Ks. Mikołaj Kostrzewa urodził się 20 września 1902 r. w Wygnanowie, par. Czemierniki, jako syn Antoniego i Ludwiki z Jachów. Uczęszczał do prywatnego gimnazjum w Lubartowie, gdzie ukończył 6 klas. W latach 1920-1925 był alumnem Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie. Święcenia kapłańskie przyjął 21 czerwca 1925 r., po czym został mianowany wikariuszem w par. Wilkołaz. W 1928 r. pracował przy par. św. Michała w Lublinie, a od 26 lipca 1929 r. pełnił funkcję wikariusza w par. Kijany. 4 lutego 1930 r. otrzymał nominację na probostwo w Perespie, gdzie pracował do 1932 r. 11 stycznia tegoż roku został proboszczem w par. Majdan Stary.
19 czerwca 1940 r. ks. Kostrzewa został aresztowany przez gestapo w Majdanie Starym i osadzony na Rotundzie zamojskiej, a następnie na
Zamku Lubelskim. Od 30 czerwca 1940 r. przebywał w obozie koncentracyjnym w Sachsenchausen, a od 14 grudnia tegoż roku w Dachau, gdzie otrzymał nr obozowy 22582. Zginął w tymże obozie, w tzw. transporcie inwalidów skazanych na śmierć przez zagazowanie, 18 maja 1942 r. (lub 10 sierpnia, albo "w pierwszych dniach października 1942" (list ks. Koziołkiewicza do kurii biskupiej w Lublinie, z 18 X 1943).