Reklama

Niedziela w Warszawie

Wspólnota, której warto dać szansę

Młodzież potrzebuje przestrzeni do dorastania, zarówno w kontekście wiary, osobowości, umiejętności i relacji z innymi. Takim miejscem jest Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży. Swoje świadectwo Czytelnikom Niedzieli przedstawia Karol Trojanowski.

Niedziela warszawska 47/2021, str. V

[ TEMATY ]

świadectwo

KSM

Archiwum KSM

Wakacyjny wyjazd w góry „Taternicy Kamfala”

Wakacyjny wyjazd w góry „Taternicy Kamfala”

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Trzy lata temu Bóg powiedział mi „sprawdzam”. Sprawdzał, czy jestem gotów rozwinąć swoją wiarę, pójść za Nim w nieznane, a więc wyjść poza bezpieczny schemat życia niedzielnego katolika, choć wcześniej jeszcze nawet obecność w kościele w niedzielę też nie była dla mnie taka oczywista. Dziś natomiast jestem w Zarządzie Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Archidiecezji Warszawskiej – wspólnoty, która wychodzi do młodzieży z atrakcyjną ofertą, dając przestrzeń na rozwój duchowy, intelektualny i społeczny.

Moja droga z Bogiem

Od urodzenia mieszkam w Warszawie i być może to miało wpływ na moją – co najwyżej – umiarkowaną wiarę. W końcu w stolicy Kościół, czy sam Bóg, nie odgrywają tak ważnej roli, jak w miasteczkach czy wsiach. W moim życiu też nie było to coś specjalnie istotnego aż do czasów liceum. Wtedy starszy brat zachęcił mnie do pójścia na weekendowe rekolekcje ewangelizacyjne „Thalitha Kum”. Przyznam, że był to jeden z lepszych weekendów, jaki pamiętam. Przy okazji dostałem kontakt do pewnego księdza, który szukał młodych ludzi, mogących powiedzieć świadectwo licealistom przygotowującym się do bierzmowania w Grójcu. Tak odbyłem pierwszą własną podróż z Bogiem, niesiony jeszcze falą porekolekcyjnego entuzjazmu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Z czasem to odczucie osłabło, a ja ponownie zepchnąłem wiarę na dalszy plan, zrezygnowałem z poświęcania czasu Bogu, ograniczając się jedynie do niedzielnych Mszy św. Bóg jednak ze mnie nie zrezygnował i kiedy poprosiłem Go o pomoc w zdaniu egzaminu poprawkowego na studiach – naprawdę był trudny – powiedziałem Mu, że jeśli mi pomoże, to zrobię, co będzie ode mnie chciał. Może naiwnie, może głupio. Ale gdy wyszedłem po egzaminie (z myślą, że poszło całkiem dobrze), otrzymałem wiadomość od tego samego księdza, który wcześniej prosił mnie o świadectwo w Grójcu. Teraz okazało się, że jest w Warszawie, i szuka animatorów do kursu bierzmowania. Przypadek? Sam uwarunkowałem pójście za Bogiem Jego pomocą na egzaminie, więc On powiedział: ok, sprawdzam. I poszedłem za Nim. Zostałem animatorem grupy bierzmantów, początkowo na rok, potem na kolejny i jeszcze jeden.

Wspomnianym wcześniej duszpasterzem był ks. Kamil Falkowski, któremu rok temu powierzona została opieka nad rozwojem Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży w archidiecezji. Zadanie niełatwe, bo w Warszawie KSM istniał formalnie, ale w praktyce nie działał od lat. I cóż, zostałem jeszcze raz poproszony o pomoc, tym razem jednak o rzecz dużo większą niż animator grupy. Mimo swoich wątpliwości uznałem, że może to jest właśnie droga, którą przygotował dla mnie Bóg. Dlatego zgodziłem się dołączyć do Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Archidiecezji Warszawskiej.

Kim jesteśmy?

Początki KSM sięgają jeszcze lat 30. XX wieku. Dlatego też – na pierwszy rzut oka – głoszone przez naszą wspólnotę hasła mogą wydawać się nieprzystające do dzisiejszych realiów: „Całym życiem wiernie służyć Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie”. Można zapytać, co wspólnota katolicka ma wspólnego z Ojczyzną? Po co ten patriotyzm? Otóż jako katolicy, ale i członkowie KSM, szczególnie powinniśmy zwracać uwagę na bycie dobrymi ludźmi, w ten sposób tworząc lepszą rzeczywistość, pozytywnie wpływać na otoczenie. Patriotyzm nie kończy się tylko na obronie granic, głoszeniu wzniosłych haseł, ale realizuje się w codzienności; w dobrych uczynkach, w odpowiedzialności, w przyjaźni i zaufaniu. Tak rozumiany patriotyzm chcemy promować w warszawskim KSM.

Reklama

Takie postępowanie wymaga energii, nieustannej pracy nad sobą i wielu wyrzeczeń. Najłatwiej jest spełnić te warunki osobom młodym – i do takich też kierowana jest oferta KSM. Formalnie do stowarzyszenia należeć mogą osoby w wieku 16-30 lat, ale staż kandydacki rozpocząć można już od 14. roku życia. Kandydat poznaje charakterystykę wspólnoty, formuje się na spotkaniach oddziałów KSM razem z pełnoprawnymi członkami stowarzyszenia. Dopiero wtedy, gdy ma odpowiednie podstawy, może przystąpić do Przyrzeczenia i formalnie wstąpić do KSM. Zyskuje dzięki temu realny wpływ na funkcjonowanie stowarzyszenia, chociażby przez udział w wyborach wewnętrznych, w których wybierane są osoby odpowiedzialne za poszczególne oddziały parafialne, zarząd na poziomie diecezji oraz ogólnopolskie władze.

Może wydawać się, że taka formalizacja we wspólnocie młodzieżowej jest niepotrzebna. Jednak zhierarchizowana struktura KSM ma swoje powody. Po pierwsze, zarówno KSM ogólnopolski, jak i KSM w poszczególnych diecezjach, mają osobowość prawną. Dlatego potrzebny jest Zarząd w każdej diecezji i Prezydium Krajowej Rady, aby zgodnie z prawem można było podjąć tak prozaiczne kroki, jak założenie konta bankowego. Po drugie, wybór na dane stanowisko wiąże się z odpowiedzialnością, konkretną przestrzenią wymagającą pracy i zaangażowania – dotyczy to także, a być może przede wszystkim, poszczególnych oddziałów parafialnych, które stanowią podstawę działania i organizacji KSM.

Pełnoprawni członkowie KSM posiadają legitymację i przypinkę do ubrania – miniaturowe godło stowarzyszenia. W legitymacji wpisane są: oddział i diecezja, do której przynależy dana osoba, a także sprawowane przez nią funkcje. Znajduje się w niej także informacja o odbytych szkoleniach – KSM to organizacja, która promuje rozwój osobisty swoich członków. Szkolenia dotyczą zarówno pełnionych w stowarzyszeniu funkcji (np. prezes, skarbnik, sekretarz), jak również tematów luźniej związanych z KSM, a mogącym przydać się także poza stowarzyszeniem: warsztaty medialne, fundraisingowe czy dotyczące budowy zespołu i zarządzania nim.

Formacja i zabawa

Reklama

Opisując wspólnotę, nie sposób pominąć codziennego jej funkcjonowania. Oddziały parafialne mają spotkania raz w tygodniu, spędzając czas na różnych aktywnościach: prócz formacji duchowej (opartej na własnych materiałach Czas na Gotów) i rozważania Słowa Bożego, na spotkaniach jest przestrzeń także do integracji, zabaw, rozmów na tematy proponowane przez młodzież.

Przynależność do KSM wykracza jednak poza cotygodniową obecność na spotkaniu. Organizowane są wspólne wyjazdy (np. wakacje w górach „Taternicy Kamfala”, rekolekcje „Weekend od Boga”), które łączą odpoczynek, integrację i modlitwę.

Młodzież potrzebuje przestrzeni do dorastania, zarówno w kontekście wiary, osobowości, umiejętności i relacji z innymi. KSM jest miejscem, które pozwala na taki rozwój. Jak zostało wspomniane wcześniej, w archidiecezji warszawskiej KSM jest reaktywowany po kilku latach słabszej aktywności. Znaleźć nas można na Facebooku i Instagramie, a także skontaktować się e-mailowo (warszawa@ksm.org.pl). Przyjść może do nas każdy, kto szuka wspólnej drogi z Bogiem. Wiem z własnego doświadczenia, że niekiedy mimo wątpliwości, warto chociaż spróbować.

2021-11-16 11:34

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Świadectwo: moja Matka Jasnogórska tak mnie uzdrowiła

[ TEMATY ]

świadectwo

uzdrowienie

Karol Porwich/Niedziela

To Ona, moja Matka Jasnogórska, tak mnie uzdrowiła. Jestem Jej niewolnikiem, zdaję się zupełnie na Jej wolę i decyzję.

Przeszłość pana Edwarda z Olkusza pełna jest ran, blizn i zrostów, podobnie też wygląda jego ciało. Podczas wojny walczył w partyzantce, był w Armii Krajowej. Złapany przez gestapo doświadczył ciężkich tortur. Uraz głowy, uszkodzenie tętnicy podstawy czaszki to pamiątki po spotkaniu z Niemcami. Bili, ale nie zabili. Ubowcy to dopiero potrafili bić! To po ubeckich katorgach zostały mu kolejne pamiątki, jak torbiel na nerce, zrosty i guzy na całym ciele po biciu i kopaniu. Nie, tego wspominać nie będzie. Już nie boli, już im to wszystko wybaczył.
CZYTAJ DALEJ

Papież do ministrantów: brak kapłanów jest wielkim nieszczęściem

2025-08-25 13:19

[ TEMATY ]

Francja

ministranci

Papież Leon XIV

brak kapłanów

wielkie nieszczęście

Vatican Media

Papież Leon XIV spotkał się z ministrantami z Francji

Papież Leon XIV spotkał się z ministrantami z Francji

Brak kapłanów we Francji, na świecie jest wielkim nieszczęściem! Nieszczęściem dla Kościoła! - Powiedział Leon XIV do uczestników Krajowej Pielgrzymki Ministrantów z Francji. Dodał, aby sami odkrywali piękno, radość i konieczność takiego powołania, oraz by wyryli w swych sercach słowa św. Piotra: „I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni”. „Nigdy nie zapominajcie o tych słowach, drodzy przyjaciele, wyryjcie je w sercu; i postawcie Jezusa w centrum waszego życia” - wezwał Leon XIV francuskich ministrantów, którzy wraz ze swoimi opiekunami, kapłanami przybyli na pielgrzymkę w Roku jubileuszu do Rzymu.

Mówiąc te słowa Papież nawiązał do cnoty nadziei, która jest tematem przeżywanego obecnie Roku Jubileuszowego. Może sami dostrzegacie, jak bardzo jej potrzebujemy. Słyszycie zapewne, że świat jest w trudnej sytuacji, staje wobec coraz poważniejszych i niepokojących wyzwań. Może i wy sami, albo wasi bliscy, doświadczacie cierpienia, choroby czy niepełnosprawności, porażki, utraty kogoś ukochanego; a w obliczu próby wasze serce pogrąża się w smutku i lęku. Kto przyjdzie nam z pomocą? Kto się nad nami ulituje? Kto nas ocali?... i to nie tylko od cierpień, ograniczeń czy grzechów, lecz także od samej śmierci? Podziel się cytatem - pytał Ojciec Święty. I dodał:
CZYTAJ DALEJ

Czy Norwegia jest nadal krajem chrześcijańskim? Nowy biskup Oslo: I tak, i nie

2025-08-26 13:19

[ TEMATY ]

Norwegia

kraj chrześcijański

nowy biskup Oslo

Adobe Stock

Przykład architektury sakralnej w Norwegii

Przykład architektury sakralnej w Norwegii

Nowy biskup katolicki Oslo, Fredrik Hansen w rozmowie z austriacką agencją katolicką Kathpress opowiedział o sytuacji niewielkiej mniejszości katolickiej w Norwegii. Podobnie jak wszędzie w Skandynawii, katolicy w norweskiej diecezji Oslo stanowią niewielką mniejszość. Wśród około 4,2 mln mieszkańców tego obszaru żyje 160 tys. osób zarejestrowanych jako katolicy. W rzeczywistości jednak liczba ta jest znacznie wyższa, wyjaśnił hierarcha. Podkreślił, że jego diecezja charakteryzuje się dużą różnorodnością narodowości i tradycji. Stwarza to również wielką szansę dla Kościoła, powiedział bp Hansen.

W funkcji ordynariusza Oslo Hansen zastąpił w połowie lipca biskupa Markusa Eidsviga. Bp Eidsvig - rodowity Norweg, od 1995 roku członek kanonii augustianów w Klosterneuburgu koło Wiednia - kierował tą diecezją od 2005 roku. Musiał zrezygnować z tej funkcji ze względu na stan zdrowia. W listopadzie 2024 roku papież Franciszek mianował biskupem koadiutorem profesora i byłego dyplomatę watykańskiego ks. Hansena, który otrzymał sakrę biskupią w styczniu 2025 roku z rąk sekretarza stanu Stolicy Apostolskiej kard. Pietro Parolina. Bp Eidsvig ponownie zamieszka w opactwie Klosterneuburg wśród swoich współbraci.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję