Reklama

Niedziela plus

Tarnów

Poczuć dumę

Przy okazji Narodowego Święta Niepodległości zastanawiamy się, czy można uczyć patriotyzmu kolejne pokolenia. Na to pytanie odpowiadają uczestnicy sondy.

Niedziela Plus 46/2023, str. V

[ TEMATY ]

Tarnów

Adobe Stock

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Nie można, a trzeba uczyć patriotyzmu, i to nie tylko przy okazji świąt narodowych. Młodzież potrzebuje ugruntowanych wartości, które z jednej strony zachwycą, dadzą poczucie dumy, a z drugiej – zaangażują w działania na rzecz przywracania pamięci. Nasza szkoła cyklicznie uczestniczy w akcji organizowanej przez kampanię BohaterOn – piszemy podziękowania, wyrazy wdzięczności i przywiązania do powstańców warszawskich. 2 października odsłoniliśmy mural „Dumni z Powstańców” – pierwszy, który powstał w ramach inicjatywy „80 murali na 80. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego”. Uczę historii, pisząc i wystawiając sztuki teatralne o Żołnierzach Wyklętych. Z bardem Leszkiem Czajkowskim stworzyliśmy program muzyczny „Świat płonął wojną – ONI miłością”, który dotyka realiów Powstania Warszawskiego z punktu widzenia pojedynczego człowieka, bo o patriotyzmie nie musimy mówić posągowo. Pochylmy się nad Bohaterami – ich niezłomnym życiem, niech działają na młodych jak korzenie – patriotyczne korzenie.

nauczycielka historii w PSP nr 3 im. Mikołaja Kopernika w Brzesku, pielęgnuje pamięć o najnowszej historii Polski

Myślę, że warto kształtować postawy patriotyczne. Dzięki temu młody człowiek wie, kim jest, gdzie jest jego dom, gdzie są jego korzenie. Wychowanie patriotyczne to wychowanie do odpowiedzialności za siebie, za swoją rodzinę, a w konsekwencji – za swój naród. Z patriotyzmem wiąże się także kształtowanie postaw społecznych; uczymy się szanować drugiego człowieka i jego osiągnięcia, jesteśmy zdolni pomagać chorym, starszym. Z szacunkiem odnosimy się do swej przeszłości, doceniamy bohaterów narodowych, którzy poświęcili swe życie, byśmy mogli żyć w wolnym kraju. Młody człowiek, któremu zależy na dobru swej ojczyzny, stara się o dobre wykształcenie oraz o to, by być dobrym fachowcem. Patriotyzmu możemy uczyć, wykonując swoją pracę; uświadamiając piękno ojczyzny i odpowiedzialność za nią. Będąc polonistką, kształtuję postawy patriotyczne, m.in. ucząc miłości do języka ojczystego, do pięknej, narodowej literatury. Dobrze byłoby, żeby każdy Polak czuł dumę z tego, że jest Polakiem.

nauczycielka języka polskiego w PSP im. św. Jana Pawła II w Iwkowej, pomysłodawczyni i organizatorka cyklicznego Konkursu Poetycko-Fotograficznego „Moje myśli, moje uczucia, moje życie...”

Nie tylko można, ale należy uczyć patriotyzmu, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, kiedy przeciwstawiają się mu nowoczesność, europejskość... Patriotyzm dotyczy umiłowania ojczyzny, narodu oraz małych ojczyzn i rodzin. To poznanie narodowych tragedii, ale też chwil chwały i bohaterów kolejnych pokoleń, ich sytemu wartości. To wszystko tworzy naszą tożsamość narodową. Na kongresach IPN-owskich widziałem, że historię ojczyzny można przybliżać młodym w bardzo atrakcyjny sposób, są np. gry multimedialne, komiksy... Mnie brakuje dobrego, historycznego kina. Dzieje ojczyzny w chwilach chwały i klęski oraz odważni Polacy – nasi przodkowie pokazani na ekranie to są zawsze cenne lekcje historii. Dzisiaj, gdy wybuchają kolejne wojny, warto przywołać powiedzenie, że do szczególnie ważnych szkolnych przedmiotów należy dołączyć historię i przysposobienie obronne, żebyśmy wiedzieli, jak strzelać, do kogo strzelać i jak się bronić.

współzałożyciel i wiceprezes Stowarzyszenia Klub Historyczny „Prawda i Pamięć” z Mielca, współorganizator licznych uroczystości patriotycznych, inicjator budowy Pomnika Żołnierzy Wyklętych Niezłomnych w Mielcu

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2023-11-07 09:28

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Modlą się za Polskę

Przez regularną modlitwę i spotkania staramy się także rozwijać duchową i patriotyczną więź z naszą ojczyzną – podkreśla Albert Szałda.

Bogactwo Kościoła objawia się m.in. w różnych inicjatywach podejmowanych na co dzień przez wspólnoty. Przy parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Mielcu zebrała się grupa wiernych, którzy modlą się za ojczyznę. Zwracają uwagę, że żyjemy w czasach trudnych i dla Polski, i dla Kościoła. Jednym z duchowych przewodników tej grupy został św. Andrzej Bobola – słynny polski kaznodzieja.
CZYTAJ DALEJ

Św. Elżbieta Węgierska - patronka dzieł miłosierdzia

[ TEMATY ]

św. Elżbieta Węgierska

Arkadiusz Bednarczyk

Św. Elżbieta z Turyngii (XIII wiek) posługuje wśród chorych (obraz tablicowy z XV wieku)

Św. Elżbieta z Turyngii (XIII wiek) posługuje wśród chorych
(obraz tablicowy z XV wieku)

17 listopada Kościół wspomina św. Elżbietę Węgierską, patronkę dzieł miłosierdzia oraz bractw, stowarzyszeń i wielu zgromadzeń zakonnych. Jest świętą dwóch narodów: węgierskiego i niemieckiego.

Elżbieta urodziła się 7 lipca 1207 r. na zamku Sárospatak na Węgrzech. Jej ojcem był król węgierski Andrzej II, a matką Gertruda von Andechts-Meranien, siostra św. Jadwigi Śląskiej. Ze strony ojca Elżbieta była potomkinią węgierskiej rodziny panującej Arpadów, a ze strony matki - Meranów. Dziewczynka otrzymała staranne wychowanie na zamku Wartburg (koło Eisenach), gdzie przebywała od czwartego roku życia, gdyż była narzeczoną starszego od niej o siedem lat przyszłego landgrafa Ludwika IV. Ich ślub odbył się w 1221 r. Mała księżniczka została przywieziona na Wartburg z honorami należnymi jej królewskiej godności. Mieszkańców Turyngii dziwił kosztowny posag i dokładnie notowali skarby: złote i srebrne puchary, dzbany, naszyjniki, diademy, pierścienie i łańcuchy, brokaty i baldachimy. Elżbieta wiozła w posagu nawet wannę ze szczerego srebra. Małżeństwo młodej córki królewskiej stało się swego rodzaju politycznym środkiem, mającym pogłębić i wzmocnić związki między oboma krajami. Elżbieta prowadziła zawsze ascetyczny tryb życia pod kierunkiem franciszkanina Rüdigera, a następnie Konrada z Marburga. Rozwijając działalność charytatywną założyła szpital w pobliżu zamku Wartburg, a w późniejszym okresie również w Marburgu (szpital św. Franciszka z Asyżu). Konrad z Marburga pisał do papieża Grzegorza IX o swojej penitentce, że dwa razy dziennie, rano i wieczorem, osobiście odwiedzała swoich chorych, troszcząc się szczególnie o najbardziej odrażających, poprawiała im posłanie i karmiła. Życie wewnętrzne Elżbiety było pełną realizacją ewangelicznej miłości Boga i człowieka. Wytrwałość czerpała we Mszy św., na modlitwie była niezmiernie skupiona. Wiele pracowała nad cnotą pokory, zwalczając odruchy dumy, stosowała ostrą ascezę pokuty.
CZYTAJ DALEJ

ks. Molewski: Czy chcielibyście życie oddać za czystość?

2025-11-17 12:39

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Piotr Drzewiecki

IV. Ogólnopolskie Spotkanie Ruchu Czystych Serc w Łodzi

IV. Ogólnopolskie Spotkanie Ruchu Czystych Serc w Łodzi

- Wdzięczność stwarza nowy sposób na życie. Jak się nauczysz patrzeć na ludzi wokół nas z wdzięcznością, zaczniesz inaczej żyć! – mówił ks. Jerzy Molewski podczas konferencji dla Ruchu Czystych Serc.

W kaplicy św. Krzysztofa przy Sanktuarium Imienia Jezus w Łodzi odbyło się IV. Ogólnopolskie Spotkanie Ruchu Czystych Serc. Okazją do spotkania było święto bł. Karoliny Kózkówny, patronki ruchu i młodej męczennicy z podtarnowskiej Zabawy. Spotkanie rozpoczęli organizatorzy, którzy powitali przybyłych do Łodzi członków Ruchu Czystych Serc, następnie krótką modlitwę uwielbiania poprowadził ks. Adam Pawlak, diecezjalny duszpasterz młodzieży. Zebrani odmówili także litanię do bł. Karoliny Kozkówny, która przez cały dzień spotkania młodym towarzyszyła podczas spotkania w swoich relikwiach i obrazie, który pochodzi z Sanktuarium w Zabawie. Konferencję wygłosił ks. Jerzy Molewski, zaczynając od przewrotnego pytania: - Czy chcielibyście życie oddać za czystość? (…) Dziś największy problem jest z wdzięcznością. Nie umiemy dziękować. Dziecko, które nie umie dziękować za obiad odchodząc od stołu, jest niewychowane. Brak wdzięczności rodzi smutek, niezadowolenie, depresję. To ojciec ma uczyć dziecko wdzięczności wobec mamy, a mama wdzięczności za wiele codziennych rzeczy. To jest takie przygotowanie dla nas, by w przyszłości być dobrą żoną czy dobrym mężem. Brak wdzięczności rodzi różne problemy życiowe. Człowiek, który widzi że jest obdarowywany w nim rodzi się szczęście i świadomość obdarowania. Wdzięczność stwarza nowy sposób na życie. Jak się nauczysz patrzeć na ludzi wokół nas z wdzięcznością, zaczniesz inaczej żyć! Jeśli w przyszłości masz być świętą matką czy świętym ojcem, musisz o to bardzo dbać, wdzięczność rodzi przyjaźń, poprawia relacje. Żyjemy w świecie niezadowolenia, który wielu rani. Niespełnione oczekiwania bardzo nas ranią. Żyjemy wczasach zapomnienia o cnocie wdzięczności… Dziś zatem chcemy uczyć się wdzięczności, chcemy się nią obdarowywać. Wdzięczność rodzi miłość! Jeśli ktoś zobaczy, że jest obdarowany, to w nim rodzi się miłość i idzie z nią dalej. Pan Bóg chce dobra człowieka, na każdym kroku. Wdzięczność rodzi niesamowitą radość. Jeśli zrobisz coś dobrego, ten gest dobroci potrafi budować relacje i ona do Ciebie wróci! – tłumaczył kaznodzieja.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję