Ksiądz Jan Bosko zasłynął jako genialny wychowawca, „ojciec i nauczyciel” młodzieży, pisarz i publicysta. Od dzieciństwa na podwórko przy swoim domu zapraszał sąsiadów do zabawy, a czasem nauki. Spotkanie zawsze kończyło się wspólną modlitwą, po której mały Janek często opowiadał wszystkim niedzielne kazanie księdza. Były to początki tego, co później nazwał oratorium.
Oficjalnie oratorium narodziło się 8 grudnia 1841 r. Ksiądz Jan Bosko spotkał Bartłomieja Garellego w zakrystii kościoła św. Franciszka z Asyżu i po Mszy św. poprowadził dla niego krótką katechezę. W następną niedzielę na Mszę św. przyszło już pięciu chłopców, aby się spotkać i porozmawiać z ks. Bosko. Po 4 latach w oratorium uczestniczyło prawie trzystu chłopców.
Oratorium jest przede wszystkim działalnością sprzyjającą wszechstronnemu wychowaniu dzieci i młodzieży, z efektywnym wykorzystaniem wolnego czasu na zabawę i naukę w duchu chrześcijańskim.
Według ks. Bosko, atmosfera oratorium powinna bazować na czterech elementach: dom – w oratorium młodzież powinna czuć się swobodnie, nawiązywać przyjaźnie, odczuwać, że jest otoczona opieką i ciepłem; szkoła – oratorium ma dać możliwość poszerzania wiedzy i otrzymywania bezinteresownej pomocy w nauce, a także umożliwiać rozwijanie zdolności; kościół – młodzież musi mieć możliwość rozwoju swojej duchowości i w tym celu gromadzi się na zajęciach biblijnych lub w kołach modlitewnych; boisko – oratorium jest też miejscem zabawy i aktywnego wypoczynku, w którym uczestnicy mogą zapomnieć o codziennych troskach i oddać się wspólnym grom i zabawom.
W 2016 r. salezjanie w Gdańsku-Oruni powołali oratorium pn. Janeczek, a w 2021 r. zmienili jego nazwę na Oratorium św. Józefa. W pomieszczeniach budynku przy ul. Gościnnej 15 został przeprowadzony gruntowny remont, umeblowano je, doposażono kuchnię oraz łazienki. Od poniedziałku do piątku między godz. 16.30 a 19 dzieci i młodzież spędzają tu wspólnie czas na zabawach sportowych i umysłowych, mogą skorzystać z pomocy przy odrabianiu prac domowych, uczestniczą w katechezach, tak jak w domu przygotowują smaczne posiłki, pieką np. świąteczne ciasteczka, wspólnie wybierają się na wycieczki. /i.c.
Gdy 27 sierpnia 1980 r. gdański Międzyzakładowy Komitet Strajkowy zgromadził już 630 przedsiębiorstw, w regionie zielonogórskim dopiero rozpoczęły się pierwsze strajki – mówi dr Tadeusz Dzwonkowski.
Kamil Krasowski: Sierpień 1980 r. to czas strajków na Wybrzeżu, zakończonych zawarciem tzw. porozumień sierpniowych. Czy echa protestów na Wybrzeżu odbijały się również w naszym regionie?
Tadeusz Dzwonkowski: Wiedza o strajkach, które trwały już od 14 sierpnia, docierała przede wszystkim do Lubuszan z Radia Wolna Europa. Dopiero później, od ok. 26 sierpnia mówiły o nich telewizja i radio państwowe, z tym że nie wspominano o strajkach, ale o „czasowych”, „nieplanowanych przestojach”. Zresztą określenie „nieuzasadnione przerwy w pracy” pojawiło się już w lipcu. Pamiętajmy, że władza uniemożliwiała komunikację społeczną, wyłączono telefony, zagłuszano stacje zachodnie radiowe. W tej sytuacji wiadomości o wydarzeniach na Wybrzeżu aktywizowały niewielką część Lubuszan. Były pojedyncze przypadki kolportowania ulotek i malowania wrogich dla władzy napisów, m.in. w Świebodzinie –„Elterma”, w Zielonej Górze, Żarach, napis na murach „Precz z Ruskimi” w Żaganiu. W naszym regionie, silniej niż gdzie indziej, oddziaływała propaganda partyjna. Na postawy co najmniej 30% mieszkańców miał wpływ aparat polityczny Ludowego Wojska Polskiego. Stosunkowo duża grupa, może nawet większość zielonogórzan uważała, że swą pozycję zawodową i społeczną zawdzięcza ówczesnej władzy, a nie własnej pracy, stąd wezwania do jakichkolwiek zmian przyjmowali z niechęcią.
Jedna z przełomowych scen „Wyznań” świętego Augustyna znalazła odbicie w ciekawym obrazie umieszczonym w łańcuckiej farze wzorowanym na płótnie Ary Scheffera, francuskiego malarza z XIX wieku (portrecisty m.in. Fryderyka Chopina). Augustyn na kilku stronach swego autobiograficznego dzieła opisuje decydujące dla jego wiary rozmowy prowadzone w Ostii ze swoją bardzo ciężko chorą matką, która przez kilkanaście lat modliła się wytrwale o jego nawrócenie. Oboje poszukują odpowiedzi na najbardziej fundamentalne pytania...
- My, głosiciele Chrystusowej prawdy, musimy błagać Boga właśnie o ten moment łaski dla naszych uczniów, naszych wychowanków, aby zechcieli szukać Boga, aby mieli odwagę kołatać do Bożych wrót, aby dostąpili łaski, że właśnie te wrota, otwarte na wieczność całą, także przed nimi kiedyś się otworzą - mówił abp Marek Jędraszewski w czasie Dnia Katechetycznego, który odbył się w Centrum Jana Pawła II „Nie lękajcie się!”.
Zarówno w czasie przedpołudniowej, jak i popołudniowej sesji księży, siostry zakonne i świeckich zgromadzonych na Dniu Katechetycznym powitał dyrektor Wydziału Katechetycznego ks. Konrad Kozioł. Zaznaczył, że aktualny czas jest bardzo wymagający, ale stwarzający szanse do ewangelizacji.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
