KAI:– Jak środowisko kombatantów odebrało decyzję o nadaniu biskupowi polowemu Józefowi Guzdkowi stopnia generalskiego?

Prof. Leszek Żukowski ps. „Antek”:– Jesteśmy szczęśliwi, bardzo zadowoleni, dlatego, że od dawna staraliśmy się przekonać władze i występowaliśmy z wnioskami o nominację generalską dla Księdza Biskupa. Na wielu uroczystościach, podczas modlitw ekumenicznych biskupi innych wyznań są czasem przedstawiani z uwzględnieniem stopni wojskowych, a w wypadku biskupa Guzdka tak nie było. Naprawdę jesteśmy bardzo zadowoleni, że ta nominacja ma miejsce. W wojsku obowiązuje pewnego rodzaju hierarchia – inaczej słucha się kapitana, inaczej pułkownika, a jeszcze inaczej generała. Ze stopniami w wojsku wiąże się też pełniona funkcja i doświadczenie. Uważam, że w przypadku biskupa Guzdka są to także wiedza, wiara oraz umiejętność przekazania jednego i drugiego.

– Jak wygląda współpraca z Biskupem Polowym?

– Mamy okazję do częstych spotkań. Zawsze jesteśmy wysłuchani i przyjęci ze zrozumieniem. Często też zapraszamy Księdza Biskupa na różne uroczystości. Jeżeli my organizujemy uroczystości to na ogół prosimy o odprawienie Mszy św. Ksiądz Biskup bardzo chętnie celebruje je osobiście i w homiliach przekazuje nauki, które trafiają do serca.

– A jak Pan Prezes osobiście odebrał tę nominację?

– Kilka razy miałem szczęście być na wspólnych wyjazdach za granicą związanych z uczczeniem walczących podczas wojny Polaków. Zawsze ujmuje mnie bezpośredniość Księdza Biskupa, który mimo wysokiego stanowiska w Kościele potrafi skrócić dystans z rozmówcą. Jestem naprawdę szczęśliwy, że zostało spełnione życzenie kombatantów. My zawsze ubiegaliśmy się o to, by Ksiądz Biskup, nie mówię, że awansował, ale zechciał przyjąć nominację wojskową. Ksiądz Biskup Guzdek zawsze mówił, że on jest kapelanem od dusz, a nie od stopni, ale wojsko jest wojskiem. Tutaj stopień wojskowy jest ważny. Gratuluję i bardzo się cieszę.

– Dziękuję za rozmowę.

– Rozmawiał Krzysztof Stępkowski
***
Prof. Leszek Żukowski ps. „Antek”, (ur. 1929), od 1942 działał w Szarych Szeregach, brał udział w Powstaniu Warszawskim. Był więźniem obozów koncentracyjnych Flossenbürg i Dachau. W 1947 powrócił do Polski. W 1952 ukończył studia na Wydziale Technologii Drewna Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W ł 1986 otrzymał tytuł naukowy profesora. Pracował m.in. w Instytucie Badawczym Leśnictwa i przedsiębiorstwach przemysłowych. Od 1979 do czasu przejścia na emeryturę w 1995 był nauczycielem akademickim w SGGW.
Zaangażowany w działalność organizacji społecznych, m.in. skupiających kombatantów. W 2013 został prezesem zarządu głównego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.