Uroczystości jubileuszowe rozpoczęły się Mszą św. w kościele parafialnym. Mszy św. przewodniczył i słowo Boże wygłosił moderator diecezjalny Domowego Kościoła, ks. Andrzej Niemiec. Obecna była również para diecezjalna, Ula i Zbyszek Broszkowie, jak również przedstawiciele Domowego Kościoła z rejonu Sanok, którzy swoją formację rozpoczynali przed laty także w Lesku.

Znak Opatrzności

Wszystko zaczęło się wiosną 1981 r. Ówczesny proboszcz parafii Lesko, ks. Kazimierz Nawrocki dowiedział się od jednego ze swoich wikarych, który jako kleryk był na rekolekcjach w Krościenku, że w Polsce istnieje Ruch Światło-Życie. Ruch w którym formuje się młodzież, a także małżeństwa. Ksiądz Kazimierz otwarty na wszystko, co mogłoby ubogacić i ożywić parafię, zachęcił cztery małżeństwa, i na wakacje posłał do Krościenka. Wśród nich byli Stasiu i Marysia Lelkowie, Basia i Stasiu Salomonowie i Jadzia i Władziu Kisielowie. Moderatorem Oazy Wielkiej był sam ks. Franciszek Blachnicki, a moderatorką Oazy w Krościenku była s. Jadwiga Skudro. Uczestnicy codziennie podczas Eucharystii słuchali homilii ks. Blachnickiego. Rodziny uczestniczące w Oazie doznały głębokiego nawrócenia. Podczas rozesłania otrzymały z rąk ojca moderatora księgę Pisma Świętego, a pod wpływem słów ks. Franciszka zapragnęły tworzyć wspólnoty rodzin w parafii.

Po powrocie ksiądz proboszcz zorganizował spotkanie z parafianami, na którym z entuzjazmem dzielono się przeżyciami z Oazy i zapoznano z Ruchem Światło-Życie. Zaproszono też chętne małżeństwa na kolejne spotkanie, które zaowocowało utworzeniem dwóch kręgów Domowego Kościoła w parafii Lesko. Podczas spotkań formacyjnych korzystano z podręczników przywiezionych z Krościenka.

Wiosną 1982 r. ówczesny diecezjalny moderator Ruchu Światło-Życie, ks. Stanisław Czenczek zachęcił księdza proboszcza do zorganizowania w Lesku trzech turnusów oaz wakacyjnych dla rodzin. Mimo że był to okres stanu wojennego, na zaproszenie księdza moderatora w każdym z turnusów wzięło udział wiele małżeństw z całej Polski. Uczestnicy oaz mieszkali u rodzin w Lesku. Za udostępnienie mieszkania nikt nie żądał zapłaty. Także obsługa kuchni pracowała za „Bóg zapłać”. Jednak taka organizacja nie zapewniała rodzinom z Leska właściwej formacji. Potrzebowali oni wyjazdu poza swoje miejsce zamieszkania. W związku z tym pod koniec lat osiemdziesiątych organizację rekolekcji przejął Dom Rekolekcyjny w Iwoniczu i inne domy, które istniały na terenie diecezji.

Ogromna potrzeba ewangelizacji

W ciągu tego czasu w parafii Lesko powstało siedem kręgów rodzin. Z czasem, z różnych przyczyn ich liczba zmniejszyła się, ale po kolejnych rekolekcjach ewangelizacyjnych systematycznie wzrastała. Od 1996 r. zaczęły powstawać kręgi w okolicach Leska. W historię Domowego Kościoła rejonu Lesko wpisane zostały kręgi z Tarnawy, Ustrzyk Dolnych, Olszanicy, Poraża, Baligrodu i Czarnej. Kolejne odpowiedzialne pary rejonowe troszczyły się o formację ich uczestników. Były to przede wszystkim comiesięczne spotkania kręgów, dni wspólnoty, rekolekcje ewangelizacyjne, rekolekcje tematyczne, oazy modlitwy, spotkania dla animatorów i oazy wakacyjne i zimowe organizowane w Lesku, Czarnej k. Ustrzyk Dolnych i Tarnawie. Wśród prowadzących te spotkania byli kapłani i osoby odpowiedzialne za Ruch Światło-Życie w Polsce, m.in.: ks. Jan Mikulski, ks. Roman Litwińczuk, s. Jadwiga Skudro, Ela Kozyra i Grażyna Miąsik, Anna i Jacek Nowakowie, Ela Ogrodnik oraz kapłani naszej diecezji oddani Ruchowi – ks. Stanisław Czenczek, ks. January Horwath, ks. Stanisław Kozioł, Ks. Jan Koc, ks. Roman Wawro, ks. Zbigniew Suchy, ks. Michał Błaszkiewicz, ks. Piotr Kandefer, ks. Leszek Nawracaj, ks. Daniel Trojnar, ks. Janusz Krygowski, ks. Jan Łojek oraz ks. Jacek Żygała.

Opiekę nad Domowym Kościołem sprawowali i wciąż sprawują księża proboszczowie. Każde małżeństwo na miarę swoich możliwości dba o swój wzrost poprzez podjętą formację. W związku z tym podejmują one różne posługi, nie tylko w rejonie. Są zaangażowani w prowadzenie rekolekcji w diecezji, kraju i na Ukrainie. Prowadzą oazy wakacyjne i zimowe, i podejmują posługę jako animatorzy, „pilotują” nowe kręgi, prowadzą spotkania formacyjne i włączają się w życie swoich parafii. Jednym z owoców przynależności do Domowego Kościoła jest Krucjata Wyzwolenia Człowieka i świadectwo życia w trzeźwości, jak również kolejne pokolenia dzieci podejmujące formację w Domowym Kościele.

Dziękujemy Panu Bogu za dar Ruchu Światło-Życie i jego gałąź, jaką jest Domowy Kościół, za ks. Franciszka Blachnickiego, za kapłanów kontynuujących to dzieło, za wszelkie dobro, którego doświadczono w ciągu tych 40 lat. Pragnieniem wszystkich jest, aby jak najwięcej młodych małżeństw, ale i małżeństw, które już są doświadczone, mogło w Domowym Kościele znaleźć formację, gościnny dom i możliwość wzrostu. Sługo Boży ks. Franciszku Blachnicki – wstawiaj się za nami!