Reklama

Kościół nad Odrą i Bałtykiem

Ikonostas u stargardzkich grekokatolików

Na terenie naszej archidiecezji znajduje się kilka parafii skupiających katolików wschodnich, należących do eparchii wrocławsko-koszalińskiej Kościoła greckokatolickiego.

Niedziela szczecińsko-kamieńska 51/2021, str. IV

[ TEMATY ]

prawosławie

ikonostas

Ks. Marcin Miczkuła

Liturgii przewodniczył bp Włodzimierz Juszczak

Liturgii przewodniczył bp Włodzimierz Juszczak

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Szczególnym patronem katolików wschodnich jest św. Jozafat Kuncewicz, biskup, wspominany w kalendarzu gregoriańskim 13 listopada, natomiast w juliańskim 25 listopada. Czczony jest jako apostoł jedności i męczennik za wiarę. Ten wyjątkowy święty jest patronem wspólnoty parafialnej w Stargardzie. Z racji dorocznego odpustu w cerkwi greckokatolickiej nad Iną odbyły się uroczystości odpustowe, którym przewodniczył bp Włodzimierz Juszczak. Radość odpustową powiększyło przekazanie wspólnocie parafialnej relikwii swojego patrona, św. Jozafata, przekazanych z Bazyliki św. Piotra w Rzymie oraz poświęcenie ikonostasu.

Początki

Wspólnota greckokatolicka w Stargardzie mieszka od zakończenia II wojny światowej. Na początku wierni korzystali z posługi księży rzymskokatolickich oraz okazjonalnie przybywających księży greckokatolickich. Pierwszy wschodni duszpasterz do Stargardu przybył na stałe w 1957 r. Katolicy wschodni gościnnie korzystali najpierw z kaplicy Mariackiej Stargardzkiej Kolegiaty, a następnie z kościoła Świętego Ducha. W 2009 r. wspólnota rozpoczęła nad Iną budowę cerkwi, która zakończyła się w 2015 r. Dzięki zaangażowaniu wielu osób, parafian i sponsorów, udało się wyposażyć świątynię. Zwieńczeniem tego była budowa ikonostasu. Wykonał go Jan Matwij, ludowy artysta z Ukrainy. Ikony były pisane przez dwóch autorów: Annę Kiłyk ze Stargardu oraz Dymitra Horditsę z Iwano-Frankiwska.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Celebracja

Uroczystości odpustowe w Stargardzie rozpoczęły się wieczorem 26 listopada modlitwą pod przewodnictwem bp. Włodzimierza Juszczaka. Wspólnota polecała Panu Bogu ofiary wielkiego głodu na Ukrainie w latach 1932-33. 27 listopada uroczystej liturgii przewodniczył bp Włodzimierz Juszczak, koncelebrowali kapłani grecko- i rzymskokatoliccy. Na liturgię przybyli liczni goście: Irena Agata Łucka, członek zarządu Starostwa Powiatowego, Piotr Mync, zastępca prezydenta Stargardu, radni, prezesi i dyrektorzy firm i instytucji, siostry felicjanki oraz licznie zgromadzeni mieszkańcy Stargardu i parafianie. Na początku słowa powitania skierował proboszcz parafii ks. dr Rusłan Marciszak. Homilię wygłosił bp Juszczak. Ukazał wiernym postać św. Jozafata, jako dobrego pasterza, zatroskanego o swoich wiernych. Na zakończenie biskup przekazał słowo podziękowań wszystkim zatroskanym o cerkiew. Wyraził prośbę, aby była ona zawsze pełna ludzi i pełna modlitwy, żeby była żywą wspólnotą. Przed pasterskim błogosławieństwem podziękowania złożył również proboszcz. Po liturgii poświęcenia ikonostasu dokonał bp Włodzimierz Juszczak.

Niech św. Jozafat zachęca nas do dawania świadectwa o Jezusie.

2021-12-14 07:40

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Moskwa: Cyryl I wezwał do modlitwy w intencji zakończenia konfliktu na Ukrainie

[ TEMATY ]

Ukraina

prawosławie

WIKIPEDIA

Patriarcha moskiewski Cyryl poprosił wszystkich wiernych rosyjskiego prawosławia o modlitwę w intencji zakończenia konfliktu na wschodniej Ukrainie. Modlitwy o pokój będzie się odmawiać podczas wszystkich cerkiewnych liturgii oraz we wspólnotach zakonnych.

Cyryl I wezwał wszystkie wspólnoty parafialne rosyjskiego prawosławia do wzmożonej modlitwy o pokój na wschodniej Ukrainie, gdzie skutki krwawego konfliktu według jego oceny są przerażające. Do szczególnie intensywnej modlitwy zobowiązał wszystkich mnichów w monasterach.
CZYTAJ DALEJ

Boże Ciało i wianki

Niedziela łowicka 21/2005

www.swietarodzina.pila.pl

Boże Ciało, zwane od czasów Soboru Watykańskiego II Uroczystością Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, jest liturgicznym świętem wdzięczności za dar wiecznej obecności Jezusa na ziemi. Chrześcijanie od początków Kościoła zbierali się na łamaniu Chleba, sławiąc Boga ukrytego w ziemskim chlebie. Święto jest przedłużeniem Wielkiego Czwartku, czyli pamiątki ustanowienia Eucharystii. A z tego wynika, że uroczystość ta skryta jest w cieniu Golgoty, w misterium męki i śmierci Jezusa.

Historia święta Bożego Ciała sięga XIII wieku. W klasztorze w Mont Cornillon, w pobliżu Liege we Francji, przebywała zakonnica Julianna, która wielokrotnie miała wizję koła na wzór księżyca, a na nim widoczną plamę koloru czarnego. Nie rozumiała tego, więc zwróciła się do przełożonej. Gdy ta ją wyśmiała, Julianna zaczęła się modlić i pewnego razu usłyszała głos, oznajmiający, że czarny pas na tarczy księżyca oznacza brak osobnego święta ku czci Eucharystii, które ma umocnić wiarę, osłabioną przez różne herezje. Władze kościelne sceptycznie odnosiły się do widzeń prostej Zakonnicy. Jednak kolejne niezwykłe wydarzenie dało im wiele do myślenia. W 1263 r. w Bolsenie, niedaleko Rzymu, kapłan odprawiający Mszę św. zaczął mieć wątpliwości, czy to możliwe, aby kruchy opłatek był Ciałem Pańskim. I oto, gdy nastąpił moment przełamania Hostii, zauważył, że sączy się z niej krew i spada na białe płótno korporału na ołtarzu. Papież Urban IV nie miał już wątpliwości, że to sam Bóg domaga się święta Eucharystii i rok po tym wydarzeniu wprowadził je w Rzymie, a papież Jan XXII (1334 r.) nakazał obchodzić je w całym Kościele. Do dziś korporał z plamami krwi znajduje się we wspaniałej katedrze w Orvieto, niedaleko Bolseny. Wybudowano ją specjalnie dla tej relikwii. W Polsce po raz pierwszy święcono Boże Ciało w 1320 r., za biskupa Nankera, który przewodził diecezji krakowskiej. Nie było jednak jeszcze tak bogatych procesji, jak dziś. Dopiero wiek XVI przyniósł rozbudowane obchody święta Bożego Ciała, zwłaszcza w Krakowie, który był wówczas stolicą. Podczas procesji krakowskich prezentowały się proporce z orłami na szkarłacie, obecne było całe otoczenie dworu, szlachta, mieszczanie oraz prosty lud z podkrakowskich wsi. W czasie procesji Bożego Ciała urządzano widowiska obrzędowe lub ściśle teatralne, aby przybliżyć ich uczestnikom różne aspekty obecności Eucharystii w życiu. Nasiliło się to zwłaszcza pod koniec XVI wieku, kiedy przechodzenie na protestantyzm znacznie się nasiliło i potrzebna była zachęta do oddania czci Eucharystii. W okresie rozbiorów religijnemu charakterowi procesji Bożego Ciała przydano akcentów patriotycznych. Była to wówczas jedna z nielicznych okazji do zademonstrowania zaborcom żywej wiary. W procesjach niesiono prastare emblematy i proporce z polskimi godłami, świadczące o narodowej tożsamości. Najpiękniej jednak Boże Ciało obchodzono na polskiej wsi, gdzie dekoracją są łąki, pola i zagajniki leśne. Procesje imponowały wspaniałością strojów asyst i wielką pobożnością prostego ludu, wyrażającego na swój sposób uwielbienie dla Eucharystii. Do dziś przetrwał zwyczaj zdobienia ołtarzy zielonymi drzewami brzóz i polnymi kwiatami. Kiedyś nawet drogi wyścielano tatarakiem. Do dziś bielanki sypią też przed kroczącym z monstrancją kapłanem kolorowe płatki róż i innych kwiatów. Boże Ciało to również dzień święcenia wianków z wonnych ziół, młodych gałązek drzew i kwiatów polnych. Wieniec w starych pojęciach Słowian był godłem cnoty, symbolem dziewictwa i plonu. Wianki z ruty i kwiatów mogły nosić na głowach tylko dziewczęta. Na wsiach wierzono, że poświęcone wianki, powieszone na ścianie chaty, odpędzają pioruny, chronią przed gradem, powodzią i ogniem. Dymem ze spalonych wianków okadzano krowy, wyganiane po raz pierwszy na pastwisko. Zioła z wianków stosowano też jako lekarstwo na różne choroby. Gdzieniegdzie do poświęconych wianków dodawano paski papieru, z wypisanymi słowami czterech Ewangelii. Paski te zakopywano następnie w czterech rogach pola, dla zabezpieczenia przed wszelkim złem. Dziś Boże Ciało to jedna z niewielu już okazji, aby przyodziać najpiękniejszy strój świąteczny - strój ludowy. W Łowickiem tego dnia robi się tęczowo od łowickich pasiaków. Kto wie, czy stroje ludowe zachowałyby się do dziś, gdyby nie możliwość ich zaprezentowania podczas uroczystości kościelnych. Chwała zatem i wielkie dzięki tym duszpasterzom, którzy kładą nacisk, aby asysty procesyjne występowały w regionalnych strojach. Dzięki temu procesje Bożego Ciała są jeszcze wspanialsze, okazalsze, barwniejsze. Ukazują różnorodność bogactwa sztuki ludowej i oby tak było jak najdłużej. W ostatni czwartek oktawy Bożego Ciała, oprócz święcenia wianków z ziół i kwiatów, szczególnym ceremoniałem w naszych świątyniach jest błogosławieństwo małych dzieci. Kościoły wypełniają się najmłodszymi, często także niemowlętami, by i na nich spłynęło błogosławieństwo Boże. Wszak sam Pan Jezus mówił: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im, do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego” (Mk 10, 13-15).
CZYTAJ DALEJ

Kard. Ryś: spożywana Eucharystia nie pozwala na zgaszenie nadziei!

2025-06-19 14:25

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Julia Saganiak

- Eucharystia jest sakramentem, który wzywa do głoszenia śmierci Pana. Śmierć Pana głosisz wtedy, kiedy spożywasz Ciało i Krew Pana, a nie gdy o tym mówisz, kiedy uczestniczysz w Eucharystii i zapraszasz do niej następnych. Objaśniasz, spożywając - mówił kard. Grzegorz Ryś podczas Centralnej Procesji Bożego Ciała w Łodzi.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję