Niedziela Misyjna i następujący po niej Tydzień Misyjny to szczególny czas modlitwy za misjonarzy oraz wspierania terytoriów misyjnych na całym świecie. Dzień ten jest świętem patronalnym Papieskich Dzieł Misyjnych. Dlatego 21 października w parafii św. Bartłomieja Apostoła w Unisławiu odbyły się dwa spotkania: Diecezjalne Spotkanie Misyjne Dzieci oraz Diecezjalne Spotkanie Zelatorek i Zelatorów Żywego Różańca.
Tłumy misjonarzy
Na spotkanie przybyły grupy m.in. z Jabłonowa, Drużyn, Małk, Kruszyn, Małych Łunaw, Lidzbarka oraz Unisławia. Wzięło w nim udział ponad 150 dzieci i młodzieży oraz 50 zelatorek i zelatorów Żywego Różańca. Inicjatorem był ks. kan. Grzegorz Tworzewski, delegat biskupa toruńskiego ds. misji, proboszcz parafii Chrystusa Króla w Jabłonowie Pomorskim. W wydarzeniu wzięli udział dyrektor krajowy Papieskich Dzieł Misyjnych ks. Maciej Będziński oraz sekretarz Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci w Polsce s. Monika Juszka, klaretynka.
Ważnym punktem wydarzenia był spektakl muzyczny „Jedno serce, pięć kontynentów” w wykonaniu dzieci i młodzieży z Jabłonowa Pomorskiego. Autorką scenariusza i tekstów jest Justyna Prajs.
Reklama
– W spektaklu pojawiały się trzy ważne słowa: wyobraźnia, myślenie i nadzieja. To słowa drogowskazy, które wyznaczają najważniejsze kierunki w działalności misyjnej – mówił ks. Tworzewski. Treści przedstawione podczas spektaklu zostały zobrazowane skocznymi tańcami i piosenkami. Dzieci wraz z opiekunami, misjonarzami i gośćmi ruszyły do wspólnego tańca i śpiewu.
Mali misjonarze bardzo cieszyli się z obecności zaproszonych gości. Mogli zaśpiewać i porozmawiać z żywiołową s. Juszką, usłyszeć świadectwo misjonarek świeckich Aleksandry i Alicji Dworzeckich, które pracowały w sierocińcu Kassisi, w Zambii oraz uczestniczyć w radosnym spotkaniu z ks. Ditrickiem Juliusem Sangą z Tanzanii.
Gotowi do drogi
Równolegle w kościele św. Bartłomieja odbywało się spotkanie zelatorów Żywego Różańca. Rozpoczęło się konferencją ks. Będzińskiego, uczestnicy mogli wysłuchać świadectwa ks. kan. Krzysztofa Mroza, który od 30 lat pracuje w archidiecezji Lusaka w Zambii oraz zobaczyć także spektakl misyjny.
Spotkania zakończyły się Mszą św. pod przewodnictwem ks. Będzińskiego. Dzieci z chęcią włączyły się w posługę liturgiczną podczas Eucharystii. Grupa misyjna z Drużyn przygotowała czytania, a mali misjonarze z Małk ubrani w peleryny misyjne ułożyli modlitwę wiernych. Dzieci i młodzież z Unisławia, śpiewając i tańcząc, przyniosły do ołtarza dary i świece w kolorach misyjnych. Byli ubrani w barwne stroje misyjne, które obrazowały mieszkańców różnych kontynentów. Oprawa muzyczna liturgii została przygotowana przez Krzysztofa Kanię i prowadzoną przez niego scholę Vox Angelorum z Jabłonowa Pomorskiego.
Ten wspólny czas rozpalił w nas zapał, aby pomagać misjom. Uczestnicy misyjnego spotkania mogą śmiało z radością zawołać „Jesteśmy małymi misjonarzami o wielkim sercu”. Dzień misyjny przemieniał nasze serca i uczył odpowiedzialności za siostry i braci z wszystkich kontynentów.
Żaneta Kosińska w 2017 r. razem z mężem Jarosławem założyła uwielbieniowy zespół Tabga.
O uwielbieniu w małej miejscowości i młodych, którzy szukają Boga, z Żanetą Kosińską, wokalistką zespołu Tabga, rozmawia Renata Czerwińska.
Renata Czerwińska: W Unisławiu działa zespół o nazwie Tabga. Ani wasza nazwa, ani wasza działalność nie jest zwyczajna. Skąd pomysł?
Żaneta Kosińska: To była kwestia pragnienia serca – mojego męża Jarosława i moja. Mieliśmy już wtedy 38 lat, byliśmy w Kościele, angażowaliśmy się w parafii, ale w pewnym momencie nastąpił kryzys. Minęły 2 lata, a Pan wlewał w nasze serca pragnienia, żeby stworzyć coś innego. Przyprowadził nas w zupełnie inne miejsce i pojawiło się pragnienie zespołu. Wiedzieliśmy, że nie chcemy grać scholkowo-oazowych piosenek, z których już wyrośliśmy. Pociągał nas styl uwielbieniowy, Hillsong. Szukaliśmy tłumaczeń, częściowo sami tłumaczyliśmy – zespół początkowo był dużym dwunastoosobowym składem, wśród których było sporo belfrów anglojęzycznych. Staraliśmy się oddać ducha i ubrać pieśni w polskie ubranie, co nie jest wcale takie proste, bo wiemy, że nasz język jest dużo mniej elastyczny. Z biegiem czasu skład się zmniejszał, ale z mężem chcieliśmy być wierni naszemu charyzmatowi. To nie miało być tylko śpiewanie piosenek, ale wejście w głąb, oddawanie Bogu chwały. Mając żywe doświadczenie Boga, chcieliśmy, żeby ludzie, którzy urodzili się katolikami, stali się nimi z doświadczenia, a nie tylko z tradycji, testamentu, który dostają.
Po piątkowym maratonie wyborczym w Końskich, gdzie odbyły się dwie debaty wyborcze kandydatów na prezydenta Polski, dziś (poniedziałek 14.04) kolejna debata, tym razem w Telewizji Republika.
Swój udział potwierdzili: Karol Nawrocki (Prawo i Sprawiedliwość), Sławomir Mentzen (Konfederacja), Szymon Hołownia (Trzecia Droga), Adrian Zandberg (Partia Razem), Grzegorz Braun (Konfederacja Korony Polskiej), Marek Jakubiak (Wolni Republikanie), Joanna Senyszyn, Krzysztof Stanowski oraz Artur Bartoszewicz.
Zgłębiając publikowane teksty kaznodziejskie o bł. Karolinie Kózce, można dojść do stwierdzenia, że niejednokrotnie głosiciele starali się w swoich kazaniach znaleźć klucz albo klucze w postaci słów, określeń, wyrażeń, które stawały się zwornikami w przybliżaniu postaci błogosławionej, jej życia i drogi do świętości. Niewątpliwie takimi słowami, wyrażeniami-kluczami opisującymi bł. Karolinę Kózkę są wielorakie tytuły, jakie ją charakteryzują.
Co znamienne, wiele z nich funkcjonowało już za życia bł. Karoliny
w świadomości jej współczesnych. Tytuły te bardziej odżyły w świadomości wiernych i zostały przekazane do współczesnych czasów jako „świadkowie” osobowości i świętości bł. Karoliny Kózki.
W publikowanych kazaniach bardzo często pojawiają się odniesienia do
świadków życia bł. Karoliny Kózki, którzy niejako na co dzień mieli możliwość obserwacji jej dążenia do świętości. Na tej kanwie pojawiły się bardzo
szybko określenia – wyrażenia, jak: „Gwiazda ludu”, „prawdziwy anioł”,
„najpobożniejsza dziewczyna w parafii”, „pierwsza dusza do nieba”, które
były odzwierciedleniem jej dobroci, pobożności, uczynności, dobrego serca
i otwartości na innych.
To przekonanie o świętości bł. Karoliny Kózki wyrażone tytułami z czasów jej współczesnych także znajduje wyraz w przepowiadaniu kaznodziejskim.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
