczyło swą nazwę ponad 40 miejscowości w Polsce?

Zachowane do dziś źródła zgodnie podają, że był on chrześcijaninem żyjącym podczas prześladowań w czasach cesarza Dioklecjana. Ten wysoki urzędnik rzymski, a według większości źródeł oficer wojsk cesarskich, był dowódcą w naddunajskiej prowincji Norikum. Kiedy rozpoczęło się prześladowanie chrześcijan, udał się do swoich braci w wierze, aby ich pokrzepić i wspomóc. Kiedy dowiedział się o tym Akwilinus, wierny urzędnik Dioklecjana, nakazał aresztowanie Floriana. Nakazano mu wtedy, aby zapalił kadzidło przed bóstwem pogańskim. Kiedy odmówił, groźbami i obietnicami próbowano zmienić jego decyzję. Florian nie zaparł się wiary. Wówczas ubiczowano go, szarpano jego ciało żelaznymi hakami, a następnie umieszczono mu kamień u szyi i zatopiono w rzece Enns. Za jego przykładem śmierć miało ponieść 40 innych chrześcijan.
Ciało męczennika Floriana odnalazła pobożna Waleria i ze czcią pochowała. Według tradycji miał się on jej ukazać we śnie i wskazać gdzie, strzeżone przez orła, spoczywały jego zwłoki. Z czasem w miejscu pochówku powstała kaplica, potem kościół i klasztor najpierw benedyktynów, a potem kanoników laterańskich. Sama zaś miejscowość - położona na terenie dzisiejszej górnej Austrii - otrzymała nazwę St. Florian i stała się jednym z ważniejszych ośrodków życia religijnego. Z czasem relikwie zabrano do Rzymu, by za jego pośrednictwem wyjednać Wiecznemu Miastu pokój w czasach ciągłych napadów Greków.
Do Polski relikwie św. Floriana sprowadził w 1184 książę Kazimierz Sprawiedliwy, syn Bolesława Krzywoustego. Najwybitniejszy polski historyk ks. Jan Długosz, zanotował: „Papież Lucjusz III chcąc się przychylić do ciągłych próśb monarchy polskiego Kazimierza, postanawia dać rzeczonemu księciu i katedrze krakowskiej ciało niezwykłego męczennika św. Floriana. Na większą cześć zarówno świętego, jak i Polaków, posłał kości świętego ciała księciu polskiemu Kazimierzowi i katedrze krakowskiej przez biskupa Modeny Idziego. Ten, przybywszy ze świętymi szczątkami do Krakowa dwudziestego siódmego października, został przyjęty z wielkimi honorami, wśród oznak powszechnej radości i wesela przez księcia Kazimierza, biskupa krakowskiego Gedko, wszystkie bez wyjątku stany i klasztory, które wyszły naprzeciw niego siedem mil. Wszyscy cieszyli się, że Polakom, za zmiłowaniem Bożym, przybył nowy orędownik i opiekun i że katedra krakowska nabrała nowego blasku przez złożenie w niej ciała sławnego męczennika. Tam też złożono wniesione w tłumnej procesji ludu rzeczone ciało, a przez ten zaszczytny depozyt rozeszła się daleko i szeroko jego chwała. Na cześć św. Męczennika biskup krakowski Gedko zbudował poza murami Krakowa, z wielkim nakładem kosztów, kościół kunsztownej roboty, który dzięki łaskawości Bożej przetrwał dotąd. Biskupa zaś Modeny Idziego, obdarowanego hojnie przez księcia Kazimierza i biskupa krakowskiego Gedko, odprawiono do Rzymu. Od tego czasu zaczęli Polacy, zarówno rycerze, jak i mieszczanie i wieśniacy, na cześć i pamiątkę św. Floriana nadawać na chrzcie to imię”.
W delegacji odbierającej relikwie znajdował się bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski, a następnie mnich cysterski.
Relikwie trafiły do katedry na Wawelu; cześć z nich zachowano dla wspomnianego kościoła „poza murami Krakowa”, czyli dla wzniesionej w 1185 r. świątyni na Kleparzu, obecnej bazyliki mniejszej, w której w l. 1949-1951 jako wikariusz służył posługą kapłańską obecny Ojciec Święty.
W 1436 r. św. Florian został ogłoszony przez kard. Zbigniewa Oleśnickiego współpatronem Królestwa Polskiego (obok świętych Wojciecha, Stanisława i Wacława) oraz patronem katedry i diecezji krakowskiej (wraz ze św. Stanisławem). W XVI w. wprowadzono w Krakowie 4 maja, w dniu wspomnienia św. Floriana, doroczną procesję z kolegiaty na Kleparzu do katedry wawelskiej. Natomiast w poniedziałki każdego tygodnia, na Wawelu wystawiano relikwie Świętego. Jego kult wzmógł się po 1528 r., kiedy to wielki pożar strawił Kleparz. Ocalał wtedy jedynie kościół św. Floriana. To właśnie odtąd zaczęto czcić św. Floriana jako patrona od pożogi ognia i opiekuna strażaków. Z biegiem lat zaczęli go czcić nie tylko strażacy, ale wszyscy mający kontakt z ogniem: hutnicy, metalowcy, kominiarze, piekarze. Za swojego patrona obrali go nie tylko mieszkańcy Krakowa, ale także Chorzowa (od 1993 r.).
Ojciec Święty z okazji 800-lecia bliskiej mu parafii na Kleparzu pisał: „Święty Florian stał się dla nas wymownym znakiem (...) szczególnej więzi Kościoła i narodu polskiego z Namiestnikiem Chrystusa i stolicą chrześcijaństwa. (...) Ten, który poniósł męczeństwo, gdy spieszył ze swoim świadectwem wiary, pomocą i pociechą prześladowanym chrześcijanom w Lauriacum, stał się zwycięzcą i obrońcą w wielorakich niebezpieczeństwach, jakie zagrażają materialnemu i duchowemu dobru człowieka. Trzeba także podkreślić, że święty Florian jest od wieków czczony w Polsce i poza nią jako patron strażaków, a więc tych, którzy wierni przykazaniu miłości i chrześcijańskiej tradycji, niosą pomoc bliźniemu w obliczu zagrożenia klęskami żywiołowymi”.

CZYTAJ DALEJ

Turniej WTA w Madrycie - Świątek wygrała w finale z Sabalenką

2024-05-04 22:18

[ TEMATY ]

sport

PAP/EPA/JUANJO MARTIN

Iga Świątek pokonała Białorusinkę Arynę Sabalenkę 7:5, 4:6, 7:6 (9-7) w finale turnieju WTA 1000 na kortach ziemnych w Madrycie. To 20. w karierze impreza wygrana przez polską tenisistkę. Spotkanie trwało trzy godziny i 11 minut.

Świątek zrewanżowała się Sabalence za ubiegłoroczną porażkę w finale w Madrycie. To było ich 10. spotkanie i siódma wygrana Polki.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję