Jezus Chrystus z Nazaretu nie pozostał tylko w Betlejem i Nazarecie, chcąc wypełnić wolę
Ojca, wyszedł na ulice miast i wiosek Ziemi Świętej. Tak jak wtedy, tak i dziś wychodzi na
ulice naszych miast i wsi w procesjach eucharystycznych, by otrzymując dziękczynienie i
uwielbienie, dalej głosić wolę Boga Ojca.
Jak we wszystkich miejscowościach naszego kraju tak i w Legnicy, tłumy wiernych przeszły
ulicami miasta w uroczystość Bożego Ciała, jednego z najważniejszych świąt obchodzonych przez
Kościół Katolicki. Tej chrześcijańskiej publicznej manifestacji wiary przewodniczył biskup legnicki
Zbigniew Kiernikowski. W tym roku uroczystości Bożego Ciała w biskupim mieście miały
szczególny charakter. Tu bowiem, w parafii św. Jacka kilkanaście miesięcy temu dokonało się
cudowne wydarzenie eucharystyczne. W kontekście obchodzonej uroczystości, kiedy czcimy
Najświętsze Ciało i Krew Chrystusa, to eucharystyczne wydarzenie nabiera szczególnego
znaczenia. I właśnie do tej wielkiej tajemnicy wiary, odniósł się m.in. Biskup legnicki podczas
homilii w legnickiej katedrze podczas uroczystej Mszy św. której przewodniczył w czwartkowe
przedpołudnie.
Zwracając się do zebranych powiedział: „Mamy świadomość tego, co wydarzyło się
w naszym mieście. Tego wydarzenia eucharystycznego czy cudu, który wskazuje na szczególny
moment z życia Jezusa. Badania mówią o tym, że to jest fragment tkanki mięśnia serca wskazujący
na stan agonalny. To jest nadzwyczajne wydarzenie. Bóg stawia przed człowiekiem tajemnice i
zaprasza go do wchodzenia w nie, aby tak jak w przypadku Abrahama pokonywać wrogów. By
umieć właściwie przeżywać to, co wydaje się ze brakuje i by umieć dobrze rozumieć i przyjmować
właściwą postawę w sytuacjach krytycznych. Tak jak owej nocy uczynił to Jezus, wtedy, kiedy
został wydany. To wszystko wskazuje na zupełnie nowe i inne spojrzenie na śmierć i życie
człowieka.
My, dzisiaj tę tajemnicę tutaj przeżywamy sakramentalnie na ołtarzu, głosząc i wyznając, że ta
śmierć, mimo że jest śmiercią nie jest tylko śmiercią – mówił dalej ksiądz Biskup. - Chcemy z tą
tajemnicą wyjść na zewnątrz, w naszą przestrzeń publiczną i to przedstawiać, okazywać. Chcemy,
by ta prawda była prawdą w naszym życiu. Niech nasz związek z Tym, który dał Siebie i daje
Siebie stale, pomaga nam rozumieć że mamy więcej niż tylko, to co mamy. I że jesteśmy powołani
do czegoś większego, do chwały większej niż tylko ta, którą sami możemy zdobyć. To wszystko
zawiera się w tej tajemnicy łamanego Chleba i rozdzielanego kielicha, Kielicha Nowego
Przemierza. Niech ta tajemnica przenika nasze życie i niech je przemienia i czyni chwalebnym i
wiecznym.
Po Eucharystii ulicami miasta przeszła procesja eucharystyczna, w której wzięli udział wierni
legnickich parafii, profesorowie i alumni Wyższego Seminarium Duchownego, siostry zakonne,
przedstawiciele Bractwa św. Józefa, Bractwo Maryjne, Bractwo Eucharystyczne oraz inne grupy i
wspólnoty działające w parafiach. Procesja przeszła do czterech ołtarzy, przy których śpiewane
były fragmenty Ewangelii mówiące o ustanowieniu Eucharystii. Pierwszy ołtarz podobnie jak w
latach ubiegłych przygotowali ojcowie franciszkanie, drugi uczniowie gimnazjum i liceum
franciszkańskiego, trzeci klerycy Wyższego Seminarium Duchownego, a czwarty ołtarz przy
kościele św. Piotra i Pawła został przygotowany przez parafian.
Na zakończenie uroczystości Biskup Legnicki zwracając się do zebranych powiedział:
„Zakończyliśmy procesję, nasze wtapianie się w tajemnicę Jezusa Chrystusa, który do nas
przyszedł. Chcemy, aby ta prawda, Jego dar życia, która kosztowała Go życie i objawiła
nieskończoną miłość Boga, była stałym pokarmem i stałą mocą do wszystkiego, co dzieje się w
naszym życiu. Starajmy się by nasze życie było kształtowane Jego mocą.
Dziś obchodzimy uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa - Bożego Ciała. Choć świadomość niezwykłego cudu przemiany konsekrowanego chleba i wina w rzeczywiste Ciało i Krew Chrystusa towarzyszyła wiernym od początku chrześcijaństwa, jednak trzeba było czekać aż dziesięć stuleci, zanim zewnętrzne przejawy tego kultu powstały i zadomowiły się w Kościele katolickim.
Iwo Hélory żył w latach 1253 -1303 we Francji, w Bretanii. Urodził się w Kermartin, w pobliżu Tréguier. Po ukończeniu 14. roku życia studiował w Paryżu na Wydziale Sztuk Wyzwolonych, później na Wydziale Prawa Kanonicznego i Teologii, a w Orleanie na Wydziale Prawa Cywilnego.
Po trwających 10 lat studiach powrócił do rodzinnej Bretanii. Do 30. roku życia pozostawał - jako człowiek świecki - na stanowisku oficjała diecezjalnego w Rennes, sprawując w imieniu biskupa funkcje sędziowskie. Zasłynął jako człowiek sprawiedliwy i nieprzekupny, obrońca interesów biedaków, za których nieraz sam opłacał koszty postępowania, a także - jako doskonały mediator w sporach.
Później poszedł za głosem powołania i po przyjęciu święceń kapłańskich skupił się na pracy w przydzielonej mu parafii. Biskup powierzył mu niewielką parafię Trédrez, a po roku 1293 nieco większą - Louannec. Iwo od razu zjednał sobie parafian, dając przykład ubóstwa i modlitwy. W czasach, kiedy kapłani obowiązani byli odprawiać Mszę św. tylko w niedziele i święta, Iwo czynił to codziennie, niezależnie od tego, gdzie się znajdował. Często, chcąc pogodzić zwaśnionych, zanim zajął się sprawą jako sędzia, odprawiał w ich intencji Mszę św. - po niej serca skłóconych w jakiś cudowny sposób ulegały przemianie i jednali się bez rozprawy. Nadal chętnie służył wiedzą prawniczą wszystkim potrzebującym, sam żyjąc bardzo skromnie. Był doskonałym kaznodzieją. Iwo Hélory zmarł 19 maja 1303 r. W 1347 r. papież Klemens VI ogłosił go świętym. Jego kult rozpoczął się zaraz po jego śmierci i bardzo szybko rozprzestrzenił się poza granice Bretanii. Kościoły i kaplice jemu dedykowane zbudowano m.in. w Paryżu i w Rzymie. Wiele wydziałów prawa i uniwersytetów obrało go za patrona, m.in. w Nantes, Bazylei, Fryburgu, Wittenberdze, Salamance i Louvain. Został pochowany w Treguier we Francji, które jest odtąd miejscem corocznych pielgrzymek adwokatów w dniu 19 maja.
Warto też dodać, że do Polski kult św. Iwona dotarł stosunkowo wcześnie. Już 25 lat po jego kanonizacji, w 1372 r. jeden z kanoników wrocławskiej kolegiaty św. Idziego, Bertold, ze swej pielgrzymki do Tréguier przywiózł relikwie świętego. Umieszczono je w jednym z bocznych ołtarzy kościoła św. Idziego. Również po relikwie św. Iwona pojechał opat Kanoników Regularnych Henricus Gallici. Na jego koszt do budującego się wówczas kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku dobudowano kaplicę św. Iwona, w której umieszczono ołtarzyk szafkowy z relikwiami. Niestety, nie dotrwały one do naszych czasów, w przeciwieństwie do kultu, który, przerwany na początku XIX wieku, ożył w 1981 r. Od tego czasu w każdą pierwszą sobotę miesiąca w kaplicy św. Iwona zbierają się prawnicy wrocławscy na Mszy św. specjalnie dla nich sprawowanej.
Drugim ważnym miejscem kultu św. Iwona w Polsce jest Iwonicz Zdrój, gdzie znajduje się jedyny w Polsce, jak się wydaje, kościół pw. św. Iwona, z przepiękną rzeźbioną w drewnie lipowym statuą Świętego.
Warto też wspomnieć o zakładanych w XVII i XVIII wieku bractwach św. Iwona, gromadzących w swych szeregach środowiska prawnicze, a mających przyczynić się do ich odnowy moralnej. Bractwa te istniały przede wszystkim w miastach, gdzie zbierał się Trybunał Koronny: w Piotrkowie Trybunalskim (zał. w 1726 r.) i w Lublinie (1743 r.). W obydwu do dziś zachowały się obrazy przedstawiające Świętego: w Piotrkowie - w kościele Ojców Jezuitów, w Lublinie - w kościele parafialnym pw. Nawrócenia św. Pawła. Istniały też bractwa w Przemyślu (XVII w.), prawdopodobnie w Krakowie (zachował się XVIII-wieczny obraz św. Iwona w zakrystii kościoła Ojców Pijarów), w Warszawie i we Lwowie. W diecezji krakowskiej czczono św. Iwona w Nowym Korczynie (w 1715 r. w kościele Ojców Franciszkanów konsekrowano ołtarz św. Iwona) oraz w Nowym Sączu, w kręgach związanych z Bractwem Przemienienia Pańskiego.
Natomiast we Wrocławiu, w kaplicy kościoła pw. Najświętszej Marii Panny na Piasku, znajduje się witraż wyobrażający św. Iwo. Został on ufundowany w 1996 r. przez adwokatów dolnośląskich z okazji 50-lecia tamtejszej adwokatury.
W Lourdes zakończyła się 65. Międzynarodowa Pielgrzymka Wojskowa, która co roku przyciąga tysiące żołnierzy z całego świata. Podczas spotkania 210 żołnierzy przyjęło chrzest, a 503 przystąpiło do Sakramentu Bierzmowania.
To oznacza wzrost o 17 proc. w porównaniu z ubiegłym rokiem w przypadku chrztów i aż 33 proc. w przypadku bierzmowań. Dane te wpisują się w szerszy trend wzrostu liczby dorosłych przystępujących do sakramentów m.in. w Kościele katolickim we Francji. Jak przypomina portal Aleteia, podczas tegorocznej Wigilii Paschalnej we Francji ochrzczonych zostało 10 tys. dorosłych, co stanowi wzrost o 45 proc. rok do roku. W ciągu ostatniej dekady liczba dorosłych katechumenów we Francji wzrosła o ponad 60 proc.: z 3 900 w 2015 r. do 10 384 w 2025 r.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.