Rozpoczynający się w Kościele Tydzień Biblijny wskazuje na słowo Boże, które jest jak kompas chrześcijanina. Józef i Wiktoria Ulmowie wraz z dziećmi przekazują nam niezwykle ważne przesłanie także w tej materii.
Kiedy bliscy Józefa i Wiktorii porządkowali rzeczy po śmierci przyszłych błogosławionych, ktoś zwrócił uwagę na księgę Pisma Świętego. Zauważył, że była czytana i zajmowała ważne miejsce w dość pokaźnym księgozbiorze Józefa. Rodzinny egzemplarz Biblii był intensywnie czytany, a miejscami zakreślano poszczególne fragmenty Ewangelii. Takim słowem była przypowieść o miłosiernym Samarytaninie, obok której prawdopodobnie Józef, dopisał słowo „tak”. Proste, krótkie i lapidarne, ale jakże wymowne w perspektywie przyjęcia Żydów i męczeńskiej śmierci całej rodziny.
Biskup Stanisław Jamrozek, postulator procesu beatyfikacyjnego na poziomie diecezjalnym, zapytany o najważniejsze przesłanie życia i śmierci rodziny Ulmów, odpowiada: – Dla mnie najbardziej znaczącym było to, że rzeczywiście oni żyli wiarą, która płynęła właśnie z zasłuchania w słowo Boże. Choćby to zdanie, które podkreślił Józef Ulma o miłosiernym Samarytaninie, o miłości bliźniego. To pokazuje, że kierowali się we wszystkim wiarą i to nie była jakaś wiara oderwana od rzeczywistości, ale wiara, która powinna się realizować w codzienności, w życiu. Bardzo ładne jest to, co dopisał Józef przy tym podkreśleniu: „tak”, czyli ja mam tak czynić, bo Jezus tego mnie nauczył i w przykładzie miłosiernego Samarytanina ja się odnajduję jako ten, który ma pomagać, powinien pomagać innym, bo to jest zadanie ucznia Chrystusowego. Nie mogę być inny, mam być właśnie takim, jakim był Pan i ten obraz, który Jezus ukazuje w tej przypowieści, jest skierowany do mnie i dla mnie – powiedział bp Jamrozek.
Niech przykład przyszłych błogosławionych pomoże nam odkryć księgę Pisma Świętego i wskażę sposób na właściwe i intensywne czytanie słowa Bożego na co dzień.
Decyzja została podjęta jednogłośnie podczas sesji sejmiku wojewódzkiego
Sejmik Województwa Podkarpackiego ogłosił 2023 r. rokiem Rodziny Ulmów z Markowej.
Rodzina Ulmów to wyjątkowy przykład oddania i wierności wartościom religijnym. W oczekiwaniu na beatyfikację rodziny sprawiedliwych radni województwa w specjalnej uchwale wyrazili wdzięczność i nadzieję związaną z decyzją Ojca Świętego. – Zbliżająca się beatyfikacja jest swoistą klamrą zamykającą wszystkie działania, które sejmik, ale też wiele osób podejmowało, by to, co dziś może się stać faktem, było dla nas dobrem, które będzie dotyczyć Markowej, Podkarpacia i całego naszego kraju – powiedział marszałek województwa podkarpackiego Władysław Ortyl. Przez swoją decyzję radni zachęcają wszystkich mieszkańców do upowszechniania dziedzictwa i postawy rodziny Ulmów.
Żeby zobaczyć głębszy sens tego, co mnie spotyka, naprawdę dostrzec ludzi, którzy mnie otaczają, trzeba prosić o pomoc Boga. To właśnie znaczy „spojrzeć w górę”, czyli modlić się. Na modlitwie proszę Boga, aby nauczył mnie właściwie patrzeć na siebie i ludzi, na całe moje życie, i dostrzegać we wszystkim, co mnie spotyka, nawet w trudnościach i lękach, coś szczególnego, co może być dla mnie dobre, co może mnie uczy nić lepszym, bardziej wrażliwym na otoczenie.
Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek. Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: «Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego». Po tych słowach wyzionął ducha. A był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Rady. On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany. W pierwszy dzień tygodnia niewiasty poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. Kamień zastały odsunięty od grobu. A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa. Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężów w lśniących szatach. Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: «Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał».
Leon XIV po niedzielnej modlitwie Anioł Pański odniósł się do tragicznych wiadomości dochodzących z Sudanu
Leon XIV po niedzielnej modlitwie Anioł Pański odniósł się do tragicznych wiadomości dochodzących z Sudanu, a w szczególności z miasta Al-Faszir, gdzie w jednym ze szpitali położniczych zamordowano 460 osób. ONZ alarmuje: „To największy kryzys humanitarny na świecie. Sudan pogrąża się w chaosie, głodzie i przemocy, która nie oszczędza nikogo".
Szacuje się, że przez dwa i pół roku po wybuchu wojny domowej w Sudanie, wywołanej walką o władzę między armią sudańską a paramilitarnymi Siłami Szybkiego Reagowania, zginęło 150 000 osób, a ponad 12 milionów zostało wysiedlonych. Ostatnie dni przyniosły kolejne akty okrucieństwa, którym sprzeciwia się Ojciec Święty. W środę, 29 października, dyrektor generalny Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) Tedros Adhanom Ghebreyesus przekazał, że w szpitalu położniczym w Al-Faszir zamordowano ponad 460 osób — pacjentki oraz ich krewnych i personel medyczny.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
