Wierni kochali go za pobożność i skromność, zakonnicy dziękowali mu za życzliwość, a królowie Francji go znienawidzili, bo bronił przed ich zakusami praw Kościoła.
Hugo, choć urodził się w rodzinie książęcej, nigdy nie pragnął ani zaszczytów, ani dworskiego, wygodnego życia. Przeciwnie – podobnie jak jego ojciec marzył o wstąpieniu do surowego zakonu kartuzów. Uczył się w szkole katedralnej w Valence, gdzie dał się poznać jako chłopiec skromny, inteligentny i bardzo pobożny. Zwrócił na siebie uwagę tamtejszego biskupa, który mianował go kanonikiem katedry i uczynił swoim sekretarzem.
W wieku 27 lat Hugo wziął udział w synodzie w Awinionie, gdzie został mianowany biskupem Grenoble. Zamiast sakry biskupiej wolałby udać się do klasztoru, ale posłusznie przyjął urząd i piastował go przez ponad 40 lat. W podupadającej diecezji wprowadził wiele reform, m.in. przyczyniło się do upowszechnienia celibatu i podniesienia moralności duchownych, wspierał rozwój klasztorów, szczególnie kartuzów, benedyktynów i cystersów. Dbał o pobożność diecezjan i troszczył się o poprawę jakości ich życia, budując szpitale i mosty. Królowie francuscy – Henryk IV i Henryk V rościli sobie prawo do zwierzchności nad Kościołem, czemu biskup Grenoble otwarcie się sprzeciwiał. Jego wystąpienie w obronie praw Kościoła na Soborze Laterańskim I ściągnęło na niego gniew Henryka V. U kresu życia Hugon wstąpił do kartuzów, gdzie zmarł w opinii świętości.
Św. Hugo, biskup ur. 1053 r. zm. 1 kwietnia 1132 r.
Święty Wit dorastał w zamożnej i wpływowej rodzinie (ojciec Gelas był senatorem miasta Mazzara), a małżonkowie – Modest i Krescencja byli jego opiekunami (on był prawdopodobnie guwernerem, ona, jak podają niektóre źródła – mleczną matką, piastunką i wychowawczynią chłopca).
Wit, już jako małe dziecko, wbrew przekonaniom rodziców, uwierzył w Chrystusa, dzięki wpływowi Krescencji i Modesta. Kiedy ojciec chłopca dowiedział się, że synowi bliski stał się Chrystus – Wit mógł mieć wówczas 7 lub 12 lat – usiłował wymóc na nim wyparcie się wiary. Kiedy jego wysiłki nie przyniosły rezultatu, próbował nawet odebrać życie dziecku. Jednak opiekunowie pomogli mu uciec i ukryli się wspólnie na południu Włoch. Cała trójka została schwytana i przywieziona do Rzymu. Wit został umęczony razem z Modestem i Krescencją w roku 303 (lub 304) podczas prześladowań za panowania cesarza Dioklecjana. Według Martyrologium Rzymskiego, wszyscy – Wit i jego opiekunowie mieli być zanurzeni w kotle z wrzącym ołowiem, katowani, a na koniec rzuceni dzikim zwierzętom. Zachowały się wczesne, choć pośrednie informacje o św. Wicie oraz liczne i stare dowody kultu. Czczony był jako jeden z Czternastu Wspomożycieli.
Nadzwyczajne łaski za wstawiennictwem św. Krescencji wymadlane są nieprzerwanie od jej śmierci w 1744 r. A pomocy katolickiej zakonnicy wzywają nawet niemieccy protestanci.
Siostra Maria Krescencja przyszła na świat jako Anna Höss w ubogiej, wielodzietnej rodzinie tkaczy z bawarskiego miasteczka Kaufbeuren. W wieku 21 lat wstąpiła do klasztoru Franciszkanek w Kaufbeuren. Zasłynęła mądrością, niezliczone rzesze ludzi zgłaszały się do niej z prośbą o radę w sprawach zarówno duchowych, jak i doczesnych. Zmarła w opinii świętości. Jej grób zaczęły nawiedzać tysiące pielgrzymów, z czasem miejsce jej spoczynku stało się jedną z najczęściej wybieranych pielgrzymkowych destynacji.
W przygranicznym Gubienie odbył się protest pod nazwą „Stop zalewaniu Polski migrantami przez Niemcy”, podczas którego zgromadzeni manifestanci domagali się obrony szczelności polskich granic, a także zmiany polityki rządu w tej sprawie.
Tutaj, w Gubinie, jak w Słubicach, Zgorzelcu, tutaj dokonuje się akt bezprawia ze strony Niemiec, którzy narzucają Polakom nielegalnych migrantów, wpychając ich do Polski, destabilizując państwo polskie i narażając nas wszystkich na utratę bezpieczeństwa i spokoju, z którego przecież Polska słynie — mówił.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
