Reklama

Święci i błogosławieni

Święta od Czarnego Krucyfiksu

„Czyń, co widzisz!” – te słowa miała usłyszeć królowa Jadwiga od Chrystusa z wawelskiego krzyża. Czarny Krucyfiks w katedrze wawelskiej był stałym obiektem jej modlitwy.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Przy tym Czarnym Krucyfiksie, do którego pielgrzymują krakowianie co roku w Wielki Piątek, nauczyłaś się, Jadwigo Królowo, dawać życie za braci. Twoja głęboka mądrość i szeroka aktywność płynęły z kontemplacji – z osobistej więzi z Ukrzyżowanym” – powiedział św. Jan Paweł II w Krakowie 8 czerwca 1997 r., podczas kanonizacji bł. Jadwigi.

Jadwiga była córką króla Węgier i Polski – Ludwika Andegaweńskiego i Elżbiety – księżniczki bośniackiej. W wieku 10 lat została koronowana na króla Polski – 16 października 1384 r. Możliwość unii Polski z Litwą była możliwa dzięki małżeństwu Jadwigi z Władysławem Jagiełłą, wielkim księciem Litwy. Ceremonia zaślubin odbyła się w katedrze królewskiej 18 lutego 1386 r. Serca poddanych Jadwiga pozyskała sobie jednak przede wszystkim niezwykłą dobrocią. Do najpilniejszych jej trosk należało odnowienie Akademii Krakowskiej. Jako król Jadwiga rządziła Polską sama przez 2 lata (1384-86), natomiast razem z Jagiełłą – przez 13 lat (1386-99).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Umiłowanie modlitwy, kontemplacja Oblicza i Krzyża Chrystusa, miłosierdzie i duch służby – to główne wymiary duchowości św. Jadwigi Królowej. Łączyła ona modlitwę i działanie. Istotnym rysem jej duchowości są miłosierdzie, miłość bliźniego i duch służby.

Piękne świadectwo o takiej królowej zostawił ks. Jan Długosz w Rocznikach Królestwa Polskiego: „Ona przez Wielki Post i Adwent poskramiała ciało swe włosiennicą i nadzwyczajnymi umartwieniami. (...) Nie było w niej lekkomyślności, nie było gniewu, nie można było stwierdzić w niej pychy, zazdrości lub zawziętości. Odznaczała się głęboką pobożnością i niezmierną miłością Boga; odrzuciwszy od siebie wszelką pychę światowej nieprawości, duszę i myśl zwracała jedynie ku modlitwie i czytaniu ksiąg pobożnych, mianowicie Starego i Nowego Testamentu, homilii czterech doktorów, żywotów Ojców, kazań, żywotów świętych, rozważań i kazań błogosławionego Bernarda, św. Ambrożego, objawień św. Brygidy i innych przetłumaczonych z łaciny na polski”.

Św. Jadwiga, królowa
ur. prawdopodobnie 18 lutego 1374 r., zm. 17 lipca 1399 r.

2021-06-01 09:28

Oceń: +33 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ze św. Jadwigą na sztandarze

Niedziela rzeszowska 27/2022, str. VII

[ TEMATY ]

szkoła

św. Jadwiga

sztandar

Katarzyna Piotrowska

Uroczysty moment przekazania sztandaru uczniom

Uroczysty moment przekazania sztandaru uczniom

Dzień patronki w Szkole Podstawowej w Wólce Podleśnej jest zawsze wyjątkowym świętem.

W tym roku święto patronki – świętej Królowej Jadwigi – było połączone z poświęceniem sztandaru i przekazaniem go przez Radę Rodziców szkolnej społeczności. Uroczystość, która odbyła się 8 czerwca zaszczycili: wójt gminy Trzebownisko Lesław Kuźniar, zastępca wójta Sławomir Porada, przewodnicząca Rady Gminy Bernadetta Świątek, starszy wizytator Podkarpackiego Kuratorium Oświaty Magdalena Ćwikła, dyrektorzy i wicedyrektorzy szkół z terenu gminy Trzebownisko, przedstawiciele organizacji działających na terenie wsi oraz sołtys Wólki Podleśnej Józef Lech.
CZYTAJ DALEJ

Niezwykła przyjaciółka Ojca Pio

2025-09-22 19:37

[ TEMATY ]

św. Ojciec Pio

Grafika Studio Serafin

Pragnienie śmierci znalazło poczesne miejsce w duchowości Ojca Pio. Nie było ono wyrazem ucieczki od cierpienia czy rozpaczy, lecz dojrzałą tęsknotą za pełnym zjednoczeniem z Bogiem. Myśl o jej bliskim nadejściu nie tylko Stygmatyka nie przerażała, lecz przeciwnie, nieodparcie pociągała...

Śmierć w rozumieniu Ojca Pio nie była końcem życia, ale przejściem do pełnej komunii z umiłowanym Bogiem. Wyznał, że pod wpływem działania Jego łaski stała się dla niego „szczytem szczęścia” i jego „przyjaciółką”. Takie jej pojmowanie ukazuje głęboki związek zakonnika ze św. Franciszkiem z Asyżu, który w swej „Pieśni słonecznej” nazwał ją „siostrą”.
CZYTAJ DALEJ

Kup książkę: „To ja, Andrzej Duda”

2025-09-22 12:49

[ TEMATY ]

Andrzej Duda

red

Książka podsumowująca jedną z najważniejszych prezydentur w dziejach III RP.

W publikacji „To ja, Andrzej Duda” były prezydent ujawnia kulisy decyzji i wydarzeń, które zaważyły na losach Polski i Europy. Bez upiększeń i cenzury pisze o tym, co przez dziesięć lat piastowania najważniejszego urzędu państwowego go spotkało i jakimi kryteriami kierował się przy prezydenckich wyborach. To lektura, która przybliża nam jedną z najbardziej udanych i przełomowych prezydentur, a zarazem zapis ważnych momentów historii najnowszej naszego państwa i Europy.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję