Bp Solarczyk: śp. abp Jeremiasz był człowiekiem wielkiej wiary i umiłowania Kościoła
Śp. abp Jeremiasz z Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego był człowiekiem wielkiej wiary i umiłowania Kościoła, który swoim życiem pokazywał w co wierzy i jak wierzy – powiedział w rozmowie z KAI bp Marek Solarczyk, od pięciu lat członek Zespołu KEP ds. Kontaktów z Polską Radą Ekumeniczną, której prezesem przez wiele lat był prawosławny duchowny.
W latach 2001–2016 był on prezesem Polskiej Rady Ekumenicznej. – W różnych dyskusjach, rozmowach czy stając wobec bardzo konkretnych zagadnień czy wyzwań jego głos był dla nas wszystkich niesamowicie ważny. Miał on bowiem nie tylko ogromne doświadczenie ekumenicznych nie tylko na polu europejskim ale również biorąc pod uwagę dość złożoną sytuację w wielu miejscach na świecie, co sprawiało że był człowiekiem wielkiej otwartości ale również i ogromnego wyważenia opinii. Potrafił z ogromną roztropnością i dystansem spojrzeć na wiele kwestii stając się niejako ‘głosem rozsądku’ – wspomina bp Solarczyk.
Zwrócił jednocześnie uwagę, że abp Jeremiasza cechował autentyzm wiary. – Poprzez to jaki był, z jakim ciepłem, serdecznością i dobrocią traktowała drugiego człowieka pokazywał w co wierzy i jak wierzy, a robił to naprawdę pięknie. Można by rzec, że był człowiekiem wielkiego umiłowania Kościoła i oddania dla Pana Boga – podsumował bp Solarczyk.
Abp Jeremiasz był biskupem diecezji wrocławsko-szczecińskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. W latach 1996-2002 i 2008-2012 pełnił funkcję rektora Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, zaś w latach 2001-2016 prezesa Polskiej Rady Ekumenicznej.
Z ramienia Kościoła Prawosławnego wchodził również w skład Komitetu Krajowego Towarzystwa Biblijnego w Polsce, gdzie pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego. Uczestniczył także w organizacji Zjazdów Gnieźnieńskich, których był również wielokrotnym gościem.
Odszedł 17 kwietnia 2017 r. o godz. 1.50 po zmaganiach z wieloletnią chorobą nowotworową.
Pan nieustannie nam błogosławi - podkreślił bp Marek Solarczyk zachęcając do dostrzeżenia Bożych darów a przez to do przemiany swojego życia. Uroczystościami na szczeblu dekanalnym rozpoczęły się obchody srebrnego jubileuszu diecezji. warszawsko-praskiej. Bp pomoczy przewodniczył Mszy św. w kolegiacie Przemienienia Pańskiego w Radzyminie, gdzie licznie zgromadzili się kapłani, osoby życia konsekrowanego oraz wierni świeccy z dekanatu.
Bp Solarczyk zwrócił uwagę, że Bóg nieustannie ofiarowuje człowiekowi swoje błogosławieństwo. Stwierdził, że niezwykle wymownym tego świadectwem dla polskiego narodu jest zwycięstwo w Bitwie Warszawskiej zwane ‘Cudem nad Wisła’. - W czasie pamiętnego kazania przed katedrą warszawsko-praską 13 czerwca 1999 roku Ojciec Święty powiedział, że Boża Opatrzność złożyła na naszą diecezję obowiązek podtrzymywania pamięci i szacunku dla bohaterskiego zrywu i ogromnej ceny krwi obrońców Ojczyzny z roku 1920 - przypomniał bp Solarczyk. Wyraził jednocześnie wdzięczność tym którzy na co dzień troszczą się o wychowanie młodego pokolenia w duchu szacunku dla narodowego dziedzictwa pozostawionego przez minione pokolenia rodaków.
Zostawiła po sobie wielkie dzieło pomocy emigrantom w Stanach Zjednoczonych.
Franciszka urodziła się w Lombardii, w rodzinie Augustyna Cabrini i Stelli Oldini. Kiedy miała 20 lat, w jednym roku utraciła oboje rodziców. Ukończyła studia nauczycielskie i przez 2 lata pracowała w szkole. Poczuła powołanie do życia zakonnego, jednak z powodu słabego zdrowia nie przyjęto jej ani u sercanek, ani u kanonizjanek. Wstąpiła więc do Zakonu Sióstr Opatrzności (opatrznościanki), u których przebywała 6 lat (1874-80). Gdy miała 27 lat, została przełożoną tego zakonu. Jej pragnieniem była praca na misjach, dlatego 14 listopada 1880 r. wraz z siedmioma towarzyszkami założyła Zgromadzenie Misjonarek Najświętszego Serca Jezusowego, którego celem była praca zarówno wśród wierzących, jak i niewierzących. Podczas spotkania z bp. Scalabrinim Franciszka usłyszała o losie włoskich emigrantów za oceanem. Papież Leon XIII zachęcił ją, by tam podjęła pracę ze swoimi siostrami. W Stanach Zjednoczonych siostry pracowały w oratoriach, więzieniach, w katechizacji, szkolnictwie parafialnym, posługiwały chorym. W 1907 r zgromadzenie uzyskało aprobatę Stolicy Apostolskiej. Franciszka Ksawera zmarła cicho w Chicago. Zostawiła po sobie wielkie dzieło pomocy emigrantom. W chwili jej śmierci zgromadzenie miało 66 placówek i liczyło 1,3 tys. sióstr.
Świętowanie Bożego Narodzenia jest przedmiotem niepokoju zarówno socjologów, teologów i duszpasterzy – uważa ks. prof. dr hab. Marek Chmielewski, kierownik Katedry Duchowości Systematycznej i Praktycznej w Instytucie Nauk Teologicznych na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.
Jako uzasadnienie, przywołuje artykuł Jonathana Raucha z czasopisma „The Atlantic”, w którym pojawia się termin „apateizm”. - To mieszanka apatii, ateizmu, czegoś, co przypomina znużenie, zmęczenie i zniechęcenie do rzeczywistości. Taka postawa przejawia się nie tylko w chrześcijaństwie, ale też w wielu innych religiach. Zachowane zostają pewne elementy tradycji, ale z wyeliminowaniem zasadniczych treści – wyjaśnia teolog.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
