Na początku pojawiło się pytanie, jak sprawić, by przejście w trzecie tysiąclecie chrześcijaństwa było wielkim duchowym przeżyciem. Spośród odpowiedzi najbardziej nie dawała spokoju ta o trwałym zaznaczeniu czasu i związaniu go z miejscem. Chodziło o to, aby następne pokolenia miały świadomość, jak ważny to był czas. Wreszcie powstał projekt paschalnej kompozycji, która jednocześnie upamiętniałaby 755-lecie istnienia Grodziska, wsi znajdującej się między Koniecpolem a Maluszynem. Jadący do Włoszczowej czy Radomska mogą teraz zatrzymać się na chwile zadumy i modlitwy u stóp Ukrzyżowanego Jezusa w Grodzisku.
Golgota Przełomu Tysiącleci to dziś trwały element tych okolic, tutejszej społeczności szczególnie bliski. W jej powstawaniu mieli udział prawie wszyscy mieszkańcy. Wspierali dzieło materialnie, poświęcali swój czas i siły, otaczali modlitwą. Orędownikiem Golgoty stał się również proboszcz ks. Mirosław Przybyłowicz.
Głęboka jest symbolika tego miejsca. W centralnym punkcie znajduje się 7, 5 m krzyż dębowy z wizerunkiem Chrystusa Ukrzyżowanego, którego postać ma niemal naturalną wielkość. U stóp krzyża usytuowano ołtarz polowy i cokół dla figury Matki Bożej Fatimskiej, którą w uroczystej procesji przynosi się tu przy okazji każdej wspólnej modlitwy. Jako symbol postawiono bramę, przez którą społeczność Grodziska przeszła w trzecie tysiąclecie jako wspólnota wiary. Na trzech kolumnach umieszczono charakterystyczny krzyż jerozolimski i tablicę pamiątkową, która każdemu, kto tu trafi, wyjaśni, gdzie jest i komu zawdzięcza możliwość obcowania z Ukrzyżowanym Chrystusem. Trzy tysiąclecia chrześcijaństwa symbolizują trzy potężne głazy otaczające krzyż, a osiem wieków Grodziska - mniejsze, usytuowane z przodu.
29 lipca 2001 r. spełniło się marzenie ks. Wacława Kuflewskiego. Tego dnia ks. inf. Marian Mikołajczyk dokonał poświęcenia Golgoty Przełomu Tysiącleci. Odprawiona została niezwykle uroczysta Msza św. Po zakończonej Eucharystii popłynęły słowa podziękowań dla mieszkańców, bez których Golgota nie mogłaby powstać. Było też wiele łez radości i wzruszenia. To ostatnie przeżywał zwłaszcza ks. Kuflewski, który myślał o tej chwili od 1998 r., kiedy świętował 40-lecie kapłaństwa. Dla niego jest to miejsce ważne również przez fakt, że ziemia, na której znajduje się grodziska Golgota, należy do jego rodziny. Jest to więc niejako wotum za łaskę kapłaństwa i szczęśliwy powrót z misji w Zambii, gdzie ks. Kuflewski przebywał przez 10 lat.
Ofiarność ludzka i pracowitość skupione wokół szlachetnego celu zawsze wydadzą owoce. Jeśli człowiek zaangażuje się w pracę ku Bożej chwale, nic jej nie przeszkodzi. Grodziska Golgota jest tego najlepszym dowodem.