W kościele Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego al. Krzysztof Dorau przyjął święcenia diakonatu z rąk biskupa pomocniczego prof. Henryka Wejmana.
Nowy diakon pochodzi z parafii Zesłania Ducha Świętego w Sopocie. Podczas uroczystej Mszy św., Krzysztofa wspierali swoją modlitwą i obecnością wspólnota seminaryjna, rodzice oraz ksiądz proboszcz z rodzinnej parafii. Krzysztof zapytany o to, jak przeżywa swoją nową posługę, powiedział: – Diakon znaczy sługa i chcę dawać świadectwo o Chrystusie swoją służbą w codziennym życiu.
Diakonk Krzysztof Dorau będzie kontynuował swoją formację w seminarium, jednak będzie wyjeżdżał na parafię w ramach praktyk. Podjęcie tych działań będzie go przygotowywało do przyjęcia drugiego stopnia święceń – prezbiteratu.
Na liturgii święceń obecna była młodzież, która brała udział w weekendzie powołaniowym – akcji, która ma na celu umożliwienie wszystkim tym, którzy myślą o wstąpieniu na drogę formacji kapłańskiej, wzięcia udziału w życiu seminaryjnym. Sześć osób, w różnym wieku i z różnych środowisk, przyjechało w piątkowy wieczór, aby doświadczyć atmosfery tego miejsca. Razem z alumnami brali udział w nabożeństwach, Liturgii Eucharystycznej, wewnętrznych wykładach oraz spotkaniach braterskich. Zapoznając się tym samym nie tylko z miejscem oraz rytmem dnia, ale także z klerykami i księżmi przełożonymi.
W Oławie święceń udzielił o. bp Jacek Kiciński CMF
Podczas uroczystej Mszy św. 11 maja w parafii pw. Św. Apostołów Piotra i Pawła, z rąk o. bp. Jacka Kicińskiego troje alumnów Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego przyjęło święcenia diakonatu.
- Poprzez sakrament święceń jeszcze silniej związujecie się z Jezusem i Jego Kościołem. Od dziś umocnieni darem Ducha Świętego będziecie pomagać biskupowi i jego prezbiterom w posłudze słowa, ołtarza i miłości. (…) W imieniu Kościoła zostajecie posłani do dzisiejszego świata i współczesnego człowieka, by pokazać mu, że Bóg jest waszym Ojcem. Ojcem kochającym i Ojcem zatroskanym. Macie wskazywać na Maryję, która jest Matką naszą i Matką całego Kościoła. Bądźcie ludźmi Słowa Bożego. Ludźmi modlitwy i sakramentów. Niech dobry Bóg wam błogosławi, a Maryja otacza płaszczem swej opieki – mówił do nich wrocławski biskup pomocniczy. Na zakończenie uroczystości podziękował rodzicom nowo wyświęconych diakonów za trud i pracę, którą włożyli w ich wychowanie.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
Msza dziękczynna za beatyfikację bł. ks. Jana Merliniego
Święci są po to, by świadczyć o powołaniu, jakie człowiek ma w Chrystusie. Jan był świadomy tej godności, tego powołania i swojej drogi ku Bogu. I ta świadomość kształtowała jego życie oraz posługę kapłańską. Wiedział, kim jest i dokąd zmierza – mówił abp Józef Kupny o bł. ks. Janie Merlinim.
Metropolita wrocławski przewodniczył Mszy św. dziękczynnej za beatyfikację włoskiego kapłana, współpracownika św. Kaspra del Bufalo. Wspólna modlitwa we wrocławskiej katedrze zgromadziła kapłanów archidiecezji, siostry Adoratorki Krwi Chrystusa, które przygotowały uroczystość, siostry misjonarki Krwi Chrystusa, misjonarzy klaretynów, przyjaciół i dobroczyńców zgromadzeń oraz czcicieli Przenajdroższej Krwi Chrystusa.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
