Indie: niezwykła pochwała bł. Matki Teresy z Kalkuty ze strony premiera
Szef indyjskiego rządu w niespotykanie pozytywnych słowach wypowiedział się o bł. Matce Teresie z Kalkuty, którą 4 września w Watykanie kanonizuje papież Franciszek. W radiowym orędziu powiedział, że zakonnica całe swoje życie oddała w służbie biednych i pokrzywdzonych w Indiach a kanonizacja Matki Teresy jest dla Hindusów powodem do dumy.
Słowa Modiego są tym bardziej zaskakujące gdyż należy on do radykalnej Indyjskiej Partii Ludowej, która wielokrotnie oskarżała Kościoły chrześcijańskie, że pod płaszczykiem miłości bliźniego wobec indyjskich ubogich uprawiają prozelityzm.
Szef indyjskiego rządu nie weźmie osobiście udziału w uroczystościach kanonizacyjnych ale wysyła do Rzymu 12-osobową wysokiej rangi delegację, na które czele stanie minister spraw zagranicznych Sushmę Swaraj.
Po raz pierwszy zdarza się, że indyjska delegacja rządowa jedzie na kanonizację. W uroczystościach kanonizacyjnych dwojga Hindusów w 2014 r.: ojca Cyriaka Eliasza Chavara od Świętej Rodziny (1805-71) i siostry Eufrazji (Rosy) Eluvathingal od Świętego Serca (1877-1952) z katolickiego Kościoła syromalabarskiego wzięli udział tylko przedstawiciele regionalnego rządu stanu Kerala.
Św. Teresa z Kalkuty dała ludziom naszych czasów przykład realizacji słów Pana Jezusa: „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje” (Mt 16, 24). Jej życie było jakby kontynuacją życia Chrystusa i jest dziś wzorem dla wiernych. Papież zwraca na to uwagę w liście do swojego specjalnego wysłannika na uroczystości dziękczynienia za kanonizację Matki Teresy, które w najbliższą niedzielę 11 września, tydzień po zaliczeniu jej w poczet świętych, odbędą się w macedońskim mieście Skopje, gdzie w 1910 r. urodziła się założycielka zgromadzenia Misjonarek Miłości.
Franciszek posyła na nie arcybiskupa Sarajewa, stolicy Bośni i Hercegowiny. Kard. Vinko Puljić będzie przewodniczył dziękczynnej Mszy.
S. Maria Druch prowadzi rekolekcje i głosi konferencje na temat aniołów.
Historia, którą specjalnie dla was, Drodzy Czytelnicy,
dzieli się tu siostra Maria, dotyczy czasów jej dzieciństwa.
Jednak mocno utkwiła jej w pamięci i z pewnością miała
wpływ na późniejszy wybór drogi życiowej.
„Nie ma dzisiaj zakątka ziemi, nie ma człowieka ani takich
jego potrzeb, których by nie dosięgła ich (aniołów) uczynność
i opieka”. Wiecie, Drodzy Czytelnicy, kto jest autorem
tych słów? Wypowiedział je nieco już dziś zapomniany
arcybiskup mohylewski Wincenty Kluczyński, który założył
w Wilnie (w 1889 r.) żeńskie bezhabitowe zgromadzenie
zakonne – Siostry od Aniołów. Wspominam o tym nie
bez powodu, bo autorką kolejnego świadectwa jest siostra
Maria Druch z tego właśnie anielskiego zgromadzenia.
Historia, którą specjalnie dla was, Drodzy Czytelnicy,
dzieli się tu siostra Maria, dotyczy czasów jej dzieciństwa.
Jednak mocno utkwiła jej w pamięci i z pewnością miała
wpływ na późniejszy wybór drogi życiowej. Oddajemy zatem
jej głos.
„Miałam wtedy 13 lat. Spędzałam ferie zimowe u wujka.
Jego dom był położony nieopodal żwirowni. Latem kąpaliśmy
się w zalanych wykopach. Trzeba było uważać, ponieważ
już dwa metry od brzegu było tak głęboko, że nie
dało się złapać gruntu pod stopami. Zimą było to doskonałe
miejsce na spacery. Woda zamarzała, lód był bardzo
gruby, rybacy łowili ryby w przeręblach. Czułam się
tam bardzo bezpiecznie. W czasie jednego z takich moich
spacerów obeszłam dookoła wysepkę i znalazłam się
w zatoce, gdzie temperatura musiała być wyższa. Nagle
usłyszałam dźwięk… trtttttt. Zorientowałam się, że lód
pode mną pęka. Nie znałam wtedy zasady, że powinno
się położyć i wyczołgać z zagrożonego miejsca. Wpadłam
w panikę. Zrobiłam rzecz najgorszą z możliwych.
Zaczęłam szybko biec do oddalonego o około dziesięć
metrów brzegu. Lód pode mną się nie łamał, ale był rozmokły
i czułam, że im bliżej jestem celu, tym moje stopy
coraz głębiej się w niego zapadają.
Kiedy ostatecznie dotarłam do brzegu, serce chciało
ze mnie wyskoczyć. Byłam w szoku. Dopiero po dłuższej
chwili dotarło do mnie, co się wydarzyło. Według zasad
fizyki powinnam znajdować się w wodzie. Nie miałam
prawa dobiec do brzegu po rozmokłym lodzie, naciskając
na niego tak mocno. Wiem też, jak tam było głęboko –
nie biegłam po dnie pokrytym lodem. Pode mną były wielometrowe
otchłanie. Wtedy uznałam to za przypadek,
szczęście.
Do bycia ludźmi zawierzenia i zaufania zachęcał podczas Mszy św. odprawionej w czwartkowy poranek przy grobie św. Jana Pawła II biskup włocławski Krzysztof Wętkowski. W kaplicy Świętego Sebastiana w bazylice św. Piotra w Rzymie 2 października zgromadziło się około trzystu wiernych z diecezji włocławskiej.
Wizyta przy grobie św. Jana Pawła II była dla nich ważnym momentem pielgrzymki do Rzymu. Mszy Świętej przewodniczył biskup włocławski Krzysztof Wętkowski. Eucharystię koncelebrowali bp Stanisław Gębicki, biskup pomocniczy senior diecezji włocławskiej, bp Krzysztof Nykiel, regens Penitencjarii Apostolskiej oraz trzydziestu kapłanów diecezjalnych.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
