Bł. Bronisława, dziewica, ur. ok. 1200 r. w Kamieniu Śląskim; zm. 29 sierpnia 1259 r. w Krakowie na wzgórzu Sikornik
Pochodziła z rodziny Odrowążów. Powołanie do służby Bożej w Kościele odkryła wcześnie – wstąpiła do klasztoru Norbertanek w Krakowie w wieku 16-17 lat i wkrótce została przełożoną. Była bardzo wrażliwa na ludzką biedę. W czasie zarazy w 1224 r. służyła chorym, rozdawała leki i ubrania, karmiła głodnych. Jej życie przypadło na bardzo trudny okres w dziejach naszej ojczyzny. Toczyły się wówczas walki o Kraków między Konradem Mazowieckim a Henrykiem Brodatym. Najtragiczniejszym jednak wydarzeniem w dziejach klasztoru i w życiu Bronisławy był najazd tatarski w 1241 r.; zakonnice ukryły się wówczas wśród zalesionych skał, które odtąd noszą nazwę Skał Panieńskich.
Bronisława odznaczała się duchowością pasyjną – miała szczególne nabożeństwo do Męki Pańskiej. W Żywotach świętych Pańskich z 1937 r. czytamy: „Ściśle zachowywała najdrobniejsze ustawy zakonne i zatapiała się w modlitwie i rozpamiętywaniu męki i śmierci Zbawiciela, ponadto umartwiała swoje niewinne ciało ścisłym postem, sypianiem na twardej podłodze, czuwaniem, ostrą włosiennicą, rózgami, nie pozwalając mu brać przewagi nad duchem wzniesionym ku Bogu”. Podczas modlitwy miała widzenie Chrystusa, który powiedział jej: „Bronisławo, krzyż mój jest twoim, lecz i chwała moja twoją będzie”.
Modlitwa św. Bernarda znajduje się w każdej książeczce do nabożeństwa, nie bez powodu.
Zapisał się w historii jako współzałożyciel Zakonu Cysterskiego i twórca jednej z najpopularniejszych modlitw, którą wierni odmawiają od ponad 850 lat. Pochodził z burgundzkiego rycerskiego rodu, lecz wbrew rodzinnej tradycji zamiast zbroi wolał przybrać mniszy habit. Gdy miał 22 lata, wstąpił do surowego opactwa Cystersów w Citeaux. Pobożność i gorliwość w praktykach umartwiania, które wykazywał Bernard, skłoniły opata – św. Stefana, by to jemu powierzyć misję stworzenia nowego opactwa w pobliżu Aube. Funkcję opata pełnił następnie przez 38 lat. Z opactwa, któremu przewodził św. Bernard, wyruszali mnisi, by zakładać kolejne klasztory w całej Europie.
Boże ojców naszych, wielki i miłosierny! Panie życia i pokoju, Ojcze wszystkich ludzi. Twoją wolą jest pokój, a nie udręczenie. Potęp wojny i obal pychę gwałtowników. Wysłałeś Syna swego Jezusa Chrystusa, aby głosił pokój bliskim i dalekim i zjednoczył w jedną rodzinę ludzi wszystkich ras i pokoleń.
„Muzyka jest uprzywilejowaną drogą do zrozumienia najwyższej godności istoty ludzkiej” – mówił Papież Leon XIV do uczestników Koncertu Bożonarodzeniowego w Auli Pawła VI. W przemówieniu, wygłoszonym przed wręczeniem Nagrody Ratzingera Maestro Riccardo Mutiemu, Ojciec Święty podkreślił duchową i etyczną odpowiedzialność sztuki oraz jej znaczenie dla wychowania i pokoju.
Dziękując za koncert, Papież przypomniał słowa św. Augustyna, który określał muzykę jako scientia bene modulandi. Jak zaznaczył Leon XIV, jest ona „sztuką dobrego kształtowania, łącząc ją ze sztuką prowadzenia serca ku Bogu”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
