Reklama

Nowa ewangelizacja

Nowa ewangelizacja a katecheza

Niedziela kielecka 4/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Prymat żywej Osoby Jezusa w ewangelizacji czy reewangelizacji nie oznacza lekceważenia prawd objawionych. Kontemplując bowiem Oblicze Chrystusa na kartach Ewangelii, znajdujemy tam również prawdy objawione przez Ojca w Jezusie Chrystusie; spotykamy wymagania, jakie Jezus daje uczniom: naśladowanie, błogosławieństwa, Kazanie na Górze.
Chrześcijaństwo na pierwszym miejscu jednak nie jest doktryną, nawet piękną, nie jest zbiorem wspaniałych wartości tzw. chrześcijańskich, ale jest Osobą, komunią osoby człowieka z żywą Osobą Jezusa. Największą wartością chrześcijańską jest Jezus Chrystus. Dopiero na drugim miejscu jest akceptacją prawd objawionych przez Jezusa Chrystusa. Ważniejszy jest Oblubieniec niż bogate wiano, jakie daje swej Oblubienicy Kościołowi. Jeżeli więc chcemy odpowiedzieć na trudny postulat Papieża, to musi się dokonać ewangeliczne nawrócenie polskiego nauczania religijnego: katechezy i ambony. Muszą one odnaleźć żywą Osobę Jezusa i uczyć słuchaczy kontemplacji Jego Oblicza.
Papież w adhortacji Ecclesia in Europa mówi również o katechezie. Musi być ona jednak, jak całe nauczanie Kościoła, skoncentrowana na Jezusie i przekazywana tym, którzy wierzą w Jezusa i żyją w osobowym z Nim związku. Katecheza ten związek pogłębia. Dzieje Apostolskie nas pouczają, że nawróceni i ochrzczeni w Pięćdziesiątnicę Żydzi trwali we wspólnocie i nauce Apostołów. Nauka ta zwana didache oznaczała katechezę. Taka jest droga od początku Kościoła. Od kerygmatu do katechezy.
Kerygmat jest głoszeniem żywej Osoby Jezusa Chrystusa, wezwaniem do nawrócenia i wiary. Katecheza (didache) wyjaśnia i pogłębia wiarę. Nowa ewangelizacja, zwana również reewangelizacją, prowadzi do wiary w Jezusa Chrystusa, katecheza tę wiarę pogłębia. Jan Paweł II w konstytucji apostolskiej Fidei depositum, ogłoszonej z okazji wydania Katechizmu Kościoła Katolickiego, pisze, że celem tego katechizmu jest „wykład wiary Kościoła i nauki katolickiej”. Jest więc adresowany do ludzi już wierzących. Umacnia i utwierdza wiarę uczniów Pana Jezusa, tj. ludzi, którzy wierzą w Jezusa i przyjmują Go za jedynego swego Pana. Katechizm, podobnie jak reewangelizacja, skoncentrowany jest na Jezusie Chrystusie. Chrystus Jednorodzony Syn Boży został posłany przez Ojca i za sprawą Ducha Świętego stał się człowiekiem w łonie Najświętszej Dziewicy Maryi, by być naszym Zbawicielem.
Podobnie miejsce katechezy widzi Papież w adhortacji Ecclesia in Europa. Posługa katechezy polega na kształtowaniu i rozwijaniu wiary każdego człowieka, który uwierzył w Chrystusa i przyjął chrzest. Katechizm jest narzędziem „formowania chrześcijan do dojrzałej wiary” (nr 51). Katecheza, podobnie jak całe nauczanie Kościoła, winna być skoncentrowana na Chrystusie.
Ojciec Święty stawia wysokie wymagania katechezie. Nie tylko powinna prowadzić chrześcijan do wiary dojrzałej, lecz również powinna „zaproponować katechezę odpowiadającą różnym drogom duchowym wiernych różnego wieku i stanu życia” (nr 51). Katecheza powinna również przewidzieć odpowiednie formy kierownictwa duchowego. Głównym jednak zadaniem katechezy jest odkrywanie znaczenia chrztu i jego zobowiązań. Podstawą tej prawdy winien być Katechizm Kościoła Katolickiego.
Jak widać z tych rozważań, Ojciec Święty precyzyjnie odróżnia nową ewangelizację od katechezy. Celem pierwszej jest doprowadzić do żywej wiary w Osobę Chrystusa tych, którzy niegdyś ochrzczeni utracili jednak żywy związek z Chrystusem i Kościołem. Muszą na nowo uwierzyć i przyjąć Jezusa jako Pana. Katecheza natomiast jest adresowana do ludzi wierzących. Pogłębia ich wiarę i prowadzi do dojrzałości.
Czy można mówić o katechezie ewangelizacyjnej? W znaczeniu ścisłym można tylko w dwóch wypadkach. Po pierwsze - gdy wśród katechizowanych jest młodzież, która wprawdzie była ochrzczona, ale utraciła związek z Chrystusem i Kościołem; tych trzeba najpierw nawrócić do wiary w żywą Osobę Jezusa, a dopiero później katechizować. Po drugie - gdy są młodzi o wierze sformalizowanej, martwej, bez osobistego związku z Panem. Tych trzeba przeprowadzić od wiary sformalizowanej i zakonserwowanej do wiary żywej i dojrzałej. Jak to zrobić? Czekamy na propozycje.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Anioł z Auschwitz

Niedziela Ogólnopolska 12/2023, str. 28-29

[ TEMATY ]

Wielcy polskiego Kościoła

Archiwum Archidiecezjalne w Łodzi

Stanisława Leszczyńska

Stanisława Leszczyńska

Są postacie, które nigdy nie nazwałyby samych siebie bohaterami, a jednak o ich czynach z podziwem opowiadają kolejne pokolenia. Taka właśnie była Stanisława Leszczyńska – „Mateczka”, położna z Auschwitz.

Przyszła bohaterka urodziła się 8 maja 1896 r. w Łodzi, w niezamożnej rodzinie Zambrzyckich. Jej bliscy borykali się z tak dużymi trudnościami finansowymi, że w 1908 r. całą rodziną wyjechali w poszukiwaniu lepszego życia do Rio de Janeiro. Po 2 latach jednak powrócili do kraju i Stanisława podjęła przerwaną edukację.

CZYTAJ DALEJ

Św. Stanisław, Biskup i Męczennik

[ TEMATY ]

święty

patron

św. Stanisław

I, Bogitor / pl.wikipedia.org

Konfesja św. Stanisława w Katedrze na Wawelu

Konfesja św. Stanisława w Katedrze na Wawelu

Św. Stanisław urodził się między 1030 a 1035 r. w Szczepanowie. Na miejscu, gdzie znajdował się dom rodzinny Świętego postawiono kaplicę.

Przypuszcza się, że Stanisław pobierał nauki najpierw w opactwie tynieckim, a potem za granicą w szkole katedralnej w Liege w Belgii oraz w Paryżu. Święcenia kapłańskie otrzymał ok. 1060 r. Po śmierci biskupa krakowskiego Lamberta został mianowany jego następcą, ale papież Aleksander II zatwierdził ten wybór dopiero po dwóch latach, czyli ok. 1072 r. Św. Stanisław prawdopodobnie bardzo popierał reformy papieża Grzegorza VII.

CZYTAJ DALEJ

Europa ojczyzn, a nie Europa bez ojczyzn

2024-05-09 10:36

[ TEMATY ]

Europa

Jadwiga Wiśniewska

Magdalena Pijewska

Od 20 lat Polska jest członkiem Unii Europejskiej. Z perspektywy tych dwóch dekad z całą odpowiedzialnością można postawić tezę, że dzisiejsza Wspólnota nie jest tą samą, do której wstępowaliśmy 1 maja 2004 r.

Coraz mniej przypomina Unię, o której marzyli jej Ojcowie Założyciele, tacy jak Robert Schumann, którego wspominamy w sposób szczególny co roku, 9 maja, w Dniu Europy. Święto to upamiętnia rocznicę wygłoszenia historycznej deklaracji Schumana, która stała się fundamentem dzisiejszej UE. Dla tego męża stanu, a dziś kandydata na ołtarze, oczywiste było, że „europejski duch oznacza bycie świadomym przynależności do kultury chrześcijańskiej rodziny i gotowym do służenia tej społeczności w duchu całkowitej wzajemności, bez żadnych ukrytych motywów hegemonii, bądź egoistycznego wykorzystywania innych”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję