Reklama

Polska

Śląska perła w koronie

To jedna z najmniejszych diecezji w Polsce, ale silna wiarą.

Niedziela Ogólnopolska 49/2021, str. 26-27

[ TEMATY ]

Gliwice

Adobe.Stock

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Diecezja gliwicka erygowana została bullą Totus Tuus Poloniae populus z 25 marca 1992 r., w której papież Jan Paweł II ustanowił nowe struktury administracji kościelnej w Polsce. Jej terytorium wydzielono z dwóch starszych diecezji – z północnej części diecezji katowickiej i z południowo-wschodniej części diecezji opolskiej. Miasto Gliwice ustanowiono stolicą diecezji, a konsekrowany 16 maja 1900 r. kościół parafialny Świętych Apostołów Piotra i Pawła został podniesiony do godności kościoła katedralnego. Diecezje gliwicka, opolska i katowicka utworzyły nową prowincję kościelną – metropolię górnośląską.

Patroni diecezji

Głównymi patronami diecezji gliwickiej są święci apostołowie Piotr i Paweł. Inni patroni to: Najświętsza Maryja Panna, czczona jako Matka Sprawiedliwości i Miłości Społecznej (Piekarska), oraz św. Anna, matka Maryi – czczona w sanktuarium znajdującym się w obrębie diecezji opolskiej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Pasterze Kościoła gliwickiego

Pierwszym ordynariuszem diecezji gliwickiej został bp Jan Wieczorek, który w latach 1981-92 pełnił urząd biskupa pomocniczego w diecezji opolskiej. Biskupem pomocniczym został bp Gerard Kusz, który w latach 1985-92 także był biskupem pomocniczym diecezji opolskiej. Po przejściu w 2011 r. na emeryturę bp. Jana Wieczorka nowym biskupem gliwickim został mianowany bp Jan Kopiec, dotychczasowy biskup pomocniczy diecezji opolskiej.

Terytorium w liczbach

Centrum pastoralnym i administracyjnym diecezji gliwickiej jest kuria diecezjalna, która od 2 stycznia 1995 r. ma swoją siedzibę w Gliwicach przy ul. Łużyckiej 1. Terytorium diecezji gliwickiej obejmuje obszar 2 250 km2 (z czego 60,6% należało do diecezji opolskiej, a 39,4% – do diecezji katowickiej). Terytorialnie diecezja gliwicka należy do najmniejszych w Polsce – pod względem wielkości powierzchni znajduje się na przedostatnim miejscu (po diecezji sosnowieckiej).

Kościół nie tylko materialny

Diecezję gliwicką zamieszkuje ponad 658 tys. osób, z których blisko 590 tys. jest katolikami, co pod względem liczebności katolików kwalifikuje ją do diecezji o średnio dużej gęstości zaludnienia. W dniu erygowania nowo utworzona diecezja gliwicka liczyła 18 dekanatów, w których funkcjonowało 145 parafii. Obecnie mamy 16 dekanatów, do których należy 156 parafii. Obok kościołów parafialnych na terenie diecezji znajduje się jeszcze: 21 kościołów filialnych, w których regularnie odprawiane są Msze św., 12 kościołów pomocniczych i cmentarnych oraz 1 kościół rektorski, a także 56 kaplic publicznych i półpublicznych. W obrębie diecezji znajdują się 23 domy zakonne męskie, w tym 17 przy kościołach parafialnych, oraz 38 domów zakonnych żeńskich 17 różnych zgromadzeń.

Reklama

Do diecezji gliwickiej inkardynowanych jest 375 kapłanów, w tym 30 emerytów i 7 rencistów. W męskich domach zakonnych rezyduje i pracuje 156 zakonników, w tym 24 braci. Na terenie diecezji mamy grupę 550 nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. W seminarium duchownym, afiliowanym do Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, studiuje obecnie 18 alumnów.

Wizytówka Caritas

Dzięki inicjatywie i przy ogromnym zaangażowaniu nieżyjącego już przewodniczącego Komisji Charytatywnej Konferencji Episkopatu Polski bp. Czesława Domina w latach 1990-94 powstał na ziemi lublinieckiej – w Rusinowicach Ośrodek Rehabilitacyjno-Edukacyjny dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej pw. św. Rafała Archanioła. Ośrodek, który jest własnością Caritas Diecezji Gliwickiej, rozpoczął działalność w kwietniu 1994 r.

Diecezjalne sanktuaria

Na terenie diecezji znajdują się trzy sanktuaria maryjne erygowane przez biskupa gliwickiego. Są to: sanktuarium Matki Bożej Pokornej (Rudzkiej) w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Rudach, sanktuarium Matki Bożej Lubeckiej w kościele parafialnym Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lubecku oraz sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w kościele parafialnym Podwyższenia Krzyża Świętego w Gliwicach.

Reklama

Ważne wydarzenia

Wielkim dniem dla diecezji gliwickiej, a także dla całej metropolii górnośląskiej był pobyt 17 czerwca 1999 r. w Gliwicach Ojca Świętego Jana Pawła II w ramach wizyty apostolskiej w Polsce.

We wrześniu 2001 r. przy parafii katedralnej rozpoczęto budowę Diecezjalnego Centrum Duszpasterskiego im. Jana Pawła II jako wotum wdzięczności za tę wizytę Ojca Świętego.

25 marca 2017 r., w 25. rocznicę utworzenia diecezji gliwickiej, został zainaugurowany I Synod Diecezji Gliwickiej. Obrady zakończyły się 4 listopada 2018 r. podpisaniem dekretu zatwierdzającego postanowienia synodalne. Owocem ponad 1,5-rocznych obrad był dokument końcowy Pierwszy Synod Diecezji Gliwickiej (2017-2018). Statuty i aneksy.

2021-11-30 08:34

Ocena: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

O relacjach

Niedziela Plus 23/2022, str. VII

[ TEMATY ]

Gliwice

Apostolat Integralnej Formacji Chrześcijańskiej

„Sztuka porozumiewania się. Jak zarządzać konfliktem i rozwijać komunikację” – to tytuł warsztatu, na który 25 czerwca zaprasza Apostolat Integralnej Formacji Chrześcijańskiej.

Celem spotkania, które potrwa od godz. 9 do 16.30, jest poznanie mechanizmów efektywnej komunikacji interpersonalnej. Odkrycie tego, co może nam utrudniać spotkanie i budowanie głębokich więzi z drugim człowiekiem, ze sobą i z Bogiem. Uczestniczący będą mogli zapoznać się z modelem konstruktywnego reagowania, aktywnym słuchaniem oraz wpływem współczesnych środków przekazu na jakość relacji międzyludzkich. Ważnym tematem będzie kwestia konfliktów międzyludzkich i sposobów ich rozwiązywania.

CZYTAJ DALEJ

Św. Agnieszko z Montepulciano! Czy Ty rzeczywiście jesteś taka doskonała?

Niedziela Ogólnopolska 16/2006, str. 20

wikipedia.org

Proszę o inny zestaw pytań! OK, żartowałam! Odpowiem na to pytanie, choć przyznaję, że się go nie spodziewałam. Wiesz... Gdyby tak patrzeć na mnie tylko przez pryzmat znaczenia mojego imienia, to z pewnością odpowiedziałabym twierdząco. Wszak imię to wywodzi się z greckiego przymiotnika hagné, który znaczy „czysta”, „nieskalana”, „doskonała”, „święta”.

Obiektywnie patrząc na siebie, muszę powiedzieć, że naprawdę jestem kobietą wrażliwą i odpowiedzialną. Jestem gotowa poświęcić życie ideałom. Mam w sobie spore pokłady odwagi, która daje mi poczucie pewnej niezależności w działaniu. Nie narzucam jednak swojej woli innym. Sądzę, że pomimo tego, iż całe stulecia dzielą mnie od dzisiejszych czasów, to jednak mogę być przykładem do naśladowania.
Żyłam na przełomie XIII i XIV wieku we Włoszech. Pochodzę z rodziny arystokratycznej, gdzie właśnie owa doskonałość we wszystkim była stawiana na pierwszym miejscu. Zostałam oddana na wychowanie do klasztoru Sióstr Dominikanek. Miałam wtedy 9 lat. Nie było mi łatwo pogodzić się z taką decyzją moich rodziców, choć było to rzeczą normalną w tamtych czasach. Później jednak doszłam do wniosku, że było to opatrznościowe posunięcie z ich strony. Postanowiłam bowiem zostać zakonnicą. Przykro mi tylko z tego powodu, że niestety, moi rodzice tego nie pochwalali.
Następnie moje życie potoczyło się bardzo szybko. Założyłam nowy dom zakonny. Inne zakonnice wybrały mnie w wieku 15 lat na swoją przełożoną. Starałam się więc być dla nich mądrą, pobożną i zarazem wyrozumiałą „szefową”. Pan Bóg błogosławił mi różnymi łaskami, poczynając od daru proroctwa, aż do tego, że byłam w stanie żywić się jedynie chlebem i wodą, sypiać na ziemi i zamiast poduszki używać kamienia. Wiele dziewcząt dzięki mnie wstąpiło do zakonu. Po mojej śmierci ikonografia zaczęła przedstawiać mnie najczęściej z lilią w prawej ręce. W lewej z reguły trzymam założony przez siebie klasztor.
Wracając do postawionego mi pytania, myślę, że perfekcjonizm wyniesiony z domu i niejako pogłębiony przez zakonny tryb życia można przemienić w wielki dar dla innych. Oczywiście, jest to możliwe tylko wtedy, gdy współpracujemy w pełni z Bożą łaską i nieustannie pielęgnujemy w sobie zdrowy dystans do samego siebie.
Pięknie pozdrawiam i do zobaczenia w Domu Ojca!
Z wyrazami szacunku -

CZYTAJ DALEJ

Prymas Polski: nie idziemy w przeszłość, idziemy ku przyszłości

2024-04-20 14:59

[ TEMATY ]

prymas Polski

abp Wojciech Polak

Karol Porwich/Niedziela

Abp Wojciech Polak

Abp Wojciech Polak

Słowami św. Jana Pawła II abp Wojciech Polak mówił w sobotę w Gnieźnie o Kościele jako wspólnocie pamięci, która powraca do korzeni, ale nie ucieka w przeszłość. Kościele, który jest jednego serca i ducha, prosty, jasny, kiedy trzeba odważny we wzajemnym upominaniu się, ale też gotowy, by się w drodze wspierać i sobie konkretnie pomagać.

Metropolita gnieźnieński modlił się wspólnie z pielgrzymami z diecezji bydgoskiej, przybyłymi 20 kwietnia do grobu i relikwii św. Wojciecha, by podziękować za 20-lecie diecezji bydgoskiej. Dziękczynnej Mszy św. w katedrze gnieźnieńskiej przewodniczył ordynariusz bydgoski bp Krzysztof Włodarczyk, który rozpoczynając liturgię podkreślił, że w tym miejscu, przy św. Wojciechu, wielkim ewangelizatorze „chcemy prosić o potrzebne łaski ku odrodzeniu duchowemu, byśmy ciągle byli na drodze wiary i w Chrystusie pokładali całą nadzieję”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję