Dziękuję Bogu za opatrznościowy dar dla Kościoła w Polsce i poza jej granicami, którym jesteście od 4 kwietnia 1926 r.

Jednoczy nas dzisiaj radość Nocy Betlejemskiej – zwiastowana przez anioły – podczas której Syn Boży, zrodzony z Dziewicy Maryi, stał się Człowiekiem. Tak oto z Bożym Narodzeniem łączy się szczególne doświadczenie Bożej i międzyludzkiej więzi, która urzeczywistnia się w naszych rodzinach, narodzie i we wspólnocie Kościoła. Wielki Prymas Tysiąclecia, sługa Boży kardynał Stefan Wyszyński – którego daru beatyfikacji wciąż oczekujemy – odnawiał w nas jasnogórską tradycję obecności Maryi w tajemnicach Chrystusa i Kościoła na ziemi polskiej. W styczniu 1969 r. powiedział: „Przeszłość nie jest dla nas archiwum. Radosna czy bolesna, triumfalna czy ukrzyżowana, jest przeszłością jednego i tego samego narodu, który powiązał – jakby różańcem Maryjnym – tajemnice swych dziejów, aby zanosić błaganie: Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie”.

Łącząc się z Wami wszystkimi, proszę Nowonarodzonego Syna Maryi, Jezusa Chrystusa: „Wspieraj ich siły – Twą siłą” oraz prawdą i mocą miłości potężniejszą od wszelkich zagrożeń.

Z pasterskim błogosławieństwem
abp Wacław Depo
Metropolita Częstochowski