Reklama

Wiadomości

Demokracja w USA – do poprawki

Wydarzenia, do których doszło 6 stycznia na waszyngtońskim Kapitolu, wstrząsnęły opinią publiczną nie tylko w USA, ale również na całym świecie. Kraj, który ciągle jeszcze postrzegany jest jako swoisty strażnik światowej demokracji, stał się w ciągu ostatnich kilkunastu miesięcy miejscem serii gorszących i niemających nic wspólnego z deklarowanymi wartościami zjawisk.

Niedziela Ogólnopolska 4/2021, str. 46-47

[ TEMATY ]

USA

Adobe.Stock

Rosario Angelo Livatino traktował swój zawód jako misję

Rosario Angelo Livatino traktował swój zawód jako misję

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Najpierw przez wiele tygodni watahy lewackich bojówkarzy demolowały miasta, grabiły sklepy i niszczyły dobytek pokoleń Amerykanów. A działo się to przy aplauzie polityków Partii Demokratycznej i wszystkich mainstreamowych mediów, które wmawiały całemu światu, że jest to pokojowy protest przeciwko tradycyjnemu, amerykańskiemu rasizmowi.

Później odbyły się kompromitujące amerykańską demokrację „wybory”, których standard można porównać z tym, w jakim trybie ostatnio „wybierano” prezydenta Putina.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Następnie odbył się szturm na Kapitol i to nie tyle – jak już dzisiaj widać – zwolenników Trumpa, ile dobrze zorganizowanych prowokatorów. Celem tego zamętu było niedopuszczenie do uczciwej debaty Kongresu na temat wyborczych fałszerstw.

Przez kolejne dni obserwujemy jak firmy tzw. Big Techu (Facebook, Twitter, Apple, YouTube, Google, Microsoft) – w ramach budowy nowego porządku – nie tylko wprowadzają w ekspresowym tempie i nieznanej dotąd skali cenzurę, ale również dokonują swoistego zawłaszczenia rynku, przez akceptowaną przez władze amerykańskie brutalną eksterminację konkurencyjnych firm operujących na tym samym rynku.

Reklama

Tym wydarzeniom – a przecież sygnalizuję tu naprawdę wierzchołek góry lodowej – które dzieją się na naszych oczach, towarzyszą niemal z każdej strony solenne zapewnienia: „Amerykańska demokracja jest na tyle silna, że poradzi sobie z tymi problemami”. Skala powtarzania tej sekwencji jest tak gigantyczna, że zaczęła ona pełnić w istocie funkcję swoistego zaklęcia. W oczywisty sposób stała się także wyrazem niczym nieuzasadnionej nadziei, bo każdy, kto ma odrobinę rozsądku, ma świadomość, że na naszych oczach idealny obraz Ameryki jako wzoru demokracji spektakularnie pogrąża się w gruzach. Aby demokracja amerykańska mogła się obronić, musiałaby się najpierw odrodzić. Pytanie zasadnicze brzmi zatem: czy zdoła się ona odrodzić?, a odpowiedź na to pytanie nie jest, niestety, optymistyczna.

Jest to bowiem problem szerszy i choroby systemu demokratycznego występują nie tylko w tym kraju. Tyle tylko, że znaczenie choroby demokracji w innych krajach jest w oczywisty sposób mniej istotne dla świata.

Na czym polegała przez długi czas siła amerykańskiej demokracji i jej oddziaływania? W wymiarze wewnętrznym fundamentem amerykańskiej demokracji były – najogólniej biorąc – zasada trójpodziału władz i ich równowaga, kreowane w uczciwych wyborach, federalizm gwarantujący stanom oraz innym instytucjom publicznym daleko idącą decentralizację i autonomię, wreszcie – rygorystycznie przestrzegany zestaw praw obywatelskich.

Amerykański federalizm z silną pozycją stanów rozmontowany został już za czasów Franklina D. Roosevelta – pod pozorem zwalczania wielkiego kryzysu. Został częściowo odbudowany przez Ronalda Reagana, ale później, wskutek kryzysu finansowego w latach 2008-09, praktycznie unicestwiony przez George’a Busha jr. i Baracka Obamę.

Reklama

Amerykańska Karta Praw, znana jako „Bill of Rights”, załamała się ostatecznie wskutek totalnego zadekretowania w USA polityki rasistowskiej. Brzmi to niewiarygodnie, ale fakty są druzgocące. W USA w ciągu ostatnich 30 lat pod pozorem różnych faz tzw. Affirmative Actions zadekretowano politykę opierającą się na kryteriach rasowych. Dzisiaj każdy Amerykanin zostaje przydzielony urzędowo do określonej „rasy” (Biali, Hispanics lub Latino, African Americans, Native Americans, Asian Americans plus inne pomniejsze), a czuwa nad tym U.S. Census. Z przynależności do danej grupy wynikają też określone konsekwencje. Z grubsza obecnie rasy mniejszościowe stanowią już większość w stosunku do białych. Ponieważ inną kategorią „mniejszościową” są kobiety, a do tego dochodzą jeszcze homoseksualiści – bardziej poprawnie na dzisiaj: LGBTQ – obecni także wśród białych, wniosek z tego, że jedyną prawnie dyskryminowaną mniejszością w USA są biali heteroseksualni mężczyźni, których jest zapewne ok. 10% całej populacji.

W całym tym rasistowsko-seksistowskim szaleństwie mówienie o jakichkolwiek prawach człowieka czy prawach obywatelskich jest absurdem. Choć propaganda lewicowych mediów wmawia, że owi biali mężczyźni heteroseksualni są rasistami, suprematystami i w ogóle całym złem Ameryki, to jest oczywiste, iż nie trzyma się to żadnej logiki.

Amerykańska demokracja opierała się też na wspomnianej równowadze podzielonych władz i uczciwych wyborach (o czym było wyżej). Oczywiście, od początku istnienia państwa tworzyły się i odrastały jak hydra oligarchiczne dynastie trzęsące republiką. Jednak cyklicznie mniej więcej co ćwierć wieku następowały przełom i przeczyszczenie elit. Historycznie dokonywali tego m.in.: Thomas Jefferson, Andrew Jackson, Abraham Lincoln, Theodore Roosevelt, w pewnym sensie Franklin D. Roosevelt, Ronald Reagan. Ale na przełomie XX i XXI wieku połączony wysiłek rodziny Bushów i Clintonów zbudował układ, którego nie był w stanie (może jak dotąd) skruszyć Donald Trump.

Zewnętrzny czar amerykańskiej demokracji upadł już dawno. Kiedyś kojarzyła się ona z krajem dobrobytu, wolnej gospodarki i poszanowania praw człowieka. Amerykanie wspierali rozwój różnych państw, budowali infrastrukturę, przemysł, dzielili się swoimi osiągnięciami, aby budować lokalny progres. Ale w ostatnich dziesięcioleciach jedyne, co eksportują Amerykanie, to promocja aborcji, dystrybucja prezerwatyw, a ostatnio – zmuszanie lokalnych społeczności do uznawania istnienia 76 płci. Trudno się dziwić, że lista przyjaciół Ameryki w świecie spadała z prędkością światła.

Taka Ameryka dla nikogo nie będzie wzorem do naśladowania ani tym bardziej autorytetem. Warunkiem powrotu USA do odgrywanej niegdyś roli jest mozolne odbudowanie podstaw demokratycznego ładu. Ale nie dokona tego marionetkowy prezydent, za którego plecami krajem trzęsie kartel Big Tech, w którego kieszeni siedzi dziś establishment nie tylko Partii Demokratycznej, ale także Partii Republikańskiej.

Grzegorz Górski
prawnik, amerykanista, rektor Kolegium Jagiellońskiego Toruńskiej Szkoły Wyższej

2021-01-20 10:46

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Gość z Omaha

Niedziela sosnowiecka 40/2012

[ TEMATY ]

kapłan

USA

Piotr Lorenc

Podczas peregrynacji w Dąbrowie Górniczej-Mydlicach

Podczas peregrynacji w Dąbrowie Górniczej-Mydlicach

Abp Elden Curtiss - emerytowany metropolita Omaha w stanie Nebraska w USA, był gościem bp. diecezji sosnowieckiej Grzegorza Kaszaka

Szacowny hierarcha przebywał w Polsce w dniach 14-20 września. Towarzyszyło mu 3 księży: ks. Charles Swanson - kapelan strażaków z Omaha, ks. Jeffrey Bayhi - proboszcz z Luizjany i ks. Antony Struckey - teolog specjalizujący się w nauczaniu Hansa Ursa von Baltazara, wykładowca z Ljubljany na Słowenii. Abp Elden Curtiss to długoletni znajomy bp. Grzegorza Kaszaka. Poznali się w Watykanie, gdzie wspólnie pracowali w papieskiej Radzie ds. Rodziny, której Arcybiskup był członkiem. Aktualnie jest duchowym opiekunem Instytutu Pawła VI w Omaha, którym kieruje twórca naprotechnologii dr Thomas Hilgers. O Polsce mówi, że to piękny kraj. Mimo 80 lat, znajduje się w znakomitej formie fizycznej. „Abp Curtiss koniecznie chciał odwiedzić Polskę - kraj bł. Jana Pawła II. W tym roku nadarzyła się ku temu okazja. I stąd ta wizyta, za którą mu jestem serdecznie wdzięczny” - powiedział bp Grzegorz Kaszak. Podczas tygodniowej wizyty abp Elden Curtiss złożył wizytę na Jasnej Górze, odwiedził Kraków, Wadowice, Kalwarię Zebrzydowską. Oddał hołd pomordowanym w obozie Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu. Odwiedził także wiele świątyni i ciekawych miejsc w naszej diecezji, m.in. Ojców, Ogrodzieniec, Sosnowiec czy Dąbrowę Górniczą. Uczestniczył także w peregrynacji obrazu Jezusa Miłosiernego i relikwii bł. Jana Pawła II w parafii pw. św. Maksymiliana Kolbego w Dąbrowie Górniczej-Mydlicach. „Jestem ogromnie zadowolony z pobytu w Polsce i z tego, że mogłem uczestniczyć w peregrynacji w diecezji sosnowieckiej. Kult Miłosierdzia Bożego jest bardzo ważny dla całego świata, a bł. Jan Paweł II był i jest jego najlepszym orędownikiem” - powiedział abp Curtiss. Archidiecezja Omaha obejmuje w całości stan Nebraska. Katedrą metropolitarną jest kościół św. Cecylii w Omaha. Pierwszymi misjonarzami, którzy przybyli do stanu Nebraska około 1838 r., byli księża Jezuici. Od czasu do czasu odwiedzali Indian i wielu z nich udało im się ochrzcić. Diecezja Omaha powstała 2 sierpnia 1885 r., obejmując stany Nebraska i Wyoming. 10 sierpnia 1945 r. została podniesiona do rangi archidiecezji. Abp Elden Francis Curtiss był w latach 1993-2009 ósmym z kolei ordynariuszem diecezji Omaha. Kilka zdań o charakterze metropolii. Omaha to największe miasto stanu Nebraska. Znajduje się w środkowej części Stanów Zjednoczonych, nad rzeką Missouri. Omaha została założona w roku 1854 przez osadników z Council Bluffs. Ponieważ miasto powstało na zachodnim brzegu rzeki, szybko uzyskało przydomek „Wrota Zachodu”. W XIX wieku położenie Omaha spowodowało, że stało się znaczącym węzłem transportowym dla hodowców bydła ze środkowego zachodu Stanów Zjednoczonych. Zgodnie z danymi z roku 2010 Omaha liczy ok. 408 tys. mieszkańców, czyli jest 40. miastem w USA pod względem liczby ludności. Co ciekawe, w promieniu 50 mil, czyli 80 km od centrum miasta mieszka 1,2 miliona osób.
CZYTAJ DALEJ

W Rzymie stanęła rzeźba wielkiego, dzikiego kota. To hołd dla papieża "LWA" Leona

2025-07-05 10:11

[ TEMATY ]

Rzym

Papież Leon XIV

lew

wielki kot

rzeźba z brązu

Vatican Media

Rzymski lew dla Leona XIV

Rzymski lew dla Leona XIV

Imponująca rzeźba z brązu, dzieło Davide Rivalty, została umieszczona w ogrodach Villa Magistrale Suwerennego Rucerskiego Zakonu Maltańskiego. Widoczna jest przez słynną „dziurkę od klucza” przy Placu Kawalerów Maltańskich w Rzymie, przez którą dziennie spoglądają rzesze turystów. To cichy hołd dla papieża Leona XIV.

Projekt został zrealizowany dzięki współpracy z Narodową Galerią Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej w Rzymie. Majestatyczny lew z brązu wznosi się w ogrodach Villa Magistrale Suwerennego Rycerskiego Zakonu Maltańskiego na Awentynie, w samym sercu Wiecznego Miasta, tworząc cichy dialog między sztuką, naturą i duchowością.
CZYTAJ DALEJ

Chrześcijanka w rządzie Syrii: różnorodność jako szansa

2025-07-05 17:23

[ TEMATY ]

szansa

chrześcijanka

różnorodność

rząd Syrii

PAP/EPA

Flaga syryjska

Flaga syryjska

Jedyna kobieta i jedyna chrześcijanka w syryjskim rządzie tymczasowym podkreśla różnicę między religijnością a radykalizmem. W rozmowie z niemieckim magazynem „Der Spiegel” Hind Kabawat powiedziała, że ufa rządowi kierowanemu przez islamistów, że kraj po wojnie poprowadzi on w dobrą przyszłość. 51-letnia polityk przyznała, że kocha swoją religię i chodzi do kościoła, „ale to nie znaczy, że nienawidzę wszystkich niechrześcijan”. Przeciwnie, chrześcijaństwo pomogło jej rozumieć i kochać inne religie.

Dotyczy to również innych religii. Prawdziwy muzułmanin musi kochać innych - ponieważ taka jest po prostu religia” - , powiedziała Kabawat. Jej zdaniem, aby odbudować kraj, ważne jest zachowanie umiarkowania. „Mamy wspólną wizję lepszej przyszłości, więc odłóżmy ideologię na bok. Przy stole negocjacyjnym bierzmy pod uwagę pozytywne strony naszych różnych przekonań i dajmy priorytet Syrii”, wyjaśniła Kabawat.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję