Przyszedł na świat w Rożniatowie k. Przeworska w 1955 r. Był najstarszym synem spośród czwórki dzieci Karola i Ireny z domu Boratyn. Rodzina Dryniaków utrzymywała się z pracy ojca w Gminnej Spółdzielni w Zarzeczu i trzyhektarowego gospodarstwa rolnego. Od najmłodszych lat Eugeniusz wychowywany był w atmosferze patriotycznej, którą kultywowali rodzice, ucząc swe dzieci historii Polski, dziejów przodków zaangażowanych w sprawy narodowe, piosenek religijno-patriotycznych i znaczenia słów Bóg-Honor-Ojczyzna.
Funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa przybywali systematycznie na Msze św. odprawiane przez zagórskiego wikariusza i nagrywali jego kazania
Droga do kapłaństwa
W maju 1974 r. zdał w przeworskim liceum maturę i podjął ostateczną decyzję o rozpoczęciu przygotowania do kapłaństwa. Czas pobytu w seminarium to okres wzmożonej formacji intelektualnej i duchowej. Przez kolejne lata studiów kleryk Dryniak solidnie podchodził do formacji duchowej i studiów, czego dowodem były dobre i bardzo dobre oceny z egzaminów. W 1976 r. przyjął szatę duchowną, a w 1979 r. zgłosił wobec biskupa chęć przyjęcia świeceń kapłańskich (tzw. kandydatura). Po niespełna roku od tego wydarzenia, 29 marca 1980 r. przyjął święcenia diakonatu, a 8 czerwca święcenia kapłańskie z rąk bp. Ignacego Tokarczuka. Tydzień później w kościele parafialnym w Zarzeczu odbyły się prymicje rozpoczynające jego posługę kapłańską.
Na celowniku SB
W 1980 r. ks. Dryniak został mianowany wikariuszem w parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Zagórzu, której proboszczem był wówczas ks. Józef Winnicki. Praca ks. Eugeniusza w zagórskiej parafii polegała na katechizacji dzieci i młodzieży, duszpasterstwie parafialnym, kaznodziejstwie, udzielaniu sakramentów itd. Rok 1980 był nie tylko czasem rozpoczęcia posługi kapłańskiej przez ks. Dryniaka, ale także narodzin w Polsce Solidarności. Rodząca się nowa sytuacja polityczna zafascynowała młodego kapłana, który coraz więcej interesował się tym, co się działo w kraju, regionie, rozmawiał o tym z kapłanami, parafianami, a z czasem zaczął odważnie mówić w swych kazaniach o potrzebie wolności wewnętrznej i zewnętrznej. Działalność kaznodziejska ks. Eugeniusza zainteresowała niebawem sanocką Służbę Bezpieczeństwa, której przedstawiciele przybywali systematycznie na Msze św. odprawiane przez zagórskiego wikariusza i nagrywali jego kazania. Na kazania ks. Dryniaka przychodziło też, a nawet przyjeżdżało, coraz więcej ludzi nie tylko z Zagórza, ale i sąsiednich miejscowości.
Reklama
Duszpasterstwa Ludzi Pracy
W czerwcu 1982 r. ks. Dryniak został przeniesiony do pracy duszpasterskiej w parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rzeszowie. Na początku 1983 r. działacze rzeszowskiej, podziemnej Solidarności podjęli działania zmierzające do utworzenia w mieście Duszpasterstwa Ludzi Pracy. Zwrócili się z tym do bp Tokarczuka, który pomysł zaakceptował i polecił im wyszukać odpowiedniego do tego kapłana, a on miał powierzyć mu to zadanie. Po wnikliwej obserwacji środowiska kapłańskiego postanowili, że odpowiednim duszpasterzem byłby ks. Dryniak. Stanisław Łakomy przeprowadził więc z nim tajną rozmowę, a ten bez wahania zgodził się zostać kapelanem i współpracownikiem podziemnej Solidarności.
Po pięciu latach posługi w Rzeszowie, w 1987 r. ks. Dryniak został przeniesiony do Przemyśla, do parafii pw. Matki Bożej Królowej Polski, gdzie został mianowany wikariuszem i przemyskim duszpasterzem ludzi pracy. To tu, na plebanii, w obecności ks. Eugeniusza odbyło się spotkanie osób związanych z podziemną Solidarnością, z przedstawicielami zakładów pracy, na którym postanowiono, że związek ujawni się poprzez ogłoszenie w prasie, co miało zachęcić do wstępowania w jego szeregi.
Zagórska parafia
28 czerwca 1989 r. bp Ignacy Tokarczuk mianował ks. Eugeniusza po raz drugi wikariuszem parafii w Zagórzu i jednocześnie rektorem kaplicy w Nowym Zagórzu. Już bowiem na początku lat osiemdziesiątych XX wieku powstała myśl utworzenia punktu duszpasterskiego w części zagórskiej parafii zwanej Nowym Zagórzem. Wspomniany wcześniej ks. Winnicki rozpoczął w latach 1983-1985 starania o pozyskanie tam działek, planując w przyszłości budowę na nich kościoła. W lipcu 1987 r. zawiązał się Komitet Budowy Kościoła i rozpoczęto prace przygotowawcze do wzniesienia budynków parafii. Przez cały następny rok gromadzono materiały budowlane, a 28 marca 1989 r. poświęcono teren pod budowę kościoła i rozpoczęły się prace budowlane. Dzięki ogromnemu wysiłkowi parafian i rektora nowo powstającej parafii – ks. Dryniaka, do końca 1989 r. budynek parafialny z kaplicą wewnątrz został nakryty i w stanie surowym zamknięty. 24 grudnia ks. Winnicki i ks. Dryniak odprawili w nim pierwszą Mszę św. – Pasterkę. 20 maja 1990 r. bp Stefan Moskwa poświęcił kaplicę i plac pod budowę kościoła, a 18 czerwca tego roku bp Tokarczuk erygował parafię w Nowym Zagórzu pw. św. Józefa Rzemieślnika, ks. Dryniaka zaś mianował jej administratorem. Przez kolejne niemal 10 lat trwały prace przy budowie kościoła, którego konsekracji 11 listopada 2000 r. dokonał abp Józef Michalik.
Reklama
W dowód zasług
Praca duszpasterska i patriotyczna ks. Dryniaka została doceniona zarówno przez przełożonych kościelnych, jak i władze samorządowe, związkowe i państwowe. I tak w 1993 r. ks. Dryniak został odznaczony tytułem kanonika (EC), w 2000 r. mianowany dziekanem dekanatu Sanok II, w 2003 r. kanonikiem honorowym Kapituły Kolegiackiej w Przeworsku, a w 2006 r. ponownie dziekanem dekanatu Sanok II.
W 1990 r. bp Tokarczuk erygował parafię w Nowym Zagórzu pw. św. Józefa Rzemieślnika, ks. Dryniaka mianował jej administratorem.
W dowód zasług położonych dla lokalnej społeczności i zaangażowania w ruch Solidarności Rada Miasta Zagórza przyznała ks. Eugeniuszowi w 2000 r. tytuł Honorowego Obywatela Miasta. W 2005 r. otrzymał solidarnościową statuetką Pomnika Poległych Stoczniowców (Krzyży Gdańskich), w 2001 r. został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, a w 2019 r. otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności. Najwyższym odznaczeniem państwowym, jakie otrzymał ks. Dryniak za swoją działalność patriotyczną, był Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski nadany mu przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego w 2009 r.
Ks. Eugeniusz Dryniak zmarł przedwcześnie po ciężkiej chorobie 10 lutego 2019 r. Spoczął na cmentarzu parafialnym w Nowym Zagórzu. Uroczystościom pogrzebowym, przy udziale przedstawicieli władz państwowych, samorządowych, związku zawodowego Solidarność, licznie zebranego duchowieństwa i wiernych, przewodniczył abp Adam Szal, metropolita przemyski.
