Kwitnące nieco później niż zazwyczaj kasztany są zwiastunem nie tylko coraz dłuższych i cieplejszych dni, ale także matur i trudnych decyzji do podjęcia.
Duszpasterstwo Młodzieży Archidiecezji Przemyskiej przygotowało projekt ewangelizacyjny mający na celu pomoc w rozeznaniu powołania dla tegorocznych maturzystów i wszystkich innych rozeznających w tym czasie swoje powołanie.
Różne drogi
Trudna do podjęcia decyzja nad wyborem drogi życiowej wiąże się z poznaniem, jakie możliwości ma przed sobą sam zainteresowany. Dlatego we wspomnianym projekcie organizatorzy zapewniają możliwie szeroką prezentację różnych dróg powołania. To nie tylko promocja zakonnej czy kapłańskiej drogi życia. Przede wszystkim to wezwanie, aby odkryć w sobie Boże wołanie, dać sobie chwilę na zastanowienie i refleksję oraz razem z Bogiem omówić tę kwestię na modlitwie. Projekt rozpoczęty 17 maja będzie trwał do 30 czerwca. W tym czasie w mediach społecznościowych Duszpasterstwa Młodzieży Archidiecezji Przemyskiej będzie można obejrzeć konferencje ze świadectwami osób, które już realizują swoje powołanie i są w nim szczęśliwe. Pierwsze, już dostępne filmy, to świadectwa osób żyjących w szczęśliwych małżeństwach i rodzinach. To powołanie wiąże się także z powołaniem do macierzyństwa i ojcostwa, które wymagają osobistego rozwoju, skupienia i modlitwy, na której Bóg przemienia człowieka.
W czasie trwania projektu w archikatedrze przemyskiej 19 diakonów przyjmie święcenia kapłańskie. Leżący krzyżem na katedralnej posadzce są wymownym znakiem dla wszystkich wokoło, że rozeznawanie powołania to trudne zadanie, wymagające wielu poświęceń, ale dające także wiele satysfakcji. W kolejnych dniach, ci młodzi kapłani z drżącymi rękami będą celebrować swoją pierwszą Eucharystię, dziękując Bogu i ludziom za wszystkie dobra, jakie otrzymali. Wszystkie znaki obecne zarówno w obrzędzie święceń, jak i podczas sprawowanych Prymicji mówią o doniosłości powołania, ale przede wszystkim o tym, że to Bóg sam powołuje i wybiera tych, których sam chce.
Bóg ma swój czas
Młodemu pokoleniu coraz trudniej zaraz po maturze podjąć jednoznaczną decyzję o wyborze powołania. Coraz częściej studia stają się czasem, podczas którego młodzież zostawia sobie czas na przemyślenia. Dlatego też coraz większe znaczenie mają ci, którzy potrafią ukazać piękno powołania, a zarazem porozmawiać z młodym człowiekiem i przekazać mu, z jakimi wyrzeczeniami poszczególny wybór się wiąże. Ważne jest jednak również, w jakim klimacie życia rodzinnego ta decyzja się kształtuje. Łatwiej ją podjąć w domu i środowisku, w którym szanuje się wybór młodego człowieka do pójścia za głosem Boga, a zarazem zostawia mu się wolność wyboru drogi życia. Szczegóły akcji: https://mlodziez.przemyska.pl/.
Adoracja kapłańska w sanktuarium w Mzykach, 18.12.2020
Biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej Andrzej Przybylski serdecznie zaprasza do modlitwy w sanktuarium św. Jana Marii Vianney’a w Mzykach za kapłanów i o nowe powołania kapłańskie.
Jak napisał na stronie archidiecezji częstochowskiej www.archiczest.pl, „na początku Wielkiego Postu ta modlitwa wydaje się wyjątkowo ważna dla nas, kapłanów, i dla naszej wielkopostnej posługi”.
Nie zawsze zdenerwowanie, złość czy furia są moralnie karygodne. Raczej nie lubimy być pod wpływem nieprzyjemnych emocji. Delektowanie się spokojem jest dalece bardziej miłe. Tęsknimy za błogostanem, który młodzi określają słowem: chillout.
Nie zawsze zdenerwowanie, złość czy furia są moralnie karygodne. Raczej nie lubimy być pod wpływem nieprzyjemnych emocji. Delektowanie się spokojem jest dalece bardziej miłe. Tęsknimy za błogostanem, który młodzi określają słowem: chillout. W czasach napiętych terminarzy czy nadużywania social mediów, które trzymają nas w napięciu, a potem pozostawiają w stanie zbliżonym do stuporu lub depresji, to normalne. Bardzo potrzebujemy „świętego spokoju”. Nie zawsze jednak jest on ideałem ewangelicznym. Jeśli chcę zachować dobrostan, nie mogę odwracać głowy od ludzkiej krzywdy, która dzieje się na moich oczach. Nie wolno mi nie reagować, nawet wzburzeniem, gdy trzeba kogoś ostrzec przed niebezpieczeństwem, obronić przed agresorem czy zaangażować się w schwytanie złoczyńcy. Nie mogę wtedy powiedzieć: „to nie moja sprawa”, „od tego są inni”albo „co mnie to obchodzi”. To tchórzostwo. Tak rozumiany „święty spokój” jest nieprawością albo tolerancją zła. Jak mógłbym przymykać oko, gdyby ktoś popychał bliźniego na drogę upadku. Czy jest godziwe nieodezwanie się przy stole – dla zachowania pozytywnych wibracji – kiedy trzeba bronić ludzkiej i Bożej prawdy? Czy milczenie w sytuacji kpiny z dobra, altruizmu czy świętości jest godne chrześcijanina? Czy kumplowskie poklepywanie po ramieniu w imię „przyjaźni”, kiedy trzeba koledze zwrócić uwagę, upomnieć go lub nawet nim wstrząsnąć, uznamy za cnotę? Nawet kłótnia może być święta! Wszak istnieje święte wzburzenie. Jan Paweł II krzyczał do nas wniebogłosy, upominając się o świętość małżeństwa i rodziny oraz o ewangeliczne wychowanie potomstwa. Współczesna tresura, nakazująca tolerancję wszystkiego, wymaga sprzeciwu, czasem nawet konieczności narażenia się grupom uważającym się za wyrocznię. Jezus powiedział: „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię (Łk 12, 49). To też Ewangelia. Myślę, że zdrowej niezgody na niecne postępki, zwłaszcza te wykonywane pod płaszczykiem „zbożnych” czynności czy „szczytnych celów”, uczy nas dzisiaj Mistrz z Nazaretu. Primum: zauważyć ten proces czający się we mnie. Secundum: być krytycznym wobec świata. W dzisiejszej Ewangelii Zbawiciel jest naprawdę zdenerwowany, widząc, co zrobiono z domem Jego Ojca. Nie używa gładkich słów i dyplomatycznych gestów. Zagrożona jest bowiem wielka wartość. Najważniejsza świątynia świata miała za cel ukazanie Oblicza Boga prawdziwego i przygotowanie do objawiania jeszcze wspanialszej świątyni, dosłownej obecności Boga wśród ludzi – Syna Bożego. Na skutek ludzkich kalkulacji stała się ona niemal jaskinią zbójców, po łacinie: spelunca latronum. Dlatego reakcja Syna Bożego musiała być aż tak radykalna. Jezusowy gest mówi: w tym miejscu absolutnie nie o to chodzi! „Świątynia to miejsce składania ofiar miłych Bogu. Pan Jezus złożył swojemu Przedwiecznemu Ojcu ofiarę miłości z samego siebie. Ta Jego miłość, w której wytrwał nawet w godzinie największej udręki, ogarnia nas wszystkich, poprzez kolejne pokolenia i każdego poszczególnie, kto się do Niego przybliża” (o. Jacek Salij). O to chodzi w autentycznym kulcie świątynnym.
Prezydent Palestyny Mahmud Abbas zapowiedział renowację Groty Narodzenia w Betlejem - miejsca, w którym na świat przyszedł Jezus Chrystus. Znajdująca się pod prawosławną bazyliką Narodzenia grota nie przeszła poważniejszych prac restauracyjnych od ponad sześciu stuleci.
Prace powierzone lokalnym rzemieślnikom i robotnikom staną się cennym wsparciem dla rodzin z Betlejem, poważnie poszkodowanym z powodu kryzysu turystyki religijnej, wynikającego z napiętej sytuacji w Ziemi Świętej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
