Reklama

Niedziela Rzeszowska

Jeśli nie wiesz, co zrobić – idź do kościoła

Nie da się dobrze żyć w nowym miejscu bez otwartości na nowych ludzi – mówią Ivanna i Władysław Slipkowie.

Niedziela rzeszowska 28/2022, str. VI

[ TEMATY ]

rodzina

Kościół

Tadeusz Poźniak

Ivanna i Władysław Slipkowie z córkami

Ivanna i Władysław Slipkowie z córkami

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Pierwsza lipcowa niedziela wielu osobom z okolic Rzeszowa i nie tylko, kojarzy się z odwiedzinami odpustowymi w sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Niechobrzu. Ten 35 lat temu koronowany wizerunek Maryi przyciąga wielu pielgrzymów, szukających ukojenia w chorobach, w poszukiwaniu drogi życiowej, wychodzeniu z alkoholizmu, w problemach rodzinnych.

W 30. rocznicę koronacji ikona Matki Bożej została odrestaurowana, jednak jej blask przyćmiewała dotknięta przez czas Izdebka – górna część prezbiterium. Umieszczony tam obraz wkomponowany jest w drewniany ołtarz, pozostały po pierwszej świątyni. W 2020 r. staraniem proboszcza ks. Andrzeja Sroki miejsce to zostało poddane renowacji. Ważną rolę odegrało w tym małżeństwo z Ukrainy – Ivanna i Władysław Slipkowie. Niełatwe życiowe ścieżki, które stale zawierzali Bogu, przywiodły ich do Niechobrza. Widać tak Matka Boża, jak to kobieta, zadbała o to, żeby w jej domu było pięknie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Zawierzenie i pielgrzymka do Lwowa

Państwo Ivanna i Władysław Slipkowie pochodzą z Gródka. Przez wiele lat pracowali we Lwowie, dokonując obróbki drewnianych detali, rzeźbienia, złocenia, lakierowania, wykonując mozaiki. Pan Władysław ukończył szkołę artystyczną, ale, jak sam mówi, najwięcej o pracy z drewnem nauczył się od ojca i rzemieślników, którzy budowali i odnawiali cerkiewne ikonostasy. Pani Ivanna wielu rzeczy nauczyła się przy mężu, któremu pomagała.

Reklama

Tymczasem w Gródku trzeba było zorganizować noclegi dla pielgrzymów, którzy podążali pieszo do i z Lwowa w pielgrzymce z parafii Świętego Krzyża w Rzeszowie. Pan Władysław zaprosił do domu pątników, wśród których był Jan Wróbel z Niechobrza. To on później otworzył i oddał pod opiekę swój dom panu Władysławowi i jego rodzinie. Po roku, kiedy właściciel wrócił, szukali podpowiedzi, co robić dalej, właśnie w kościele, u Matki Bożej. Dziś państwo Slipkowie mieszkają w dawnym domu zakonnym, a w wolnych chwilach pan Władysław z oddaniem odnawia ławki świątynne.

W Izdebce Matki Bożej

Renowacja Izdebki Matki Bożej była priorytetem dla ks. Andrzeja Sroki, który objął probostwo w Niechobrzu w 2018 r., bo, jak mówi: „Maryja jako Królowa i nasza Matka powinna mieć w sanktuarium najpiękniejszy wystrój”.

Pani Ivanna wspomina: – Kiedy pierwszy raz weszliśmy do kościoła w Niechobrzu, aby powierzyć Panu Bogu nowy etap naszego życia, popatrzyliśmy na obraz Maryi. I oboje wiedzieliśmy, że możemy tu oddać to, co potrafimy robić najlepiej, żeby u Matki Bożej było pięknie i dostojnie.

Popołudniami, wieczorami, po pracy, przez ponad pół roku odrestaurowywali Izdebkę Matki Bożej. Przy renowacji pomagały także inne osoby, poświęcając swój czas i zdolności. Dziś Izdebka jest pełna blasku, a na zwieńczeniu ornamentów pojawiła się nowa rzeźba, która wyszła spod dłuta pana Władysława – Duch Święty w postaci gołębicy. Matka Boża Nieustającej Pomocy ma przecież zgadujące oczy. To oczy Oblubienicy Ducha Świętego.

Daj się poznać

Niemal od początku wojny na Ukrainie ks. Andrzej Sroka w przysanktuaryjnym domu rekolekcyjnym Magnificat zorganizował z wolontariuszami miejsca dla ukraińskich uchodźców. Państwo Slipkowie także zaangażowali się w tę pomoc. Dziś, zapytani o to, jak oni odnajdywali się w nowej sytuacji 4 lata temu, odpowiadają zgodnie, że ich przybycie do Polski było świadomym wyborem lepszej przyszłości i powrotem do ojczyzny dziadka pana Władysława. W trudnym czasie wojny uchodźcy to ludzie zmuszeni do ucieczki, zostawiający swoje domy, pracę i rodziny. Jednak, jak mówi pani Ivanna, nie da się dobrze żyć w nowym miejscu bez otwartości na nowych ludzi. – Kiedy przyjechaliśmy do Niechobrza, to było dla mnie oczywiste, że ludzie będą ciekawi, kim jesteśmy, czym się zajmujemy, skąd przyjechaliśmy. Pokochaliśmy Niechobrz, ludzie są dla nas życzliwi, dużo się dzieje, tu mamy pracę, a nasze córeczki chodzą do przedszkola. Gdybym miała doradzić tym rodakom, którzy zostają w Polsce na dłużej, to powiedziałabym: „Daj się poznać”. A gdy nie wiedzą co robić: „Trzeba iść do kościoła”.

A jej mąż dodaje: – Jesteśmy wdzięczni Panu Bogu, że nas tu przyprowadził. Dlatego, jak umiemy, chcemy Mu służyć. Dziękujemy księdzu proboszczowi za gościnność i zaufanie, księdzu prałatowi za serdeczne sąsiedztwo i wszystkim, dzięki którym tak dobrze nam tu jest”.

2022-07-05 12:23

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Prymas Polski do rodzin wielodzietnych: potrzeba świadectwa waszej miłości

[ TEMATY ]

rodzina

prymas Polski

abp Wojciech Polak

Bernadeta Kruszyk

Chcemy pochylić się nad naszym chrześcijańskim dziedzictwem – mówi abp Wojciech Polak, prymas Polski

Chcemy pochylić się nad naszym chrześcijańskim dziedzictwem – mówi abp Wojciech Polak, prymas Polski

„Przejdźmy od opinii innych o dużych rodzinach do waszego osobistego świadectwa. Co stanowi waszą siłę? Solidarność, jedność, zaufanie, wsparcie. Czy to wszystko jest możliwe bez miłości?” – pytał abp Wojciech Polak podczas Mszy św. sprawowanej z okazji kończącego się w Gnieźnie IV Zjazdu Dużych Rodzin.

Spotkanie rozpoczęło się 17 czerwca i zgromadziło przeszło tysiąc uczestników z całej Polski. Gniezno wybrano nieprzypadkowo. W roku 1050-lecia Chrztu Polski rodziny „Trzy plus” chciały świętować u źródeł chrzcielnych naszej Ojczyzny. Do jubileuszu nawiązywało także zjazdowe hasło „Chrzest. Rodzina. Polskę zaczyna”.
CZYTAJ DALEJ

Zapomniany patron leśników

Niedziela zamojsko-lubaczowska 40/2009

wikipedia.org

św. Jan Gwalbert

św. Jan Gwalbert

Kto jest patronem leśników? Pewien niemal jestem, że mało kto zna właściwą odpowiedź na to pytanie. Zapewne wymieniano by postaci św. Franciszka, św. Huberta. A tymczasem już od ponad pół wieku patronem tym jest św. Jan Gwalbert, o czym - przekonany jestem, nawet wielu leśników nie wie. Bo czy widział ktoś kiedyś w lesie, czy gdziekolwiek indziej jego figurkę, obraz itd.? Szczerze wątpię.

Urodził się w 995 r. (wg innej wersji w 1000 r.) w arystokratycznej rodzinie we Florencji. Podczas wojny między miastami został zabity jego brat Ugo. Zgodnie z panującym wówczas zwyczajem Jan winien pomścić śmierć brata. I rzeczywiście chwycił za miecz i tropił mordercę. Dopadł go przy gospodzie w Wielki Piątek. Ten jednak błagał go o przebaczenie, żałując swego czynu i zaklinając Jana, by go oszczędził. Rozłożył ręce jak Chrystus na krzyżu. Jan opuścił miecz i powiedział: „Idź w pokoju, gdzie chcesz; niech ci Bóg przebaczy i ja ci przebaczam” (według innej wersji wziął go nawet do swego domu w miejsce zabitego brata). Kiedy modlił się w pobliskim kościółku przemówił do niego Chrystus słowami: „Ponieważ przebaczyłeś swojemu wrogowi, pójdź za Mną”. Mimo protestów rodziny, zwłaszcza swojego ojca, wstąpił do klasztoru benedyktynów. Nie zagrzał tu jednak długo miejsca. Podjął walkę z symonią, co nie spodobało się jego przełożonym. Wystąpił z klasztoru i usunął się na ubocze. Osiadł w lasach w Vallombrosa (Vallis Umbrosae - Cienista Dolina) zbudował tam klasztor i założył zakon, którego członkowie są nazywani wallombrozjanami. Mnisi ci, wierni przesłaniu „ora et labora”, żyli bardzo skromnie, modląc się i sadząc las. Poznawali prawa rządzące życiem lasu, troszczyli się o drzewa, ptaki i zwierzęta leśne. Las dla św. Jana Gwalberta był przebogatą księgą, rozczytywał się w niej, w każdym drzewie, zwierzęciu, ptaku, roślinie widział ukrytą mądrość Boga Stwórcy i Jego dobroć. Jan Gwalbert zmarł 12 lipca 1073 r. w Passigniano pod Florencją. Kanonizowany został w 1193 r. przez papieża Celestyna III, a w 1951 r. ogłoszony przez papieża Piusa XII patronem ludzi lasu. Historia nadała mu także tytuł „bohater przebaczenia” ze względu na wielkie miłosierdzie, jakim się wykazał. Założony przez niego zakon istnieje do dzisiaj. Według jego zasad żyje około 100 zakonników w ośmiu klasztorach we Włoszech, Brazylii oraz Indiach. Jana Paweł II przypominał postać Jana Gwalberta. W 1987 r. w Dolomitach odprawił Mszę św. dla leśników przed kościółkiem Matki Bożej Śnieżnej. Mówił wówczas: „Jan Gwalbert (...) wraz ze swymi współbraćmi poświęcił się w leśnym zaciszu Apeninów Toskańskich modlitwie i sadzeniu lasów. Oddając się tej pracy, uczniowie św. Jana Gwalberta poznawali prawa rządzące życiem i wzrostem lasu. W czasach, kiedy nie istniała jeszcze żadna norma dotycząca leśnictwa, zakonnicy z Vallombrosa, pracując cierpliwie i wytrwale, odnajdywali właściwe metody pomnażania leśnych bogactw”. Papież Polak wspominał św. Jana także w 1999 r. przy okazji obchodów 1000-lecia urodzin świętego. Mimo to jego postać zdaje się nie być powszechnie znana. Warto to zmienić. Emerytowany profesor Uniwersytetu Przyrodniczego im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, leśnik i autor wspaniałych książek na temat kulturotwórczej roli lasu, Jerzy Wiśniewski, od wielu już lat apeluje i do leśników i do Episkopatu o godne uczczenie tego właściwego patrona ludzi lasu. Solidaryzując się z apelem zacnego profesora przytoczę jego słowa: „Warto by na rozstajach dróg, w rodzimych borach i lasach stawiano nie tylko kapliczki poświęcone patronowi myśliwych, ale także nieznanemu patronowi leśników. Będą to miejsca należnego kultu, a także podziękowania za pracę w lesie, który jest boskim dziełem stworzenia. A kiedy nadejdą ciemne chmury związane z pracą codzienną, reorganizacjami, bezrobociem, będzie można zawsze prosić o pomoc i wsparcie św. Jana Gwalberta, któremu losy leśników nie są obce”.
CZYTAJ DALEJ

Lubuski marszałek podaje się do dymisji. Nagranie z jego udziałem wywołało oburzenie

2025-07-11 13:36

[ TEMATY ]

Zielona Góra

dymisja

marszałek

S3

województwo lubuskie

zderzenie

Lubuskie.pl

Marcin Jabłoński, marszałek województwa lubuskiego

Marcin Jabłoński, marszałek województwa lubuskiego

Marszałek woj. lubuskiego Marcin Jabłoński poinformował w piątek o rezygnacji ze swojej funkcji. Powodem jest - jak dodał - wydarzenie drogowe z jego udziałem, które miało miejsce 26 czerwca.

26 czerwca na trasie S3 między Sulechowem a Zieloną Górą kierowana przez Jabłońskiego służbowa skoda suberb zderzyła się z bmw, a następnie z barierami energochłonnymi. Nikt nie odniósł obrażeń. Do internetu trafiło jednak nagranie, na którym widać, jak skoda podjeżdża blisko poprzedzającego ją auta, a następnie wyprzedza je prawym pasem. Potem widać, jak skoda przy powrocie na lewy pas ma kontakt z wyprzedzanym autem, po czym ociera się o bariery po lewej stronie jezdni, wzbijając w powietrze tumany kurzu. Policjanci zdecydowali o zatrzymaniu prawa jazdy Jabłońskiemu. Obsługujące kolizję funkcjonariuszki zdecydowały o skierowaniu wniosku o ukaranie do sądu.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję