Otworzyć serca, aby Miłosierny Jezus mógł przemówić
Dzień 15 października 2003 r. był bardzo oczekiwany przez wiernych parafii Przemienienia Pańskiego w Perlejewie. Do godnego przyjęcia i przeżycia spotkania z Panem
Jezusem Miłosiernym przygotowywaliśmy się duchowo podczas 4-dniowych rekolekcji prowadzonych przez o. Józefa Korzenieckiego z Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów.
Zewnętrznym wyrazem naszej miłości do Jezusa Chrystusa były udekorowane przez mieszkańców wszystkich wsi kapliczki, krzyże przydrożne, nasze domy, a przede wszystkim trasa przejazdu Obrazu.
W dekorowanie budynków szkolnych oraz otoczenia kościoła włączyli się również uczniowie Szkoły Podstawowej z Perlejewa, Miodus i młodzież z Gimnazjum wraz z wychowawcami.
Dzieci wykonały łańcuch ze styropianowych serc pomalowanych na czerwono, żółto i niebiesko. Były one wyrazem ich miłości i ufności do przybywającego Gościa.
Nabożeństwo powitania Obrazu Jezusa Miłosiernego odprawił ks. inf. Jan Sobechowicz. Przekazanie Obrazu dokonał ks. Edward Kowalczyk - proboszcz parafii w Pobikrach. Wszystkich przybyłych
księży, alumnów i wiernych powitał nasz proboszcz, ks. kan. Kazimierz Olszewski. Pana Jezusa witały dzieci i młodzież wraz z wikariuszem, ks. Krzysztofem Domaraczeńko.
W imieniu dorosłych Jezusa Miłosiernego powitał wójt, Krzysztof Radziszewski wraz z małżonką (członkowie Akcji Katolickiej). Chór prowadzony przez Mieczysława Fronca uświetnił liturgię
Mszy św. pięknym śpiewem.
Krótkie godziny przebywania Obrazu Jezusa Miłosiernego wśród nas były bardzo ważne dla dorosłych, młodzieży i dzieci. Pan Jezus był nieustannie adorowany w Najświętszym Sakramencie.
Członkowie Akcji Katolickiej, Apostolatu Maryjnego, Kółek Różańcowych i inni wierni trwali na wspólnej adoracji do północy, a potem uczestniczyli w Najświętszej Eucharystii,
którą odprawili księża pochodzący z naszej parafii (ks. Eugeniusz Moczulski, ks. Romuald Kosk i ks. Bohdan Sawicki) w intencji zmarłych z naszych rodzin. Honorową
wartę przy Obrazie pełnili strażacy.
Podczas adoracji prosiliśmy Króla Wieków, aby pomógł uczciwie żyć małżonkom i rodzinom, aby nie pozwolił zagubić się dzieciom i młodzieży z naszej parafii. Błagaliśmy
Miłosiernego Pana, aby napełnił łaską i uleczył wszystkie dusze obciążone grzechem. Czas kontemplacji oblicza Jezusa Chrystusa był okazją otwarcia się na łaski, które daje Jego miłosierne Serce,
czasem nadziei i leczenia ran na duszy. Każdy z nas miał okazję, aby wejść do kościoła i zapewnić Pana Jezusa Miłosiernego o swojej miłości, aby podzielić się
pragnieniami i tęsknotami. Mieszkańcy każdej wsi mieli swoje 2 godziny adoracji. Cały dzień kościół był wypełniony ludźmi. Uczcić Pana Jezusa przychodziły dzieci i młodzież z wychowawcami.
Spojrzenie Chrystusa pełne dobroci i miłości przebaczającej przemieniało nasze wnętrze. To cudowne oblicze Chrystusa wyryło się w sercach głęboko, wyraźnie i mocno.
Stało się nam bardziej bliskie i drogie. Czuwanie przed Jezusem Miłosiernym było czasem stawiania pytań o sens i kierunek naszego życia. Wdzięczni jesteśmy za czas
miłosierdzia, za łaski, których wielu z nas doznało, za każde nawrócone serce, za każdą rodzinę, do której na nowo został zaproszony Jezus Chrystus Miłosierny.
Mszę św. na pożegnanie Obrazu odprawił ks. inf. Eugeniusz Borowski. W homilii zwrócił naszą uwagę, że zapewne wielu z nas żyje dzięki Miłosierdziu Bożemu, któremu zaufała niejedna
matka lub niejeden ojciec. W imieniu całej parafii Jezusa Miłosiernego pożegnali przedstawiciele Apostolatu Maryjnego: Halina Marciniak i Antoni Czarkowski.
Zawierzenie się Miłosiernemu Chrystusowi to źródło pokoju, ale i wezwanie do nieustannej ufności. Każdego dnia musimy uczyć się jej od nowa. Teraz od nas zależy na ile spotkanie z Panem
Jezusem Miłosiernym pozwoli nam lepiej żyć, pracować, traktować innych ludzi, rozwiązywać problemy i dobrze kierować własnym życiem.
Wśród wielu miejsc kultu Apostołów w Europie szczególne znaczenie ma sanktuarium św. Jakuba w Composteli. „Do grobu św. Jakuba w Santiago de Compostela zdążają ludzie zwłaszcza z najróżniejszych regionów Europy, by odnowić i umocnić swą wiarę” - napisał Benedykt XVI z okazji 119. Jubileuszowego Roku Świętego. „Droga ta, usiana tak licznymi świadectwami gorliwości, pokuty, gościnności, sztuki i kultury, opowiada wymownie o duchowych korzeniach Starego Kontynentu”.
Jakub zwany Większym lub Starszym, syn Zebedeusza i brat Jana, był - podobnie jak jego ojciec - galilejskim rybakiem. Jezus powołał Jakuba i jego brata do grona Dwunastu nad Jeziorem Genezaret (Mt 4, 21-22; Mk 1, 19-20; Łk 5, 10-11). Ewangelie wspominają o Jakubie osiemnaście razy. Tak jak św. Piotr i św. Jan również św. Jakub cieszył się szczególnym zaufaniem Pana Jezusa (Mk 5, 37; 9, 2; 14, 33). W pierwotnym Kościele odgrywał ważną rolę. Za Heroda Agryppy I (41-44), wnuka Heroda Wielkiego, zginął śmiercią męczeńską ścięty mieczem, co odnotowano w Dziejach Apostolskich (Dz 12, 2). Był więc drugim, po Szczepanie, wzmiankowanym męczennikiem Kościoła.
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedzielę w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
Bóg rzekł do Abrahama: «Głośno się rozlega skarga na Sodomę i Gomorę, bo występki ich mieszkańców są bardzo ciężkie. Chcę więc zstąpić i zobaczyć, czy postępują tak, jak głosi oskarżenie, które do Mnie doszło, czy nie; dowiem się». Wtedy to dwaj mężowie odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem. Podszedłszy do Niego, Abraham rzekł: «Czy zamierzasz wygubić sprawiedliwych wespół z bezbożnymi? Może w tym mieście jest pięćdziesięciu sprawiedliwych; czy także zniszczysz to miasto i nie przebaczysz mu przez wzgląd na owych pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy w nim mieszkają? O, nie dopuść do tego, aby zginęli sprawiedliwi z bezbożnymi, aby stało się sprawiedliwemu to samo, co bezbożnemu! O, nie dopuść do tego! Czyż Ten, który jest sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie?» Pan odpowiedział: «Jeżeli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych, przebaczę całemu miastu przez wzgląd na nich». Rzekł znowu Abraham: «Pozwól, o Panie, że jeszcze ośmielę się mówić do Ciebie, choć jestem pyłem i prochem. Gdyby wśród tych pięćdziesięciu sprawiedliwych zabrakło pięciu, czy z braku tych pięciu zniszczysz całe miasto?» Pan rzekł: «Nie zniszczę, jeśli znajdę tam czterdziestu pięciu». Abraham znów odezwał się tymi słowami: «A może znalazłoby się tam czterdziestu?» Pan rzekł: «Nie dokonam zniszczenia przez wzgląd na tych czterdziestu». Wtedy Abraham powiedział: «Niech się nie gniewa Pan, jeśli rzeknę: może znalazłoby się tam trzydziestu?» A na to Pan: «Nie dokonam zniszczenia, jeśli znajdę tam trzydziestu». Rzekł Abraham: «Pozwól, o Panie, że ośmielę się zapytać: gdyby znalazło się tam dwudziestu?» Pan odpowiedział: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dwudziestu». Na to Abraham: «Niech mój Pan się nie gniewa, jeśli raz jeszcze zapytam: gdyby znalazło się tam dziesięciu?» Odpowiedział Pan: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dziesięciu».
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.