Procesję poprzedziła koncelebrowana Msza św. pod przewodnictwem metropolity lwowskiego, z udziałem m.in. bp. Grzegorza Kaszaka, ks. kanclerza Mariusza Karasia, ks. Konrada Kościka – rektora naszego seminarium i ks. Eugeniusza Cebulskiego, proboszcza parafii.
– Chrześcijanie pierwszych wieków zachęcali siebie do uczestnictwa w Eucharystii takimi słowami – „pójdźmy po życie, po pomoc, po miłość, po świętość”. Nam dzisiaj podczas tej Mszy św. towarzyszą słowa, którymi Kościół modli się, ilekroć zwraca się do Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie – „Boże, Ty w Najświętszym Sakramencie zostawiłeś nam pamiątkę swej męki, daj nam taką czcią otaczać święte tajemnice ciała i krwi Twojej, abyśmy nieustannie doznawali owoców Twego odkupienia”. Ta modlitwa zwraca naszą uwagę na żywą i tajemniczą obecność Jezusa w Najświętszym Sakramencie, która jest ośrodkiem i sercem naszej wiary. To dzięki tej obecności Jezusa pośród nas przywołujemy zbawczą mękę Jego, której owocem jest dla nas zbawienie – powiedział w homilii abp Mokrzycki. Podkreślił, że uroczystość Bożego Ciała jest świadectwem wiary w obecność Boga pośród swego ludu. – Dlatego gromadzimy się w świątyniach, aby składać dziękczynienie za to, że mamy Boga pośród nas. Dlatego wyjdziemy na ulice i zatrzymując się przy czterech ołtarzach będziemy głosić Ewangelię i z wielkim szacunkiem spoglądać będziemy na monstrancję kryjącą w sobie prawdziwe Ciało Zbawiciela, a upadając na kolana wyrazimy w tej postawie nasze przekonanie, że czynimy to przed świętym Panem zastępów, którego chwały pełna jest ziemia i niebiosa – powiedział kaznodzieja.
Metropolita lwowski podkreślił, że Bóg na długo przed przyjściem Chrystusa przygotowywał świat na Eucharystię. Hierarcha na koniec podziękował za to, że razem z mieszkańcami Jaworzna mógł wyznać wiarę w rzeczywistą obecność Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. – Dziękując proszę was o modlitwę w intencji pokoju i zaprzestania wojny na Ukrainie. Modlitwa jest to jedyna broń, która nie zabija ani nie rani, lecz zwycięża zło, pokonując je dobrem – zaapelował.
Jedna z polsko-niemieckich procesji Bożego Ciała w Zgorzelcu i Görlitz
Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa to jedno z najważniejszych świąt w roku liturgicznym. Obchodzimy je od przeszło sześciu stuleci.
A wcześniej? No właśnie. Aby zrozumieć w pełni potrzebę wprowadzenia uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa zwanej popularnie Bożym Ciałem, trzeba cofnąć się o jeszcze kilka stuleci. Otóż w XI i XII wieku wielką popularnością cieszyły się poglądy niejakiego Berengariusza, teologa i przełożonego szkoły biskupiej w Tours, który uważał, że w czasie Mszy św. chleb i wino nie ulegają rzeczywistej przemianie w Ciało i Krew Chrystusa, ale stają się nimi tylko symbolicznie, figuratywnie. Oczywiście słowa samego Jezusa z ostatniej wieczerzy: „to jest Ciało moje, to jest Krew moja” nie pozwalały na taką interpretację, dlatego Kościół szybko ją odrzucił, najpierw na kilku synodach lokalnych, a następnie na trzech synodach w Rzymie, na których Berengariusz podpisał zresztą prawowierne wyznanie wiary. Można powiedzieć, że wywołany przez niego spór przyczynił się do dopracowania dogmatu o transsubstancjacji, przeistoczeniu, który ogłosił w 1215 roku Sobór Laterański IV. W tym samym mniej więcej czasie pewna zakonnica z okolic Liége w Belgii zaczęła doznawać objawień, w których z czasem regularnie powtarzał się motyw nieobecności w roku kościelnym osobnego dnia poświęconego czci Najświętszego Sakramentu. Objawienia s. Julianny (1192-1258), augustianki z Mont Cornillon, padły więc na bardzo podatny grunt. Po ich zbadaniu i naradzie z kapitułą miejscowy biskup Robert ustanowił w swojej diecezji Liége coroczne święto Najświętszego Sakramentu ustalone na pierwszy czwartek po ówczesnej oktawie Trójcy Świętej – tak, jak życzył sobie Chrystus w mistycznych widzeniach Julianny. Uroczystość po raz pierwszy obchodzono w 1246 r. Pierwszy i na razie ostatni, bo w tym samym roku biskup Robert zmarł, a wyższe duchowieństwo miasta uznało jego decyzję za przedwczesną, a nazwę święta za niewłaściwą. Samą Juliannę, oskarżoną niemalże o herezję, przeniesiono karnie na prowincję. I na tym temat miał się skończyć, ale się nie skończył, a wszystko za sprawę archidiakona katedry w Liége Jakuba Leodyjskiego.
Pracownicy i wolontariusze "Źródełka" z bpem Jackiem Kicińskim.
Centrum Rozwoju Dzieci i Młodzieży „Źródełko” od 25 lat działa przy parafii św. Jadwigi na wrocławskiej Leśnicy.
Nową wyremontowaną siedzibę poświęcił bp Jacek Kiciński. – To bardzo ważne miejsce dla wszystkich dzieci, które przychodziły kiedyś i będą tu jeszcze przychodzić. Pięknie wyremontowane pomieszczenia na pewno zachęcają, ale tym, co tworzy największą wartość tego miejsca są ludzie: opiekunowie i same dzieci – mówił biskup pomocniczy archidiecezji wrocławskiej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
